Ik zit te lezen op ,het terras van onze tuin aan 'n tafeltje en krijg plots een kleine ijverige spin in het oog op 'n halve meter afstand.Ik word er door geboeid en blijf ze aandachtig volgen.Zij was bezig haar web te vormen.
'n Betere meer bewonderenswaardige accrobate is nauwelijks denkbaar!
Middenin  haar reeds gepresteerde web hangt een klein wit bolletje,ik vermoed dat ze daaruit haar lijmgerief  haalt ,telkens ze het nodig heeft.Want regelmatig kruipt ze erheen  om daarna héél vlug, in vrije val, te exiberen, regelrecht naar beneden tot aan de door haarzelf afgebakende grens.
Dan kruipt ze ondersteboven,'n pracht van een uivoering! terug naar de verdere uitbouw van haar prachtige halve web.
Aan mijn aanwezigheid stoort ze zich niet in het minst.
Haar eigen opgebouwde tactiek en techniek herhaalt zij steevast;spinsel halen ,vrije val(prachtig!)terug naar boven op haar rug(dus ondersteboven)
de twee voorste en de twee achterste pootjes naarstig en onvermoeibaar aan de prestatie,in evenwicht gehouden door aan beide zijde de twee kleinere pootjes,de trouwe helpers!
Dan ben ik verder gaan lezen en heb haar met mijn ogen gerust gelaten.
Van " postuur" in zij eerder klein ineen gedrongen,ros van kleur met een ovaal lijfje een klein kopje en korte vinnige stevige pootjes.
Ooit zei onze huisschilder" nooit zal ik een spin doden"
Ik had maar mijn hand uit te steken beschemd door een lap van de keukenrol om haar en haar reeds mooie prestatie te vernietigen.
Dat heb ik zéker niet gedaan.Waarom zou ik?
's Anderendaags was alles verdwenen,zo het web als de kunstenares
Hoe,waarom en waarheen?Ik zal het nooit weten.Jammer.

 

19-07-2009, 09:54 Geschreven door Jibé
Reageren (0)

16-07-2009, 11:06 Geschreven door Jibé
Reageren (0)

.........en hij sliep vlug in.Ikzelf had een kort hazenslaapje want ik beleefde mijn eerste huwelijksangst!!
Goddank was er " s anderdaags geen spoor meer van te merken zodat we met een gerust gemoed onze exploraties konden voortzetten.
Met een toeristentreintje, in vurige rode kleur, bezochten we de Monte Generosa(1.725m.hoogte)men had ons verwittigd voor de grote koude daarboven en ik nam 'n pull mee voor mijn man en voor mezelf een licht jasje!Het treinritje was héél prettig je voelde dat hij stevig moest klimmen,maar eens boven was het er inderdaad bitter koud, om te klappertanden!Wij beklommen wat er nog te beklimmen viel te voet en genoten van de uitzonderlijk mooie panoramische zichten en vluchtten nadien in het plaatselijk restaurantje voor hete thee en botercake.Of course werden er foto's genomen.Het afdalen was zeker zo amusant als het stijgen,het treintje deed het met plezier en wij ook!
Maar naar Gandria was onze uitverkoren klimwandeling, uit de rotsen werden brede soms smalle trappen gehouwen die wij graag opstapten want het stadje was 'n uitgelezen plaatsje voor verliefden.Overal Oleanderplanten met prachtige bloemen,kleine straatjes,mini restaurantjes en Italiaanse gerechten.Op 'n keer,we waren weer opweg,deed mijn man een forse sprong naar rechts,aanvankelijk dacht ik dat hij met een vreugde sprong een soort tango begon,maar nee,het was een grote slang die te slapen lag in een ruime holte van een rots en waar wij vlak naast liepen!Ze had zo haar kop maar uit te steken om een  van ons 'n hap te geven.Gelukkig sliep ze de slaap der onwetenden en waren wij er aan ontsnapt!En andere keer waren wij het uur vergeten en toen.......

wordt vervolgd

15-07-2009, 10:29 Geschreven door Jibé
Reageren (0)

14-07-2009, 00:00 Geschreven door Jibé
Reageren (0)