Relaties zijn eigenlijk combinaties! En zoals alle combinaties: ze werken of ze werken niet, ongeacht de individuele karakters van de deelnemers.

Als ik om me heen kijk zie ik heel veel niet werkende combinaties ondanks het feit dat beiden op zichzelf eigenlijk toffe mensen zijn. Lang heb ik gedacht dat het een kwestie van intelligentie was: om goed te begrijpen dat een ander persoon ook een andere gedachtewereld is, heb je toch een zekere mate van verstand nodig. Heb je dat niét, dan is de relatie tot mislukken gedoemd.

Tenzij natuurlijk je partner je complete evenbeeld is, maar dan wordt het weer weinig boeiend en gaat gauw vervelen.

Maar er moet toch meer aan de hand zijn, want dieren zijn helemaal niet intelligent, en bij hen werkt het partnership wél probleemloos. Zijn we dan té intelligent? Zo intelligent dat we denken dat ons eigen gedachtegoed het enige zaligmakende is en dat alles wat daarvan afwijkt verkeerd is? Dat we ons niet meer kunnen inleven in andere werelden? Want inderdaad, als elke mens een eigen wereld is, dan is het nog erger gesteld met de twee geslachten: dat zijn twee afzonderlijke zonnestelsels die compleet anders reageren en vele lichtjaren van elkaar af staan.

Maar goed, als je dit alles goed overdenkt en je hébt de juiste mate van intelligentie: niet te weinig om de ander te kunnen begrijpen; niet teveel om je eigen persoontje niet als het middelpunt van het universum te zien, dan moet je toch ook de juiste keuze kunnen maken?

Helaas! Neen! Dan heb je misschien een stapje vóór, maar het is maar een heel klein stapje. Want zeg nou zelf: waarnaar kijk je, als je een passende partner zoekt? In de eerste plaats naar het gezicht en figuur. “Ziet er goed uit”… “Ziet er braaf uit”… “Ziet er stoer uit”… “Ziet er sexy uit”… “Precies wat ik zoek”…

Enfin, de wereld lijkt, vooral voor jonge mensen, één groot uitstalraam waaruit je maar te kiezen hebt, en het ‘lijkt’ allemaal “WYSIWYG” (What You See Is What You Get).

En daar begint het dan al: niets is minder waar!

Ik heb mensen gekend met boeventronies maar met een gouden hart. Knappe meisjes van uiterlijk, maar vanbinnen ware heksen.
Sexy mensen die in werkelijkheid zo preuts als wat waren…
Intelligente gezichten met de hersenen van een koe…
Stoere mannen die alles leken aan te kunnen, maar in werkelijkheid grote lantaarns met een heel klein lichtje bleken…

Dus, ook hiér hebben we geen referentiepunt!

Oké dan, we laten het uiterlijk dan maar voor wat het is en richten ons op de binnenkant. Een goed gesprek zal ons al veel bijleren.

Vergeet het! Single personen reageren totaal anders dan koppels. Bovendien, in een gesprek wordt wel duidelijk hoe mensen dénken het te zullen doen. Of ze dat in de praktijk, en gekoppeld aan een minder goed passende partner ook zullen kunnen waarmaken, is helemaal niet zeker.

En dus blijft een geslaagde combinatie, hoé je het ook bekijkt, altijd weer een grote gok. Je hebt enkel de twee ingrediënten van een soepje gezien en je denkt misschien: “Prei op zich is lekker. Een sinaasappel op zich is ook lekker. Dus moet de combinatie van beide ingrediënten in een soepje ook lekker zijn”…

Als je het aldus gebrouwde soepje dan ook nog kruidt met de vele valstrikken van de wereld om je heen en de voortdurende strijd om het bestaan, kom je al gauw tot een walgelijk misbaksel!

En ja… dààr heb je de reden dat zoveel huwelijken op de klippen lopen. Dat is nu zo en was ook vroeger zo. Alleen is de drempel om te scheiden tegenwoordig veel lager geworden.

Vroeger bleven ze bijeen omdat het niet anders kon. Ze waren wel verplicht er het beste van te maken.

Nu scheiden ze omdat ze het niet langer uithouden en de stap naar scheiding een stuk gemakkelijker gemaakt is.

En zo komt het dat relaties altijd weer een gok zullen blijven.

Mijn vader zei me altijd: “Als je maar voor de helft bedrogen bent in een vrouw, dan heb je geluk gehad”.

Er stak waarheid in. Hij zei dat natuurlijk vanuit mannelijk standpunt, maar vanuit vrouwelijk standpunt is het niet beter; eerder nog slechter. Je zou het ook aldus kunnen stellen:

- Een man zoekt seks en begrip. Soms in dié volgorde, soms in omgekeerde volgorde naar gelang de volwassenheid.

- Een vrouw zoekt steun en geborgenheid. Seks is bijkomstig.

- Een man geeft die steun, of doet alsof hij die geeft… om ZIJN wens in vervulling te zien gaan.

- Een vrouw doet zich sexy voor om de gewenste steun te bekomen.

De puzzel wordt dus steeds ingewikkelder! Wie ziet nog de bomen door het bos?

Er is één groot lichtpunt: wie, ondanks alle valstrikken, toch een min of meer geslaagde combinatie heeft weten waar te maken mag zich gelukkig prijzen! Moet niet verder zoeken. Moet niet denken dat er méér te koop is in de wereld. Moet houden wat hij heeft en vooral bedenken dat je, in wélke relatie ook, altijd wat water bij de wijn moet doen.

Maar wat dan, in een geslaagde relatie, nog de grootste beloning is: je hebt iets kunnen waarmaken dat maar aan weinig mensen gegeven is. Het zou je moeten leren dat we beter af zijn dan de dieren die met elke relatie tevreden zijn. Want dàn pas kun je zeggen dat je relatie zo uniek is dat je totaal geen behoefte hebt aan de verleidingen van buitenaf.

Willy