Zoals uit mijn versie van de schepping van de vrouw in mijn vorig column bleek, is een gezond partnerschap toch in grote mate afhankelijk van intelligentie. Vooral ook van de wil je eigen gedachtenwereld eventjes opzij te zetten en de moeite te doen de gedachtenwereld van een ander te begrijpen.

Kunnen minder intelligente mensen dan geen duurzame verbintenissen aan? Oh jawel hoor. Maar dikwijls zijn dergelijke verbintenissen dan enkel maar op fysiek genot en/of onderdrukking gebaseerd. Onderdrukking op allerlei gebied.

In onze westerse wereld is het vooral het trouwboekje dat een huwelijk duurzaam ‘moet’ maken. Al verliest dat snel zijn waarde nu iedereen er zich met alle gemak kan van ontdoen.

Maar zelfs dat trouwboekje houdt een zekere mate van onderdrukking in. De meest dominante partner voelt zich, gesterkt door dat trouwboekje, nu plotseling gerechtigd de ander te onderdrukken.

Dat daarmee ook de affectie van de ander verloren gaat schijnt niet door te dringen tot dat soort mensen, of daar hechten ze toch geen belang aan!

Zalig de armen van geest? Vergeet het! Niet de hemel, maar de hel zullen ze zien.

Maar al met al valt het in de westerse wereld nog mee. Alle mogelijkheden staan open. Hoge sociale druk is er niet echt, en iedereen heeft de mogelijkheid te zoeken, te vinden, en er op een al dan niet intelligente manier van te maken wat hij of zij ervan maken wil.

Anders gaat het in sommige andere religies! Daar wordt het ‘verschilprobleem’ op een andere, voor de man veel makkelijkere manier opgelost! De vrouw wordt gewoon onderdrukt en dat wordt dan ook nog maar eens wettelijk vastgelegd. De sociale druk van familie en vrienden, al even dom gehouden, doet de rest.

En bovendien, terwijl we toch objecten aan het maken zijn van vrouwen, waarom dan ook niet meteen koopwaar? Heb je dochters? Verkoop ze aan een man! Het mesje snijdt aan twee kanten: jijzelf wordt er rijker door, en de koper heeft een argument om haar te domineren: hij kocht ze! En doet er dus mee wat hij wil.

Voilà. Probleem opgelost. Opgeruimd staat netjes! Geen intelligentie meer nodig. Negeer de eigen gedachtenwereld van het vrouwelijk geslacht! Zie ze als onmondige domme wezentjes met al even domme gedachten. Degradeer ze tot lustobjecten. Pak ze in gordijnstof in, zodat geen enkele andere man haar gelaat of vormen ziet.

En huwelijkse trouw is verzekerd! Of… nog niet helemaal? Dan maak je maar gruwelijke wetten tegen ontrouw en dat soort zaken. Stenigen bevoorbeeld. Waarom ook niet?

Maar dan wél voor de vrouw hé? De ontrouwe man is immers onschuldig. De arme drommel werd gewoon verleid door dat domme schepsel.

En ja, nu pas zit de man op rozen. Dénkt tenminste op rozen te zitten, want nooit zal hij weten wat hij mist.

Nu zou ik toch graag eens uitgelegd zien waar het woordje ‘liefde’ steekt in een dergelijke ‘aankoop’.

Maar ach, dat zal ze worst wezen! Ze hebben hun privé hoertje, hoeven hun hersenen niet te gebruiken, en als er wat sleet op raakt dan gaan ze maar eventjes vreemd. Lopen toch niet het risiko gestenigd te worden. Dat wordt enkel met het vriendinnetje gedaan! Want Allah is groot!!!

Is hiermee het verschil tussen dom en intelligent bewezen? Ik denk het wel! In onze westerse wereld ligt dat verschil aan het individu zelf. De keuze is hem vrij.

In die ‘andere’ wereld is dom zijn de wettelijk vastgelegde regel. Is er geen open deur naar intelligentie en humaniteit. Zélfs geen deurtje dat op een kier staat. Vrije keuze wordt van jongsaf de kop ingedrukt. Mannen kunnen voor de volle honderd procent man zijn. Hersenen? Eigen mening? Naar elkaar toegroeien? Niet nodig! Er is immers de Koran!

En de vrouwen? Tja, sorry hoor, die moesten maar de fout niet gemaakt hebben als vrouw op de wereld te komen! Daar moeten ze nu maar voor boeten. Eigen schuld, dikke bult!

Willy.