|
Of je nu gelooft in het scheppingsverhaal van de Bijbel, dat van andere religies, of in de evolutietheorie van Darwin, als je achteruit kijkt moet je hoe dan ook terecht komen bij de eerste man en de eerste vrouw die helemaal onze menselijke eigenschappen hadden.
Laten we die mensen gemakshalve dan ook maar Adam en Eva noemen.
Leefden ze in het aards paradijs? Zonder twijfel! Want als je maar met twee bent, is roddel niet mogelijk, jaloezie niet mogelijk, liegen bijna onmogelijk, want je kunt het niet op iemand anders steken! Dus: het aards paradijs is hiermede logisch verklaard.
Maar nu komt het: ze bleven niet alleen. Ze vermenigvuldigden zich. En het was maar een kwestie van tijd tot er een derde, vierde, vijfde
volwassene bijkwam. En dat zette natuurlijk alle deuren wijd open tot roddel, leugen, diefstal en moord.
Adam en Eva
buitengewipt uit het aards paradijs? Jazeker. Niét door een God, maar door hun eigen voortplantingsdrift. Het klopt nog steeds met de Bijbel, maar dan ontdaan van alle franjes.
Want er kwamen tientallen, honderden, miljoenen en miljarden mensen op het toneel. Het aards paradijs werd een roddelparadijs, en hoe meer er kwamen, hoe heftiger er gestreden, geïntrigeerd en gemoord werd. Maar ook: hoe meer er ontdekt en uitgevonden werd en hoe meer kansen er waren voor het mensdom om steeds intelligenter te worden en te leren van eigen fouten en die van anderen.
-o-o-o- Pauze! (Kasteelbiertje? Of
Verboden Vrucht?) o-o-o-
En nu even diep ademhalen en alle hersencellen van verse zuurstof voorzien:
Stel
stél even dat de optie vermenigvuldigen er niet was geweest. Stel dat het mensdom voor eeuwig en altijd uit Adam en Eva zou bestaan hebben. Geen geboortes, geen dood
geen geruzie, geen oorlog, geen problemen.
Dan zouden die Adam en Eva nu nog altijd heerlijk samenleven in dat aardse paradijs. Maar... wat zouden ze geleerd hebben? Niets! Helemaal niets. Ze zouden duizenden jaren bestaan hebben, maar hun geest zou nooit zijn geëvolueerd.
En dus schiep de natuur wel dégelijk een andere optie: Het wezen vrouw en het wezen man laten uitdijen. Via vermenigvuldiging opdelen in steeds meer afzonderlijke deeltjes. Individuen die denken individueel te zijn, maar in feite nog altijd wezenlijk de originele maar opgesplitste Adam en Eva zijn. Nog altijd heel sterk deel uitmaken van die twee entiteiten. Entiteiten die nét werken als een grote firma: hun handelsreizigers naar de vier windstreken sturen om kennis, ervaring en winst op te strijken.
Dat zou misschien ook kunnen verklaren dat de geslachten, zélfs als ze gekoppeld zijn, blijvend gecharmeerd kunnen worden door bepaalde leden van het andere geslacht, maar daar alleen maar niet aan toegeven omdat de sociale context het niet toestaat of zelfs onmogelijk maakt. En maar best ook, want dan zou de chaos helemààl compleet zijn.
Maar of een man nu Jan, Pier of Pol noemt, hij is gewoon Adam als je het zo bekijkt, en elke vrouw is en blijft Eva. En in dié context is zelfs ontrouw niet echt mogelijk! Tenzij je het zou aanleggen met ergens nog een derde geslacht, of een diersoort. Maar wié het ook met wié doet, het blijft Adam die het met Eva doet!
En hier moet ik nu toch ook even naar adem happen, want alhoewel ik logischerwijze dat principe helemaal zou kunnen onderschrijven, moet ik het al onmiddellijk heel sterk gaan reduceren: dat kàn niet in onze huidige wereld. Dat zou onoverkomelijke problemen scheppen. Denk maar aan de opvoeding van kinderen. Denk maar aan de verzuurde sociale contacten die daar zouden uit voortspruiten.
Ik wil enkel aantonen dat op zich, er eigenlijk nog altijd maar één vrouwelijke en één mannelijke menselijke entiteit leeft op aarde. Ze zijn dan wel opgesplitst in miljarden individuen, maar blijven toch een twee-eenheid.
En nu komen we tot de mogelijke conclusies die uit dit alles kunnen worden getrokken: als de bedoeling, hierboven uitgelegd, klopt, wat zou dan een logisch gevolg kunnen zijn?
Het eerste wat me te binnen schiet is: terug naar den beginne. Als eenmaal alle deeltjes zijn uitgestrooid, geëvolueerd en uitgedijd, is het natuurlijke gevolg dat ze op een of andere manier terugvallen naar de plaats en tijd van waaruit ze werden gelanceerd. (What goes up must come down!)
Met andere woorden: ergens in de toekomst moet er weer zon aards paradijs bestaan waar we met zijn allen op zullen terugvallen als de stukjes van een puzzel. Terugvallen en weer één geheel vormen: één man en één vrouw. Adam en Eva. Maar dit keer geladen met alle wijsheid die de hele mensheid al die duizenden jaren heeft weten te verzamelen.
En om het helemààl mooi te maken: dit keer óók geladen met alle anticonceptiemogelijkheden die en passant werden ontdekt. Opdat we nooooit meer dezelfde fout zouden maken
Oef. Het is er uit!
Rest me enkel nog de heuglijke mededeling dat alles wat je hierboven las alleen maar een dom verzinseltje van me is.
Een verzinseltje om iets te proberen duidelijk te maken. De context kun je gerust vergeten. Het principe niét!
Dat principe is: er bestaat maar één man, en er bestaat maar één vrouw op de wereld. En ooit vinden die twee elkaar geëvolueerd terug. In menselijke gedaante? Als geesten? Als entiteiten in een wereld of ruimte die we nu nog niet kennen? Who cares?
Het kan me niet schelen hoé het er zal zijn.
Hoofdzaak is dàt het er zal zijn.
Willy.
|
