|
Hun relatie liep al zo lang mank.Ze paste écht niet bij elkaar.Zij was heel zachtaardig en droomde van een evenwichtig normaal gezinnetje.Hij was héél opvliegend en negatief ingesteld en kinderen interesseerde hem niet echt.Daarom had zij eindelijk haar vast besluit genomen.Ze maakte het uit,in hun stamcafé met toevallige getuigen.
Het is gedaan tussen ons,zei ze en daar kom ik niet meer op terug.Ge moet mij nu gerust laten.
Hij werd woedend en begon te roepen"als ge dat meent maak ik mij vandaag nog van kant."Ik meen het,wedervoer ze,trouwens ge weet dat ik een andere keuze heb gemaakt.
Daar werd hij nog woester van en dreigde nogmaals met zelfmoord.
De aanwezigen waren ervan overtuigd dat het grootspraak was,want dat lag in zijn aard.
Hij wachtte nog even met de deurkruk in zijn rechter hand en dacht nog dat ze zou zeggen dat ze het ,nog één keer wilde beproeven maar ze keerde zich van hem af en zweeg.
De weinige omstaanders in de herberg wilden zich niet mengen en hielden zich dus afzijdig Zij hadden reeds meermaals deze onenigheden en brutaliteiten van de man in kwestie meegemaakt.In hun hart konden zij de jonge vrouw geen ongelijk geven ,wel het tegendeel.
Opeens liep hij naar buiten,sprong in zijn wagen en reed weg met gierende banden................
Wordt vervolgd
|
