Verkeerd verkeer.

Dat het de laatste decennia grondig spaak loopt met het verkeer, dat ondervindt dagdagelijks zowat elke automobilist. En toch zien de beleidmakers er een reden in om hoera te roepen: minder ongevallen!!!

Toen de eerste ‘verlichte geesten’ in de jaren 90 met hun traagheidspolitiek op de pinnen kwamen, leken de ongevallencijfers even te dalen. Natuurlijk! Als je niet meer vooruit geraakt kun je ook geen ongeval veroorzaken.

Neem van alle comfortabele drie- of viervakswegen een paar rijstroken weg… doe het moeizame wegenwerk van je voorgangers teniet, draai de klok dertig jaar terug en creëer opnieuw eenvakswegen!

Plant het land vol verkeersdrempels, wegversmallingen en andere valstrikken. Het resultaat kan niet anders zijn dan files en opstoppingen… maar ook … trager verkeer! Opdracht geslaagd? Ja. Maar ten koste van wat?

Inderdaad… ‘aanvankelijk’ daalde het ongevallencijfer. Niet moeilijk te begrijpen: gooi meteen alle wegen dicht, plant er bloempjes, maak dat de auto de deur niet meer uit kan, en het ongevallencijfer wordt 0!!! Daar moet je nu écht geen genie voor zijn.

Maar… wat doen we dan met onze economie? Is die nog leefbaar als we de tijd terugdraaien naar de tijden van paard en kar?

Om de zoveel miljoen mondjes te eten te geven moet de industrie op topsnelheid draaien… en dus ook op een efficiënte manier bevoorraad worden, en niét met paard en kar. Want een ketting is maar zo sterk als zijn zwakste schakel, en dat is momenteel ontegensprekelijk het verkeer.

Snel verkeer gevaarlijk? Ja! Snelle productie ook (arbeidsongevallen)! Treinen, schepen en vliegtuigen ook. Wat snel loopt kàn ooit mis lopen. En slachtoffers door snelheid zullen er ook altijd vallen, zo lang we niet terug alles te voet doen en alles manueel, op de natuurlijke wijze, produceren!

Daar is de mens eigenlijk voor gemaakt, en als we ons aan dit basisprincipe houden, zullen er ook geen ongevallen gebeuren. We zullen alleen maar allemaal sterven van de honger. Maar niét door ongevallen hoor. O nee!

Maar we willen nu eenmaal niet sterven van de honger. We willen dat de warenhuizen volgestouwd liggen met voedsel. Wel, dan moeten we ook bereid zijn de consequenties van dit alles erbij te nemen, en aanvaarden dat ongevallen kunnen gebeuren.

Risicoloos verkeer creëren is een onmogelijke opdracht in ons huidig systeem. Risico beperken kan wél, en moet. Maar zéker niet door een goede doorstroming van het verkeer drastisch te beperken. Regelmatige brokkenmakers levenslang rijverbod geven zou al een stap in de goede richting zijn. Dat zou zowel helend (brokkenmaker er uit) als voorkomend werken: wie gaat er nu moedwillig zijn rijbewijs definitief op het spel zetten?

En nu zijn we er weer: het zijn de brokkenmakers, die de ongevallencijfers de hoogte ingejaagd hebben. Als die mensen er tijdig waren uitgehaald, zouden al die draconische snelheidsbeperkingen niet nodig zijn geweest. Trouwens, op dié mensen hebben die maatregelen toch geen enkel effect.

En heus: die brokkenmakers vertegenwoordigen toch ook weer maar een heel klein percentage van de mobiele mensheid. De meesten onder ons zijn verstandig genoeg om zo veilig en alert mogelijk te rijden. Slechts een heel klein gedeelte zal het nooit leren. Dàt gedeelte moet er uit.

Maar de goeden laten boeten voor de slechten lijkt me niet echt de juiste manier om veilig verkeer te creëren.

Trouwens: is het verkeer wel veiliger geworden? Op een lange, goed overzichtelijke weg met beperking tot 70km (en zo zijn er veel) valt zowat iedereen bijna in slaap. Je kunt er niet onderuit: de verveling slaat toe. Je bent niet meer alert. Je kijkt meer naar de snelheidsmeter (flitsangst) dan naar de baan. Je ogen vallen bijna dicht. En dan… loopt er een kind over de baan.

Het gevolg laat zich raden: vóór je goed en wel wakker bent is het kind al overreden.

Wie tegen een aannemelijk hoge snelheid rijdt is alert, en zal veel minder reactietijd nodig hebben om te remmen.

Ook, en vooral, de enorm hoge pakkans doet geen goed aan de veiligheid! 120km/u op een autoweg kun je ergens nog wel redelijk noemen, mààr… door de hoge pakkans durft niemand sneller, en soms is dat, voor de veiligheid, juist nodig!

Stel: iemand rijdt 119km/u. Een ander wil hem voorbij, maar durft niet sneller dan 120! Wel, die vent hangt dan kilometers lang links achter de eerste, en min of meer in een dode hoek!

Eerste mogelijkheid: veel kans dat de eerste het niet ziet, plots zelf een inhaalmanoeuvre moet doen, en de gevolgen laten zich raden.

Tweede mogelijkheid: die eerste ziet die ‘linker-achterhoekhanger’ wel degelijk, en is voor de veiligheid verplicht hem goed in de gaten te houden en er rekening mee te houden. Daarvoor moet hij zo intens in zijn linker spiegel blijven kijken dat hij niet alert is op wat vóór hem gebeurt. En dan remt iemand vòòr hem en heb je een kop-staart botsing met alle gevolgen vandien voor het achterop komend verkeer.

En met één km/u verschil tussen de beide voertuigen duurt dat inhaalmanoeuvre vele kilometers lang… het gevaar ook!

Met een veel kleinere pakkans, zou de inhaler misschien eventjes accelereren tot 140 km/u en is zijn voorhanger in een wip voorbij. Gevaar geweken in een paar seconden!!!

Zo. We ‘lijden’ nu al een paar decenia onder dit verkeersbeleid. Zijn de ongevallen daadwerkelijk verminderd? ‘Ze’ zeggen van wel, maar ik geloof er geen barst van! Dit zou elke logica tarten. Bovendien… wat ik dagelijks op TV zie aan ongevallen… Dàt soort statistieken moeten ze mij niet proberen wijs te maken! Daar is weer op een of andere manier mee gesjoemeld om ‘hun gelijk’ bewezen te zien.

De oorzaak van al die ellende? Vroeger kon je niet leren voor verkeersdeskundige. De diverse besturen dienden hun toevlucht te nemen tot mensen uit de praktijk. En dat werkte perfect.

En toen (toevallig ook rond 1990?) zag een hogeschool voor verkeerskunde het levenslicht!!!

Voilà. Nu gaan we het hebben zie! Verkeer niet langer in handen van praktijkgerichte mensen, maar van intellectuelen. En… we weten ondertussen toch al dat intellectuelen niét met de praktijk, maar met papier en cijfers werken? Het kon dus niet meer mis lopen van toen af.

Omdat ik in die branche werkzaam was, kreeg ik ook de gelegenheid die studies gratis en voor niks te volgen. Alles op kosten van mijn overheid.

Heb er voor bedankt. Achtte me gelukkig dat mijn pensioenleeftijd naderde, hopende dat het onheil (eerste studenten afgestudeerd) zich nà mijn pensionering zou afspelen.

En ja hoor… het was ‘met de hakken over de sloot’. Ik heb nog een paar jaar kunnen reageren op die ondoordachte onzin, uitgekraamd door onervaren broekies. Maar het haalde niet zoveel uit! Intellectuelen, weet je wel? Daar kan niemand tegenop. Die hebben immers een ‘papiertje’ waarop staat dat ze intelligent en onfeilbaar zijn.

Willy