Op een dag zijn jullie op de wereld gekomen, met veel liefde en geluk, veel gelukzaligheid heb ik in jullie gestoken dat gaat nooit meer stuk.
Ik heb geprobeert om veel te geven, en misschien bleef er wel eens iets steken, van jullie heb ik veel terug gekregen, dat ik jullie heb is een heerlijk gegeven.
Natuurlijk gaat er overal wel eens iets mis, maar daar zijn we altijd uit gekomen, en weten jullie; als er eens iets is, kunnen jullie altijd bij me komen.
Ook al zijn we dan niet echt meer bij elkaar, jullie weten waar ik het over heb, altijd sta ik voor jullie klaar, voor praten over problemen, ongemakken, en jullie pret.
Weet mijn lieve kinderen, al woon ik niet meer bij jullie in huis, in mijn gedachten en in mijn hart, daar is voor jullie altijd een thuis.
Laat de vlam van dit flikkerend kaarsje.. De nacht doorschijnen Net zoals jou geest mijn leven heeft verlicht Mam, kan je me horen Mam, ik voel me verloren Kun je me wel vinden in de nacht Mam, mag ik je storen Mam, kan je me horen
Kan je me wel helpen met mijn angsten? 100.000 ogen kijken neer Maar welke ogen zijn van jou? Waar ben je nu? Die hechte band tussen ons twee Waar is die nou? Ik voel me jaren ouder Mijn leven lijkt veel kouder Mn wereld minder zinvol dan ie was als toen met jou
Mam, kun je me vergeven? Mam, mn nieuwe leven.. Haast bij elke stap voel ik verwijt.. Steeds in mijn gebeden.. Met mezelf gestreden.. Hopend op je raad Met al je wijsheid Ik draag met me mee Wat jij me leerde Elk door jou gekozen boek.. Maar vind ik straks.. In wat ik las.. Voldoende steun voor wat ik zoek Steeds leger zijn de straten En ik daarin verlaten.. De maan heeft minder glans n ook de zon schijnt niet als toen
Mam, ik blijf van je houden Mam dat vertrouwde Mam, ik mis nog steeds jou welterusten zoen.
Eindelijk het weekend is weer daar, De lange week die is weer klaar. Het weekend kan weer gaan beginnen, En kunnen we ons op volgende week bezinnen.
Maar nu eerst lekker uitrusten, En ons overgeven aan alle lusten! Geen werk in onze gedachten, Dat kan immers wel weer wachten
Zaterdagmorgen lekker uitslapen, De rest van de morgen lui zitten gapen, `s middags doen wat we willen, We moeten immers geen tijd verspillen!
`s avonds naar een heel gezellig feest, Want dat gaat niét door als ik niet ben geweest! `s nachts weer laat naar huis terug, En dan naar bed, vliegensvlug.
Zondags liggen we helemaal uitgeteld, Door de drank en vermoeidheid geveld, Maar dat mag de pret niet drukken, Nog een fijne Zondag, dat moet gaan lukken!!
Dan breekt de zondagavond alweer aan, Vanavond blijven we maar weer even droogstaan. Op tijd naar bed, het is weer uit met de pret. Morgen wordt ons werk weer voortgezet.
Liefde Is.........Grenzeloos. Liefde Is.........Altijd In Elkaars Gedachten. Liefde Is.........Onvoorwaardelijk Trouw. Liefde Is.........Zon, Maan, Sterren En Elkaar. Liefde Is.........Als Je Voeten De Grond Niet Meer raken. Liefde Is.........Haar Dappere Ridder Zijn. Liefde Is.........Nooit Gaan Slapen Zonder Elkaar Welterusten Te Kussen. Liefde Is.........Een Soort Hartzeer. Liefde Is.........Iemand Om Lange Winteravonden Mee Door Te Brengen. Liefde Is.........Een Rode Roos Die Alles Zegt. Liefde Is.........Een Liedje Zonder Woorden. Liefde Is.........Iemand Die Je Hart Sneller Doet Laten Kloppen. Liefde Is.........Zijn Kussen Tellen. Liefde Is.........Jezelf Bedwingen Niet Elke Minuut Te Bellen. Liefde Is.........Vroeg Opstaan Om Met Hem Te Gaan Joggen. Liefde Is.........Alles Van De Zonnige Kant Bekijken. Liefde Is.........Samen Dagdromen.
Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet. Als een dier waar je veel van houdt doodgaat, dan gaat dat dier naar de Regenboog brug. Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden, zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen. Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter. Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen. De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding: Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt. Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding. Plotseling verlaat hij de groep, rent over het groene gras, sneller en sneller. Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging. Om nooit meer uit elkaar te gaan. De vrolijke kussen overstelpen je gezicht, je handen aaien zijn liefdevolle kop en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien, maar die altijd in je hart zijn gebleven.
En dan gaan jullie samen over de Regenboog brug...
Zie je die clown Zie je zijn verdriet Zijn lach verdwijnt Als hij denkt Dat je hem niet ziet Altijd weer Wil hij anderen terwille zijn Maar ook een clown is maar een mens En is het leven voor hem Niet altijd fijn Tussen de mensen heeft hij een lach In zijn eentje heeft hij een traan En is het met al zijn vrolijkheid gedaan Kijk daarom goed Door dat masker heen Want ook een clown kan zich voelen Heel alleen
Niemand beseft hoe ik me voel van binnen Ik weet soms gewoon niet waar te beginnen.
Niemand laat ik mijn gevoelens zien. Want ik wil niet dat iemand mijn verdriet ziet.
Ik draag het stil en alleen. Soms doet het nog zo intens pijn ook nu lopen de tranen over mijn wangen.
Als mijn gedachten terug dwalen als ik me eenzaam voel. Liefde heb ik in mijn leven steeds weer proberen te geven.
En wat heb ik ervoor terug gekregen verdriet en pijn al heel mijn leven.Maar gelukkig zijn er ook nog goede mensen die door je heen kijken en proberen je weer zin te geven in je leven.
Soms zeg ik met momenten ik zou zo graag terug willen leven in een leven vol liefde en vriendschap Maar de angst voor nieuw verdriet ziet dat niet. soms dan denk ik wat zit het leven je toch tegen Maar eenzaamheid is echt geen zegen
Wat zou het leven mooi zijn als er alleen maar vreugde, liefde en geluk zou zijn. En er voor verdriet en pijn geen kansen zouden zijn.
Maar helaas bestaat deze wereld niet en kun je ze ook niet creëren. Je moet ze met al je gevoelens delen in dit leven.
En soms zijn er van die dagen dat de eenzaamheid je komt plagen en je vanuit een hoekje zit aan te staren.
Het verlangen naar een goed gesprek, een knuffel of een schouderklopje. Maar de eenzaamheid kan je dit alles niet kan geven. Vrienden die ooit vrienden waren hebben je nu de eenzaamheid als vriend gegeven.
Niemand die je vraagt hoe het met je gaat, niemand die je vraagt red je het wel, niemand die je tranen droogt, niemand die zijn/haar kostbare tijd aan je wil schenken.
Zij zijn nu gelukkig in hun leven en zijn jou gewoon vergeten. Toch hoop je dat de eenzaamheid als vriend ooit je huisje zal verlaten en er nieuwe vrienden komen die plaats maken voor gezelligheid en zij de eenzaamheid voor altijd de deur zullen wijzen.
Een eenzaam hart heeft vaak veel te verduren om in het leven de weg te kunnen besturen.
Eenzaamheid brengt veel pijn en smart in ieder eenzaam hart. Niemand is geboren om het leven in eenzaamheid te moeten leven.
Maar men krijgt niet altijd de keuze. Je kunt praten, maar er is niemand die je zal horen. Je kunt je tranen laten stromen maar er is niemand die ze zal drogen. Je kunt je liefde geven, maar er is niemand waar je het mee kunt delen
Dan vereenzaamd het hart en leef je enkel en alleen nog in smart. Toch voor veel mensen is zo te leven een feit.
Bezoek eens iemand die eenzaam is.
Die persoon zal je dankbaar zijn om even de eenzaamheid te doorbreken. Zodat het leven weer een beetje zin geeft aan iemands eenzame leven.
Oren kunnen horen, ogen kunnen zien. Maar mijn hart kan niemand voelen, mijn gedachten kan niemand lezen voor ik ze op papier heb neergeschreven.
Met momenten dan leef ik in vreugde en slaat mijn hart kleine kreetjes van vreugde.
Toch er zijn ook van die dagen dat mijn hart innig met verdriet word vervuld. Maar dat kunnen oren niet horen en ogen niet zien. Omdat ik niet alles wat er in mijn hoofd en hartje afspeelt prijs geef.
Stilletjes fluister ik me dan bemoedigende woorden toe dat ik er wel zal komen. Maar de nachten het lijkt wel of er nooit geen einde aan zal komen. Seconden, minuten, uren ze kruipen als een slak voorbij.
Stilaan valt dan toch de ochtendschemer en zie ik de eerste zonnestralen die me weer vreugde geven en zo ontstaat er weer nieuwe hoop in mijn leven.
Eenzaamheid is vaak een hard gegeven als je daarin moet leven. Niemand waar je je vreugde en verdriet mee kunt delen. Je zelf bemoedigende woordjes moet blijven toe spreken als de vreugde je even heeft verlaten. Toch telkens lukt het me weer en vind toch de moed en vreugde keer op keer.
Ik ben Tineke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Dolfirina.
Ik ben een vrouw en woon in Noord Holland () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/08/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer, gedichten schrijven, sieradan maken, breien, wandelen.
Klik op het plaatje om in mijn gastenboek te komen en laat een gezellige krabbel achter.
Ik ben Tineke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Dolfirina.
