Nog even wil ik verder doorgaan op partnerkeuze en de manier waarop we die keuze maken, of ons aan een mogelijke partner voorstellen, want ook dàt verschilt grondig tussen man en vrouw.

Mannen hebben vooral prestatiedrang en meten hun waarde af aan hun positie op de sociale ladder. Als ze dan een partner proberen te werven gaan ze helaas heel dikwijls dik overdrijven, om niet te zeggen ronduit liegen; zowel over hun sociale als hun financiële positie.

Met andere woorden, ze proberen de vrouw ervan te overtuigen dat ze bij niemand veiliger, meer beschermd, en financieel onafhankelijker kan zijn. En helaas… de vrouw loopt toch zo graag in die ‘verkoperpraatjes’!

Als die praatjes dan ook maar enige vorm van waarheid bevatten is er geen vuiltje aan de lucht. Maar helaas… vooral jonge mannen die nog veel te bewijzen hebben, overdrijven er maar op los. Vooral ook omdat ze al gauw ondervinden hoe snel een vrouw daar inloopt en hoeveel meer kansen ze krijgen op die manier.

Een man met weinig scrupules die zondermeer een vrouw wil versieren, ongeacht zijn eigenschappen of positie, ziet hier een heel braakliggend terrein voor zich opengaan… en duikt er maar wàt graag in.

Mooie meisjes zijn hier bovendien nog de eerste slachtoffers van, want natuurlijk zoeken die praatjesmakers de liefste meisjes op en weten ze nog te veroveren ook. Met alle gevolgen vandien voor de relatie natuurlijk, want een relatie die begon op basis van leugens kan niet lang duren!

Bij meisjes liggen de zaken dan weer wat anders: jonge meisjes zijn allemaal heel lief (of doen zich zo voor). Een leuk snoetje helpt daar natuurlijk voor een groot stuk aan mee. Ze ‘lijken’ je de hemel op aarde te beloven. En echt bewust liegen, zoals veel mannen, doén ze eigenlijk niet.

Alleen: ze praten vanuit hun single standpunt, kennen het klappen van de zweep nog niet, hebben geen idee van de vele mogelijke gezinsproblemen die op korte of lange duur de liefde sterk in de weg komen te staan.

Dan trouwen ze… stellen vast dat het leven niet enkel uit rozengeur en maneschijn bestaat, en afhankelijk van hun instelling beginnen ze te veranderen van een lief meisje naar een twistziek ‘wijf’.

Dikwijls heb ik mezelf de vraag gesteld: “Wanneer, waarom en waardoor verandert een lief meisje in een ware bitch?”

Een pasklaar antwoord is er niet, want elke relatie is weer anders. Er staan evenwel veel mogelijkheden open:

Zijn fouten:

- De leugens van de man komen aan het licht en stellen teleur: de grote lantaarn verandert in een piepklein lichtje dat uitdooft bij het minste probleem.

- In plaats van de problemen aan te pakken, gaat hij ze doorspoelen bij de vrienden op café of club.

- Steun hoeft ze bij hem niet te zoeken. Ze moet het allemaal maar zelf oplossen.

- Wat eens een verzorgde gentleman leek, verandert snel in een viezerik die een spoor van vuil achterlaat in badkamer, toilet, living… in de veronderstelling dat vrouwlief nu maar de taak van zijn mama moet overnemen en overal achter hem aan komen met borstel en spons.

Haar fouten:

- Ze heeft zichzelf schromelijk overschat en stelt vast dat ze niet echt bestand is tegen de dagelijkse strijd om het bestaan. Ze wil dit echter niet toegeven en compenseert het door zich steeds meer autoritair op te stellen en foute beslissingen te nemen.

- Ze vertikt het raad op te volgen van de man, omdat dit haar een minderwaardigheidsgevoel geeft.

- Ze laat haar kinderwens in vervulling gaan, om, als het te laat is, vast te stellen dat ze helemaal niet met kinderen en alle problemen vandien kan omgaan.

- Of in tegengesteld geval: er komen kinderen, ze focust nu al haar aandacht dààrop, en heeft totaal geen belangstelling meer voor de man.

Fouten van beiden:

- Een van beiden is zuinig met het budget, de ander gooit het geld door deuren en vensters.

- De een wil de kinderen echt ‘opvoeden’, de ander wil ze alleen maar verwennen.

- De een is een huismus, de ander wil nooit thuis zijn.

Het ‘lijkt’ allemaal heel goed op voorhand vast te stellen, maar niets is minder waar. Zo bijvoorbeeld zijn er maar weinig mannen die echt graag dansen. Toch, als ze niet getrouwd zijn, doen ze het en doen ze het graag… maar enkel maar om een meisje te versieren! Eens getrouwd valt dit motief weg en is het gedaan met dansen.

De meeste vrouwen daarentegen dansen graag, voor het dansen op zich. Of er nu al dan niet bijbedoelingen zijn, voor hen is het soms een uitlaatklep.

Ik zet dit alles graag even op een rijtje, tot lering van wie er een boodschap aan heeft. Of iemand daar ooit voordeel kan uit halen weet ik niet. Ik kan enkel maar hopen dat een verwittigd mens er twee waard is…

En als het dan toch spaak loopt rest er toch méér dan het aanvragen van een scheiding. Het alternatief is: leren omgaan met een mens die totaal anders is dan jijzelf, leren werken aan jezelf (véél makkelijker dan aan de ander), en begrip opbrengen voor het feit dat we allemaal verschillend zijn.

Maar dat moet dan wel weer van beide kanten komen.

Willy.