|
Geurverslaafd
kun je dat zijn? Zo ja, dan ben ik dat vrees ik. En nog wel in mijn oude dag. Hoe zou je die ziekte kunnen noemen? Aromitis misschien? En zouden psychologen je daar kunnen vanaf helpen? En wanneer heb ik dat eigenlijk opgedaan? Is het een virus? Of zit het tussen de oortjes?
Allemaal vragen waarop ik geen antwoord heb, tenzij misschien wanneer ik dat heb opgedaan. Dàt dateert namelijk al vanaf het ogenblik dat ik mijn gezicht tot een bebloede massa omtoverde met mijn allereerste scheermesje.
Meteen een reden (of excuus?) om een flesje after-shave te gaan halen. Dat spul begon nét in de handel te komen. Aqua Velva noemde het en er was bijna geen concurrentie. Want als man stond het niet om lekker te ruiken in die tijd.
Naar tabak, naar bier, naar benzine, dáár mocht je naar ruiken als man. Maar toch alstublieft niet naar parfum! Dat was voor de vrouwelijke helft van de samenleving gereserveerd, of voor de Mietjes.
En toch voelde die Aqua Velva lekker fris aan na zon folterende en brandende scheerbeurt. Tja
de mesjes waren ook nog niet wat ze nu zijn. Bovendien ook een heerlijk frisse geur. En ik was vertrokken! De ziekte sloeg toe. Was het de geur of het gevoel? Ik weet het niet meer. Feit is dat ik me nooit meer geschoren heb zonder aftershave, en een beetje geurverslaafd werd.
Enig nadeel: na hoogstens een paar uur ruik je daar niks meer van, en heb je als man ook geen excuus om het nogmaals te gebruiken. Moest je weer wachten tot de volgende morgen een nieuwe scheerbeurt zich aankondigde.
De wereld veranderde
en juist dankzij die aftershaves, begonnen ook mannen die geuren wel te apprecieren en kwamen regelrechte mannenparfums op de markt. Maar die kon ik me niet permitteren. Veels te duur. Zou het trouwens nog niet eens hebben dúrven kopen! Wat zouden ze in de winkel wel denken van me?
En dan, alweer enkele jaren geleden, vroeg mijn vrouw of ik soms een goed parfum wou voor mijn verjaardag. Ze had natuurlijk al opgemerkt hoe ik de ene aftershave na de andere uitprobeerde zonder echt mijn gading te vinden, en vooral dan iets dat je de hele dag blijft ruiken.
En toen ging de sneeuwbal aan het rollen!
In een speciaalzaak voor parfums lieten ze me letterlijk alles ruiken wat ze voor mannen in voorraad hadden. De geuren wedijverden met mekaar, dreven als wolkjes boven mijn hoofd en het ging me duizelen. Uiteindelijk wist ik niet meer wat naar wát rook, maar ik wist wél dat het me allemaal niet kon bekoren. Totaal niet wat ik zocht.
Wat ik zocht was: scherp, fris, mannelijk en duurzaam. Wat ik geroken had was zwoel, zoet en verwijfd. Shit!
En dan ging de juffrouw naar de duurdere merken. Liet me Terre dHermes ruiken. Hé, dat begon er op te lijken. Niet écht mijn ding, maar toch, na alle nog duurdere merken te hebben geroken hield ik het maar daarbij, en we kochten een flesje. Zeventig eurootjes! Slik!
Maar ja, ik voelde me er wel goed bij. Zou aromatherapie toch in staat zijn je beter te doen voelen? En ik werd nieuwsgierig. Maar experimenteren met dat dure spul zag ik echt niet zitten. Teveel kans dat het achteraf een teleurstelling werd. En toen ontdekten we een nieuwe markt! En nog wel óp bepaalde marktkramen: een soort B-producten. Namaak blijkbaar.
En dié kostten naargelang plaats en handelaar, tussen de 5 en 10 euro. Hé, dát was te riskeren. Tenslotte kon je dan 10 flesjes kopen voor de prijs van één merkproduct. Bleken er van die tien maar twee echt wat je wou, dan deed je nóg 50% winst!
En bovendien, waar ik onder de topproducten maar weinig vond wat ik zocht, bleken hier de parfums meer aan mijn verwachtingen en smaak te voldoen. Ja, sommige zélfs de hele dag te blijven ruiken.
En het hek was van de dam. Een nieuwe wereld ging voor me open.
En nu heb ik een nieuw probleem: elke ochtend sta ik besluiteloos naar de rij flesjes te staren. Wat zal ik vandaag gebruiken?
Mijn vrouw bekijkt de groeiende verzameling dan zowat van op afstand
en schud even haar hoofd. Maar als ik na mijn scheerbeurt in de living kom dan straalt ze.
- Hé wat ruik je lekker! Wat gebruikte je vandaag?
Ach jongens, we leven maar één keer en als je je nu goed voelt met een heerlijk fris geurtje in je neus
Why not? Niet mannelijk? Verwijfd? Ach kom nou
we leven in de eenentwintigste eeuw en alleen maar ouderwetse pezewevers kunnen zich daaraan storen.
Ik doe het trouwens niet om anderen te imponeren, maar om mezelf lekker fris te voelen. Nou ja... ruiken!
En dan nog
who cares?
Willy.
|
