Eventjes een verduidelijking van mijn column ‘G1000’ van eergisteren. Meer bepaald die doorsnee Belg die alleen maar zijn eigenbelang dient. Niet waar? Lees dan maar eerst verder!

Toen ik nog een tiener was, was het begrip eigenbelang nog niet zo heel erg ingeburgerd. Je trapte iemand op de tenen, je verontschuldigde je, en dat was het dan. De ander had een blauwe teen, en daarmee moest hij het dan maar doen. Zondermeer.

Nu loopt die ander direct naar de spoedafdeling, vraagt of je een familiale verzekering hebt, en perst er alles uit wat er maar uit te persen valt. Zélfs als er helemaal niks aan die teen te zien valt. Radiografie, echo, desnoods cardio- en encefalogram. Kunstmatige beademing kan er misschien nog nét bij?

Vroeger liep je met je domme kop tegen een paal en dacht: "stommeling die ik ben!"

Nu loopt iemand met zijn 'intelligente' kop tegen een paal en denkt: "Welke stommeling heeft die paal hier gezet? Kan ik klacht neerleggen? Die idioot voor de rechtbank brengen? Hem doen boeten?" En de volgende stap is een telefoontje aan zijn advocaat!

Niet waar? Toch wel! Tientallen keren meegemaakt!!!

Toen ik nóg kleiner was, woonden in mijn straat twee aartsvijanden die elkaar niet konden luchten. Het zat er dan ook regelmatig bovenarms op. Midden op straat. Kloppen en slaan! Ze hielden niet op vóór ze allebei een bloedende kop hadden. Of zelfs een paar tanden kwijt!

Politie? Schadevergoeding? Familiale verzekering? Kom nou, niet flauw gaan doen hé? Ze dropen af naar huis, wasten hun kop in een teil water en het was opgelost.

Nu? Hm!!!

Wie nu denkt ook maar voor één cent schade berokkend te zijn geworden door een ander, eist die cent onmiddellijk terug, al moest hij er een advocaat op zetten en naar de rechtbank stappen. Dat hij anderzijds honderd euro teveel betaalt voor een of ander luxeartikel, dat maakt zijn rekening niet uit. Maar die cent schade, hem aangedaan door een ander, die moét hij terug.

Algemeen belang op de eerste plaats? Kom nou…Doe dan maar eens een grondig zelfonderzoek met volgend voorbeeld:

Je hebt een rijtjeshuis met achteraan een tuin van 30 meter diep. De achterkant ervan paalt aan de achtertuin van een woning in een parallelle straat. In beide straten zijn de stukken grond zowat gelijk opgedeeld en er wonen in totaal 22 gezinnen.

En dan op een dag doet het gemeentebestuur een enquête op verzoek van enkele bewoners: “Is iedereen bereid om achteraan 3 meter grond af te staan, zodat we daar tussenin een weg van 6 meter kunnen aanleggen?”

Voordeel: je kunt nu achteraan binnen. Eventueel ook met een auto.
Nadeel: je moet bereid zijn (gratis) 3 meter van je grond af te staan.

Het algemeen belang lijkt hier wel degelijk gediend met die weg.

Het eigen belang? Dat zit héél verdeeld:

Wie een auto heeft, maar geen garage, zal het idee toejuichen en maar al te graag die 3 meter afstaan.

Wie geen auto heeft en in een achteruitgang geen enkel voordeel ziet zal ze voor de duivel niet afstaan! Het algemeen belang kan de boom in.

Stel dat 20 gezinnen het willen, en 2 niét. Nu zou je als gemeentebestuur kunnen zeggen: “We gaan voor het algemeen belang, onteigenen de grond van die twee en betalen er maar voor.”

Maar dat is zonder de waard gerekend! De 20 anderen zullen direct op de achterpoten gaan staan: “Zij krijgen geld en wij niet? Jamaar zo niet hé? Wij willen evenveel poen.”

Resultaat: de weg komt er niet of zal een flinke hap méér uit de gemeentekas betekenen aan álle onteigeningen (en schade aan het algemeen belang, want elke stadgenoot betaalt dat mee in de vorm van gemeentebelasting).

Zie je wel dat elk zijn eigen belang nastreeft? Dat je, zélfs met, in dit geval, slechts 22 gezinnen, zelden tot een bevredigende ‘consensus’ kunt komen? Dat je nooit voor iederéén kunt goed doen?

En dan wil die G1000 met duizend ‘doorsnee Belgen’, nog véél gevarieerder dan die 22 gezinnen, tot een algemeen akkoord komen in regeringszaken?

Vijftig jaar geleden had dit misschien nog wel gekund. Maar nu? In onze watjeswereld, volgezaaid met kruidje-roer-me-nietjes? Waar vreemdelingen het steeds meer voor het zeggen hebben? Waar de wattenbelgjes het allemaal maar over zich heen laten lopen?

Jongens, vergeet het! Leg er de riem af! Jullie weten echt niet waaraan jullie beginnen! Er zijn zinniger dingen te doen in het leven dan vechten tegen de bierkaai.

Die bierkaai lossen bevoorbeeld, en het bier lekker gaan opdrinken in de kroeg. Dáár zullen jullie, aan de toog, de wereldproblemen in veel minder tijd kunnen oplossen.

Willy.