Zaterdag, een grijze natte zaterdag... Maar
een zaterdag zonder bijkomende verplichtingen en dat doet al goed deugd aan
de stressmeter in mijn lijf. Ik dan dus terugvallen op de heel gewone zaterdagnamiddagactiviteiten
zoals daar zijn: boodschappen doen voor mezelf en mijn moeder, wassen en strijken
van de spullen die we in de week 'vuil' gemaakt hebben, bestellen bij de bakker
voor morgen,... vandaag géén tuinwerkjes. Dat maakt wat tijd
vrij om te computeren! Zou er een gedichtje kunnen opborrelen uit mijn pen?
Wat doe je met je optimisme op een zaterdag waarop de meesten een beetje beginnen
zeuren over het weer? Een kleine denkoefening over het zo aangename nut van
regen in het begin van de lente? Vandaag staan alweer zoveel planten en struiken
in bloei. Het gras is frisser dan ooit... de vogels waren gisteren weliswaar
luidruchtiger, maar eerlijk gezegd ik was ook wat vroeger wakker om ze te horen!
Neen dus, vandaag geen ongelooflijk prachtig vogelconcert gehoord. Gisteren
daarentegen ... amai ze waren goed gezind. Lieve vogels, dank voor je mooie
ochtendgroet van vrijdag. Vandaag is het de beurt aan de regen om een proficiat
te krijgen want vanmorgen kwamen mijn eerste korianderzaadjes uit. Een tijdje
geleden gezaaid op drie verschillende plaatsen in mijn tuin, zat ik nieuwsgierig
te wachten welke zaadjes, waar, wanneer, hoe, ... voor het eerst zouden uitkomen.
Maar tegelijk was het vanmorgen zover. Weet je, ik kan met zo weinig gelukkig
zijn.
Koriander
Koriander kleine durver
maak me even blij vandaag
hef je eerste donkere blaadjes
naar het licht en voel je vrij
uit de donkerte je te richten
naar de zon, de lucht, de wei
kom en groei 'k ga met je mee
Die trage reis naar de zomer
ons geschonken door de zon
zo vertrek ik met jou
Want na de nieuwe herfst
zal je verwachte vrucht er zijn
om te koesteren dan ben ik er nog
en bewaar ik jouw zaad
een winter lang in mijn hart
Ik begin met 'vernieuwing' via een nieuw
lettertype op deze pagina. Bovendien neem ik het besluit mijn humeur niet meer
te laten vergallen door onbelangrijke dingen en het dus zelf steviger in de hand
te houden. Ik wil mezelf blijven en dus alweer een tikkeltje meer authentiek.
Waarom niet koesteren wat goed is, waarom opjagen, waarom me steeds aangesproken
voelen en verantwoordelijkheden van anderen dragen. Neen dus, vandaag een kleine
stap zetten. Als anderen mijn bezigheden een beetje sneu vinden wel dat is hun probleem.
Ik vind het leuk. Ik zet er dus maar weer een prettig plaatje bij. Een kleine hommage aan mijn favoriete schilder Karel Appel.
Na een wat vermoeiende werkdag
kom ik hier even uitrusten. Ik heb vandaag een reisje naar Antwerpen achter de
rug. Op de trein las ik in 'Metro' dat 13 april nog niet geclaimd is als een speciale
dag. Het is geen dag van de klant, geen secretaresse dag... dus wie nog een statement
te doen heeft kon deze datum opeisen. Bij de terugreis voelde ik een vergeten
briefje in mijn binnenzak. Het ging om een uitnodiging voor een lezing over 'Optimisme
als recept tegen de verzuring van de maatschappij. Welnu, ik roep 13 april
uit tot de dag van het optimisme! En voor mezelf heb ik besloten dit onderwerp
eens te gaan uitdiepen. Laat ik beginnen met een optimistisch gedichtje!
Aangekondigd
Als je komt
dan zal ik blij zijn
Als je komt zal je van mij zijn
Als je komt zal ik er zijn
Slechts voor jou
Als je komt
zal ik j' omarmen
In mijn armen je verwarmen
Als je komt dan ben jij hier
dicht bij mij
Als je komt
zal ik je kussen
't hevig liefdesvuur weer blussen
Als je komt is alles goed
Als je komt
Als je komt
dan zal ik mooi zijn
Als een parel wil 'k getooid zijn
Als je komt is er weer leven
Ja, je komt!
De titel van mijn blog is 'wol & gember' geworden. Ze staan symbool voor mijn kleine zoektocht naar authenticiteit en schoonheid. Waarbij ik beide woorden in hun breedste zin wil beschouwen. Alle aangename associaties mogen ze oproepen. En ze mogen te maken hebben met alles wat mooi, echt en goed is. Het kan gaan om de natuur, kunst, mensen, dingen ... kortom heel veel. Vandaag start ik met een kort gedichtje dat ik als relatiegeschenkje hier weggeef aan de geduldige bezoeker, of de nieuwsgierige, of de zoekende... Jullie zijn hiermee allemaal welkom.
Lente in mijn tuin
Vogels fladderen op en neer
zijn ontzettend in de weer
zingen vrolijk eigen liedjes,
dragen veertjes, takjes, sprietjes
van het gras weer naar hun nest
O ! Wat doen ze toch hun best
Groen zijn boomblaadjes en gras,
fris elk kruidje en gewas
Mus en merel, mees en vink
kwinkeleren, kwetteren flink
Alles in zijn prachtigste tooi
O ! Wat is de lente mooi
Met gember ging het ietwat anders. Jaren geleden zag ik geregeld stukken gemberwortel in de rekken van mijn supermarkt liggen. Ik kende dit rare knolletje aanvankelijk niet en ben er naar gaan 'zoeken'. Het is zo, vaak boeien mij kleine dingen die plots, onschuldig en niet gezocht in mijn leven opduiken enorm. Het is alsof ze me 'roepen' en een weg wijzen. Welnu, tot mijn grote ontdekking bleek gember een wortel te zijn met heel wat verrassende eigenschappen. In de keuken kan het zowel gebruikt worden in zoete als in zoute gerechten. In de geneeskunde heeft het verschillende medicinale eigenschappen, die kwaaltjes en dan vooral kwaaltjes waar ik zelf wat last van heb zeer ondersteunend kunnen verzachten. Toch, bleek achteraf, dat ik heel ambivalente ervaringen had met gember. Ik heb ervan 'gehouden' en ik heb het 'erg vies' gevonden. Het blijkt een kunst te zijn om het goed te gebruiken. Teveel gember kan afschuwelijk smaken. Zo heb ik ooit met gember gearomatiseerde soep gedronken die me eerder aan zeepwater deed denken. Maar goed gedoseerd en in de juiste combinaties is het erg lekker, zelfs bijzonder origineel van smaak. Een van de eerste luxe drankjes die we thuis als kind kregen (en dat was vóór het Coca-cola tijdperk) was een licht sprankelend gemberdrankje dat mijn moeder bij de melkboer kocht en waar we allemaal verzot op waren. Gember is samen met wol een oerdegelijk natuurprodukt. En je merkt ondertussen wel dat ik daarvoor 'val'. Gember ziet er onooglijk uit maar het is in zijn veelvormigheid telkens weer uniek. Het wordt ook in zijn authentieke staat gebruikt en heeft iets stevigs. Zo ervaar ik het alleszins. Vandaar dus dat gember me boeit.
Graag vertel ik hoe 'Wol en gember' ontstond. Een tijdje geleden zocht ik naar een titel voor een dichtbundel van eigen gemaakte poëzietjes. Het moest een titel zijn waar alle mogelijke thema's aan bod konden komen, het moest iets zijn wat met mezelf te maken had en wat symbool kon staan voor de dingen waarmee ik bezig ben. Zo kwam ik eerst aan 'wol'. Wol staat als oeroud natuurprodukt symbool voor authenticiteit. Wol wordt gratuit door het schaap geproduceerd, kan gecultiveerd worden zonder schade te berokkenen aan dat dier en is als het verwerkt is tot 'garen' de grondstof voor vele fantastische produkten. In de eerste plaats associeerde ik het met breien. Vroeger, toen ik nog veel tijd had, heb ik graag gebreid, vandaar dat ik wol zeer weet te appreciëren. Vermits ik me graag persoonlijk uitleef in kleuren en breien een geduld werkje is dat stilaan met kleine beetjes vordert om uiteindelijk te resulteren in een eigen 'werk', kan ik het ook vergelijken met gedichten schrijven als een breiwerk met woorden. Het eindresultaat is analoog ook een emotioneel genoegen. Een wollen trui geeft zo'n natuurlijke warmte en is zo zalig om dragen dat het bij mij alleen aangename gevoelens opwekt. Naast die vele kleurrijke dingen die je met wol kan maken, roept wol bij mij dan ook zo'n veelzijdigheid op dat het ook symbool kan staan voor oneindige creativiteit, schoonheid, kunst gecombineerd met functionaliteit... en zo is het stilletjes begonnen.
Lieve bezoeker,
Ik heet je van harte welkom op mijn kersverse site. Samen met mezelf vraag ik je wel wat geduld alvorens hier 'inhoud' komt te staan. Eerst zal ik me door de technische zoektocht moeten wroeten om dit voor mij zeer nieuwe medium te leren kennen. Hopelijk lukt dit snel.
Tot dan
Floreanne