Zal de wereld vergaan eind december 2012? Ze zeggen het. Tenminste, de Maya-kalender stopt abrupt op die datum. (Omdat de schrijvers geen inspiratie meer hadden, of…?).

Ook Nostradamus voorspelt niet veel goeds voor deze periode, maar ach… die goeie ouwe Nostradamus heb je altijd al op duizend en een manieren kunnen uitleggen! En telkens weer lijkt het te passen (Of kun je het doen passen) in het tijdsbeeld. Zou ook gepast hebben als ons tijdsbeeld er heel anders had uit gezien! Heel clever van hem. Dus: we zien wel!

En die Maya-kalender… nu ben ik er wel van overtuigd dat sommige volkeren uit de oudheid een pak meer astronomische kennis hadden dan we nu denken, maar het lijkt me toch niet erg waarschijnlijk dat ze over de gesofisticeerde technologie beschikten die nodig is om de evolutie van de kosmos en ons zonnestelsel tot in onze tijd te kunnen voorzien. Het zit er dus dik in dat de makers van die kalender er op een bepaald moment eigenlijk geen been meer in zagen en er maar mee stopten.

Maar alle gekheid op een stokje… moeten we ons zorgen maken? Weetnie. Ik in elk geval niét, want het einde van de wereld, wat is dat eigenlijk? Ik denk dat iedere mens die sterft het einde van de wereld meemaakt. En of er nu 4 miljard mensen mee sterven met hem, of hij sterft stilletjes alleen, het zal hém niet veel uitmaken! Voor hem is dàt gewoon het einde (of een nieuw begin?)

In elk geval, ik maak me geen zorgen. Ik hoop en denk wel dat ik op Nieuwjaar 2013 mijn nieuwjaarswensen zal kunnen verzenden, en zoniet… Salukens, en dat de laatste het licht niet vergeet te doven!

Tja, zowat elke periode heeft al zijn orakels en valse profeten gekend die het einde van de wereld voorspelden. Eens zal het er wel bovenop zijn, want als voldoende mensen halsstarrig doorheen elke periode van de geschiedenis hetzelfde blijven voorspellen dan moet het toch één keer raak zijn hé?

Zal dat 2012 zijn? Of 3012? Of binnen 10.000 jaar? We zien wel, en het beste lijkt me al die orakels te laten voor wat ze zijn en er het beste van te maken.

Het verwondert me eigenlijk dat het zo lang duurt voor de waarzeggers zich aan die kluif tegoed beginnen te doen! Die weten het toch altijd allemaal zo goed?

Tja… waarzeggerij! Zou dat echt bestaan? Ik sluit niet uit dat er misschien wel mensen onder ons zijn die deze bepaalde gave geheel of gedeeltelijk bezitten. Maar als dat zo is, zou dat eigenlijk een uitschuivertje van de natuur zijn: een open deurtje teveel in de hersenen? Maar veel zal dat wel niet voorkomen.

Als die mensen al bestaan, dan hoeven we helemaal geen moeite te doen ze te vinden, want dat zullen we nooit! Veel te veel kwakzalverij in die lucratieve branche! Bomen en bos weetjewel?

Want velen voelen zich geroepen (voor de poen), maar weinigen zijn uitverkoren. De voornaamste eigenschappen die ik telkens weer bij hen ontdek zijn: luisteren, op je lichaamstaal letten en je in wezen uithoren zonder dat je er erg in hebt, en vooral: voorspellen wat je graag hoort!

En ja hoor: soms komen die voorspellingen op hallucinante wijze uit… omdat je ze zélf doet uitkomen.

Zo ken ik een koppel, zij was als jong meisje bij een waarzegster geweest en die had haar voorspeld dat ze haar ware Jacob zou ontmoeten op een reis naar Australië.

Ze werd twintig… werd dertig… mijlenver geen ridder op een wit paard te zien. Achter in de dertig dacht ze terug aan die waarzegster en boekte een reis naar Australië.

Op het vliegtuig zat ook een jonge man, stukken jonger dan zij, maar toch besloot ze er een babbeltje mee te maken. Het klikte, ze trouwden, en leefden nog lang en… ongelukkig!

Maar de voorspelling was uitgekomen!

Willy.

PS: dit is mijn tweede column vandaag! Hieronder staat er nog eentje. Sorry hoor, maar de ene dag is mijn inspiratie grenzeloos, de andere dag vind ik er geen.