Beste mensen,
We kunnen schrijven en lezen over geloven, maar als het er écht op aankomt moeten we handelen, en zeker op voorhand. Niet klagen en zeuren of protesteren nadat een kerkgebouw werd gesloten en een andere bestemming kreeg.
Het zal namelijk van jullie afhangen of het kerkgebouw open kan blijven, of er nog gemeenschap kan gevormd worden, en dat is heus heel wat meer dan de wekelijkse eucharistievieringen.
Het zal van jullie afhangen of er bijvoorbeeld vrijwillig permanentie kan gehouden worden om het gebouw open te houden en zo een oogje in het zeil houden tegen ongewild bezoek, maar zo geef je wel de kans om een enkeling binnen te laten om er even te bidden. Het zal van jullie afhangen of er nog gemeeschap kan gevierd worden, tijdens de week in kleine groep, tijdens het weekend in de zondagsmis. Het zal van jullie aafhangen als er nog huwelijken en begrafenissen kunnen doorgaan in eigen parochiekerk. Het zal van jullie afhangen als er een spreker kan gevonden worden die iets zinvols kan zeggen rond dood en verrijzenis. Het zal van jullie afhangen als jullie zo een band vormen en voortrekker zijn, zelfs VOORT-TREKKER. Mensen die de liturgie en de catchese mee handen en voeten geven, die administratieve taken op zich nemen om de priester te ontlasten zodat hij zich kan concentreren op zijn echte roeping.
Ik hoop jullie hiermee wakker te hebben geschud! Er is nog zo veel te doen, maar wacht niet tot het te laat is. Niet het aantal kerkgangers is van belang, al houden steden en gemeenten daar rekening mee om tot sluiting over te gaan, maar zo lang er een levende gemeenschap is, elk met zijn eigen talenten, dan zal er altijd plaaats zijn om Zijn Woord in daden om te zetten!
|
