Als er één zaak is waar politici sterk in zijn, dan is het wel in het afwenden van gevaar voor zichzelf!

En zo hebben ze ook weer in het 'Charlie disaster' een ideale bliksemafleider gevonden: de persvrijheid. Alsof het alleen maar daarom gaat! Het gaat de massa echter om veel meer dan dat. Maar soms moet je vrijwillig een vinger afgeven om te vermijden dat je hele hand wordt afgehakt!

Met de slogan 'Je suis Charlie' viseerde de massa aanvankelijk immers alles en iedereen die deze moordpartij mogelijk had gemaakt, en daaronder valt niet in het minst de overheid. Maar zowel de overheid als de media vonden in een potloodje de geschikte bliksemafleider om de woede van de massa in een andere richting te sturen en vooral af te wenden van de overheid zélf. En dat potloodje, hoe goed ook bedoeld door de bedenker ervan, bleek zich daar prima toe te leiden: vrijheid van meningsuiting! Niet echt ideaal, maar beter alles naar een detail af te leiden dan het échte gevaar te moeten bestrijden. Want dat echte gevaar, dat zijn zijzelf! Maar ze gaan voor de TV camera bloedserieus hameren op het belang van de persvrijheid. Sturen op die manier de massa op een detail af en blijven zelf buiten schot.

Niet dat vrijheid van mening onbelangrijk is. Verre vandaar. Maar het is een detail. En het is niet zomaar dat detail dat aangevallen wordt, het is onze hele cultuur met al zijn waarden en rechten.

Ja, het was te verwachten dat de autochtone bevolking in opstand zou komen na dergelijke niet mis te verstane aanval. In opstand vooral tegen het pamperbeleid en de laksheid die dergelijke toestanden mogelijk maken.

Maar dit werd handig afgeleid naar... een potloodje! Geniaal! Voor één keer moet ik de overheid bewonderen.

En nu zullen duizenden mensen de straat opgaan met een potloodje! De volksmennerij heeft nog maar eens gewerkt. De bevolking heeft zich laten strikken. De media spelen handig mee om de aandacht vooral af te wenden van het echte gevaar en van waar het schoentje echt wringt.

Ach... in mijn vorig stukje was ik nog zo naïef om te vinden dat die extremisten hun ware gelaat eigenlijk te vroeg tonen en dat ze beter hadden kunnen wachten tot ze hier in de meerderheid zijn en het te laat is voor ons om in te grijpen.

Maar zo'n domme jongens als ik dacht zijn ze eigenlijk niet. Want ze hebben al lang begrepen hoe laks onze overheid is als het er om gaat effectieve maatregelen te nemen. Ze weten best dat ze, minderheid of niet, ongestoord hun gang kunnen gaan en er toch niets zal worden ondernomen om de instroom van hun soort aan banden te leggen.

Vrijheid van meningsuiting? Aangemoedigd door de overheid? Komaan zeg... diezelfde overheid heeft de laatste jaren niks anders gedaan dan die vrijheid stukje bij beetje af te breken. Denk maar aan de antiracismewet! Als dàt vrijheid van meningsuiting is dan is mijn tante een treintje!