Hoeveel dagen is het alweer geleden sedert mijn laatste blogbericht? Ik stel het geduld van mijn lezers wel heel erg op proef. Maar hoe kan het ook anders?
In de eerste plaats is daar het uitzonderlijk mooie weer. Daar moet je van genieten!
In de tweede plaats voel ik me als op vakantie in het zuiden, en wie gaat nou blogje zitten schrijven op vakantie?
In de derde plaats is daar natuurlijk het nieuwe keyboard waar ik niet kan afblijven alvorens ik het volledig onder de knie heb. Vooral de vingerzetting van de linkerhand (begeleidingen) speelt me nog parten! Anders bij Yamaha dan bij mijn vroegere Rolands. En dat houdt in dat je zowat alles opnieuw moet leren, en vooral in de vingers krijgen!!! En laat ik hier maar onmiddellijk bekennen: het nummertje 'Greensleeves' dat ik onlangs toevoegde, bevat een heleboel valse akkoorden! Omdat ik de begeleiding gewoon speelde zoals ik dat op Roland gewoon was en er pas later achter kwam dat die akkoorden helemaal anders liggen bij Yamaha!
Mijn excuses hiervoor, en dat maak ik later wel weer goed als ik mijn instrument eenmaal helemaal meester ben. (Lijkt nog niet direct voor morgen te zijn). Je kunt het een beetje vergelijken met het rijden met een andere auto, waarvan gas- koppeling- en rempedaal van plaats verwisseld zijn! Geen probleem als je er constant aan denkt en alert blijft. Maar zodra de aandacht ook maar éven verslapt... lap! Je valt terug in je oude gewoontes, met alle gevolgen vandien.
Nu, van mijn blog gesproken: gisteren nog zei mijn dochter me dat ik soms toch wel erg racistisch overkwam op mijn blog. Racistisch? Ik? Absoluut niet! Of je nu met een wit, bruin of geel velletje op de wereld komt, je hebt er niet voor gekozen, je moet het er mee doen er het beste van maken. En het zal mij een zorg wezen welke kleur je vel heeft of waar je geboren bent. Ik kan best vriendschap sluiten met een neger, een Noordafrikaan, of een Chinees. Als het maar een fatsoenlijke vent is.
Wat ik wél aan de kaak wil blijven stellen is het feit dat sommige rassen, geïndoctrineerd door hun religie, toch maar middeleeuws, strijdlustig en barbaars blijven. Zien we tegenwoordig elke dag op het nieuws. Maar ook daaraan erger ik me niet echt, zo lang ze gewoon maar elkaar uitmoorden bij gebrek aan dieper inzicht en intelligentie.
Anders echter is het gesteld als die rassen naar hier komen, hun religie meebrengen, zich niet schamen die religie te promoten als 'vredelievende religie', en op de koop toe nog gesteund worden door onze onnozelaars van politici. En wat het ergste van alles is, hier ons hele land maar lustig mogen komen verloederen.
Als dit alles je als fatsoenlijk mens tegen de borst stuit in je eigen vaderland, en de hedendaagse sterk verdraaide normen vinden je dààrom een racist... wel, dan ben ik er fier op een racist te zijn! En mogen onze politici ook wel eens de ogen openen voor wat in Europa aan het gebeuren is.
En de vooral jonge kiezers, mogen wel eens gaan luisteren naar wat de ouderen hun vertellen over dat mooie, beloftevolle België, zoals het er vijftig jaar geleden uit zag. Als je die trend van de jaren vijftig -zestig doortrekt tot op heden, dan zouden we hier nu in een waar paradijs leven. Ware het niet dat voor de verkeerde politici werd gestemd, en die politici (hoe kan het ook anders) de verkeerde keuzes hebben gemaakt. Onvergeeflijke fouten die niet meer uit te wissen zijn.
Ik wil hier ook even een heel passende uitspraak van een blogvriendin aanhalen: de 'weg met ons' mentaliteit! Want inderdaad, waar anders kan die mentaliteit heen leiden dan naar pure zelfvernietiging van ons eigen ik, onze cultuur en onze waarden?
|