|
Gisteravond gepleegd:
t Is avond, en stil in huis. Vrouwtje is in slaap gevallen, Pierewiet, mijn parkietje heeft zijn verenpakje gezellig dik opgeschud en er zijn kopje in ondergedompeld, zodat hij wel een bolletje wol met een lange staart lijkt. En door het raam zie ik de laatste achtergebleven sneeuw langzaam maar zeker wegsmelten.
Er stond een sneeuwman naast de deur. Gemaakt door de kinderen van de buren. Zijn onderlijf staat er nog. Het bovenlijf en hoofd zijn er afgevallen en liggen verkommerd en platgereden op straat. Getuigend van de meedogenloosheid van het moderne verkeer. Arme sneeuwman.
Ze voorspelden weer sneeuw, maar het zou waarschijnlijk niet voor de kust zijn. Lap! Weeral discriminatie! Geen witte kerst voor de kust! Hebben die weerlui dan echt geen greintje compassie met ons? En ik, dreaming of a white christmas
kan weer mooi op mijn honger blijven zitten. Foei!!!
Inspiratie? Weg! Compleet, maar dan ook compleet
weg. Wegger kan niet! Mee gesmolten met de sneeuw. En wat doet een mens als hij geen inspiratie heeft? Juist! Dan maar een beetje roddelen over de medemensen. Dichtste familie eerst natuurlijk! En ja hoor, daar schiet me een passend slachtoffer te binnen:
Mijn schoonzoon is profvoetballer geweest in een recent verleden. Doet, naast zijn normale job, ook nog iets in de voetbalwereld geloof ik. Scouting of zo, wat dat dan ook moge betekenen. Ik ben namelijk niet zo goed thuis in de voetbalwereld. Hoogstens schrik ik eens op als er weer geroepen wordt over een mooi goal, maar wordt telkens weer teleurgesteld: ik zie daar dan gewoon die twee kale witte staken, een pluizig net, en een stomme dwarsbalk. Niks moois aan! Zélfs het decor is één slijkerige boel!
Waar zit dat mooie goal dan? Aan de reacties te horen verwacht ik er dan leuke gordijntjes aan, of een blits kleurtje
voltapijt misschien? Maar neen hoor! Niets van dit alles. Enfin, het zal wel aan mij liggen. Ik blijk namelijk een complete voetbal-analfabeet te zijn.
Nu weet ik bijvoorbeeld wél dat hij bij Cercle Brugge gespeeld heeft. Dàt tenminste heb ik onthouden, en dat vijzelt mijn zelfvertrouwen weer op, want ooit zegde zelfs dàt me niks en moest ik, als iemand me vroeg waar hij dan gespeeld had, het antwoord schuldig blijven. Wanhopig liep ik dan de namen af die ik ergens op TV had opgevangen:
F.C. De Kampioenen? Bayer Munchen? Of is dat een aspirine-fabriek? Ajax dan of Real Madrid? Enfin, ik wist het niet. Alles wat ik wist was dat voetbal een spel is dat in het gras wordt gespeeld
als het twee kontjes hoog is geloof ik. Of is dat weer een ander spel? Enfin, iemand heeft daar toch ooit een liedje over gemaakt, dus, dat zal het wel zijn zeker?
Nu ja, het heeft geen belang. Belangrijk is dat hij een toffe knul is en van mijn dochter houdt. En dubieuze spelletjes spelen ze blijkbaar ook niet, want als ik er op bezoek kom stel ik telkens weer, en tot mijn opluchting vast, dat het gras netjes is afgereden. Oef!
Of hebben ze soms andere geheime plaatsjes in huis om twee kontjes te verbergen? Tuinhuis? Kolenkot? Zou kunnen, maar ik wil me er niet in verdiepen. Dat ze enkele jaren geleden nog een lief dochtertje hebben gekregen schrijf ik liever toe aan de ooievaar, want doe-het-zelver is hij niet echt, dus zal de ooievaar het wel gedaan hebben. De postbode sluit ik sowieso uit want die komt niet verder dan de brievenbus
hoop ik tenminste.
Feit is dat ze een drommels leuk gezinnetje vormen, en daar draait het tenslotte om, nietwaar? Wat kun je je als vader/schoonvader meer wensen?
Magic Familys vind je de dag van vandaag ook niet meer overal.
Houwen zo jongens!
Willy.
|
