God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Tijdens de grote aanpassingswerkingen te Lourdes na de vele overstromingen wordt het altaar verplaatst in werkhuizen. Het altaart weegt zo een 4000 ton.
We danken Maria dan ook voor alles wat Zij voor ons deed; omdat ze ons altijd heeft bijgestaan in goede en kwade dagen. Moge Zij verder onze gids zijn in het nieuwe jaar.
Mijn Vader, er ligt al een poosje een schaduw over mijn pad. Misschien bent U mij aan het polijsten en mijn geloof aan het oprekken. Maar ik dank U dat er licht zit achter elke tijdelijke schaduw. Daarom wend ik mijn gezicht naar het licht en stap de zonneschijn van uw liefde binnen. Amen.
... ook al moet u nu tot uw verdriet nog een korte tijd allerlei beproevingen verduren. Zo kan de echtheid blijken van uw geloof... en zo verwerft u lof, eer en roem wanneer Jezus Christus zich zal openbaren (1 Petrus 1 vers 6 en 7).
Ik zou een Kerstfeest willen zonder verlichte ramen, een Kerstnacht met de herders in Efrata, Waarin we zomaar in stilte bij elkander kwamen en gewoon wat brood aten van God’s gena’
Even de oorlog willen vergeten, geen kaarsen, geen televisie aan, en iets geven aan diegenen zonder eten of samen naar eenzame mensen gaan.
Geen kerstboom met lichtjes en engelenhaar, geen hulst of dennengroen. maar alleen voor een ander een lief gebaar of met blijdschap iets doen voor elkaar.
Een Kerstfeest niet aan de buitenkant, maar van binnen uit horend Zijn stem. Niet een feest voor onszelf, maar naar Zijn hand, knielend bij de Kribbe van Bethlehem.
Een Kerstfeest zou ik willen, eenvoudig en stil, geen uitbundig of vrolijk feest, maar een feest dat zou zijn zoals God het wil, waarin je kunt voelen, ik ben dicht bij Hem geweest.
'Ik vraag de redder van de wereld om te waken over onze broers en zussen in Irak en Syrië, die al veel te lang lijden onder de gevolgen van een aanslepend conflict en die, samen met zij die behoren tot etnische of religieuze minderheden, het slachtoffer zijn van een brutale vervolging', klonk het.
'Mag Kerst hen hoop brengen, net zoals voor de vele andere ontheemden, die werden verbannen of zijn gevlucht, kinderen, volwassenen en ouderen, uit deze regio en van over de hele wereld'
Gelukkig dat er mensen zijn die altijd weer Gods droom nog zelf durven dromen.
Die weten dat deze wereld niet zo hoeft te zijn, niet mag zijn zoals zij nu is.
Die geloven dat die wereld anders kan worden: beter, rechtvaardiger, gelukkiger voor allen…
Méér de wereld van God!
Gelukkig dat er mensen zijn die dromen zoals God,
die 'ja' durven zeggen en die zijn wegen gaan.
Die levensweg waarvoor God hen proficiat wenst. Die weg die Jezus ons is voorgegaan, trouw en arm en zachtmoedig, gelovend dat God zelf ons thuisbrengt uit onze ballingschap…
“Jezus komt te vaak voorbij in ons leven en stuurt ons een engel, terwijl wij te druk bezig zijn met onze gedachten en zorgen zodat wij dat niet bemerken. Maria wist niet welke toekomst voor haar was weggelegd. Zij wist niet welke pijn en welke gevaren haar te wachten stonden. Maar zij besefte dat de Heer iets had gevraagd en zij stelde volledig haar vertrouwen in Hem. Dat is het geloof van Maria. Maria leert ons om te beseffen wat het moment is waarop Jezus het pad van ons leven kruist en vraagt om een gul antwoord.”
Weet je wat je moet doen en nodig hebt om een goed Kerstmaal te bereiden?
MINDER KALKOEN, MINDER LAMPJES, MINDER ZOETIGHEID Als je wil, neem je bic en schrijf op wat je nodig hebt aan ingrediënten:
* een goed gevulde maat eenvoud en veel brokjes menselijkheid, * enkele grammen schaamte om wat er aan liefdeloosheid gebeurt in ons land, * een stuk berouw om al het goede dat wij vergeten te doen * zoek een portie goede wil * kruid dit alles met eerlijkheid zodat de gezonde smaak niet verloren gaat * schraap van dat alles je pretentie af Wat overblijft is de kern van het maal : een echte mens... En, vraagt je iemand, van wie je dit recept hebt , zeg dan in alle eenvoud : opgeraapt en gevonden al 2000 jaar geleden:
God van alle mensen, dankbaar gedenken wij in deze tijd dat Gij - onder alle vrouwen - Maria hebt willen kiezen om Jezus te ontvangen. Wij bidden U, maak van ons mensen naar uw hart en geef dat Jezus ook in ons mag leven als een genade voor onszelf en voor anderen vandaag en de komende dagen van deze advent.
We gaan binnenkort weer kerstmis vieren, dat feest van licht en vrede voor iedereen. En in deze voorbereidingstijd op dit feest is het goed dat we ons afvragen: ben ik wel licht voor anderen, breng ik wel vrede in mijn omgeving, en dat in de gewone kleine dingen van het leven. De tijd van de kerstkaarten is weer aangebroken, we wensen elkaar alle goeds, maar zo'n wens uitspreken is gemakkelijk genoeg. Het gaat er toch vooral om wat we uitstralen naar anderen toe, en we kunnen... alleen iets goeds uitstralen als het van binnen aanwezig is. In die zin moeten we allemaal een spiegel zijn, niet om naar onszelf te kijken of anderen naar zichzelf te laten kijken, maar een spiegel om het licht en de vrede waar het kerstkind voor staat, zo helder mogelijk te weerspiegelen naar anderen toe, niet alleen in mooie woorden en prachtige wensen, maar juist in de dingen die we doen met elkaar en voor elkaar. Dan zijn wij, ieder van ons op onze eigen manier, ook wegbereiders voor het kind van Betlehem, voor zijn boodschap van licht en vrede. Dan kan het echt Kerstmis worden.
deze adventstijd is een tijd van waakzaam uitzien en hoopvol verwachten. Spreek ons aan, maak een nieuw begin met ons, Gij, die uw Zoon Jezus tot een wegenbouwer en een verlosser
van mensen hebt gemaakt. Laat onze bekering vrucht dragen in ons dagelijks leven. Houd ons waakzaam en bereid uw weg van gerechtigheid te banen, opdat uw Rijk nu reeds kan komen door onze Heer, Jezus Christus, uw Zoon. Amen.
Heer, onze God, in dit jaargetijde waarin de dagen korter worden en de nachten lang zijn en donker,
komen wij om tot U te bidden om tekens van licht,
om sterren die stralen van hoop
en van verwachting naar het licht van uw verlossing.
Heer, onze God, Gij zijt toch niet voor niets in deze wereld gekomen.
Het kan toch niet uw bedoeling zijn dat er ondanks uw komst nog zoveel oorlog en ruzie, nog zoveel verdriet en teleurstelling in onze wereld is.
Daarom zien we opnieuw vol verlangen uit naar het komende kerstfeest, want we verwachten dat de sterren die we zien echte tekens zijn van hoop en van de verwachting dat onze wereld met Kerstmis er weer iets beter en mooier op geworden is.
Kerstmis is een prachtig feest. We weten allemaal dat het vieren van een feest des te intenser is als je goed er naar toe leeft. Niet alleen in het organiseren van allerlei inkopen. Maar veeleer door met die innerlijke drive wakker te blijven. Met liefde. Want pas dan, attent omdat je van iemand houdt, kun je die ander ontmoeten.
Jezus, Maria en Jozef, in U overwegen wij de schittering van de ware liefde, tot U richten we ons vol vertrouwen.
Heilige Familie van Nazareth maak ook onze gezinnen tot plaatsen van verbondenheid en cenakels van gebed, waarachtige scholen van het Evangelie en kleine huiskerken.
Heilige Familie van Nazareth, zorg dat er in de gezinnen nooit meer sprake is van geweld, geslotenheid en verdeeldheid; dat al wie gekwetst of geschandaliseerd is snel troost en genezing mag kennen.
Heilige Familie van Nazareth, zorg dat in allen het besef mag doen herleven van het heilige en onaantastbare karakter van het gezin, van de schoonheid ervan naar het plan van God.
Jezus, Maria en Jozef, hoor ons, verhoor ons gebed.
Ja, sinds deze morgen spookt de datum van 8 december door mijn hoofd. Is het vandaag geen feestdag ter ere van Onze-Lieve Vrouw? Nu we Sint-Maarten, Sint-Elooi en de goedheilige man Sint-Niklaas achter de rug hebben, mogen we inderdaad eens stil staan bij de wellicht grootste heilige: Maria.
Op 8 december gedenken we dat Bernadette in 1933 heilig verklaard werd en dat is dan ook een heel bijzondere dag voor de Lourdesvrienden over geheel de wereld!
Verder en vooral: zalig feest van Maria Onbevlekt Ontvangen
BISSCHOPPEN BETUIGEN HUN MEDELEVEN BIJ OVERLIJDEN KONINGIN FABIOLA
De Belgische bisschoppen zijn diep bedroefd bij het vernemen van het nieuws over het overlijden van Hare Majesteit koningin Fabiola. Zij verliet destijds haar vaderland Spanje voor haar grote liefde. Die liefde hielp koning Boudewijn om de door iedereen geliefde vorst te worden. Maar die liefde van koningin Fabiola straalde nog veel verder. Ze wist wat het betekende geen kinderen te kunnen krijgen, maar ze sloot zich niet op in pijn en verdriet. Ze wist integendeel die beproeving om te vormen in een mogelijkheid om op een andere manier lief te hebben. Ze wilde moeder zijn van al haar landgenoten, in het bijzonder van hen die door het leven gekwetst worden. Ons land zal er haar dankbaar voor blijven.
Koningin Fabiola is nu opnieuw verenigd met koning Boudewijn. In naam van de katholieke gemeenschap van ons land betuigen de bisschoppen hun deelneming aan de koninklijke familie en aan het Belgische volk. Ze nodigen de gelovigen uit te bidden voor de overleden koningin. A-Dieu, Mevrouw. En dank u wel voor alles.
Heer, onze God, Gij zijt toch niet voor niets in deze wereld gekomen.
Het kan toch niet uw bedoeling zijn dat er ondanks uw komst nog zoveel oorlog en ruzie, nog zoveel verdriet en teleurstelling in onze wereld is.
Daarom zien we opnieuw vol verlangen uit naar het komende kerstfeest, want we verwachten dat de sterren die we zien echte tekens zijn van hoop en van de verwachting dat onze wereld met Kerstmis er weer iets beter en mooier op geworden is.
Vandaag zou mijn broer 58 jaar geworden. Veel te vroeg voor ons menselijk bevatten is hij van ons heengegaan naar een wereld die wij nog niet kennen, maar waarvan wij geloven dat God hem zal verwelkomen en voltooien wat hijk begonnen is, in het zovele wat hij voor zvelen, vooral zijn leerlingen mocht betekenen.
Broeders en zusters, wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof hem soms kunnen redden? Als een broeder of zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten tekortkomt, en een van u zegt dan: ‘Het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!’ zonder de ander te voorzien van de eerste levensbehoeften – wat heeft dat voor zin?
Heer God,... uw trouwe liefde verraadt nooit. Die liefde vervult me met een gevoel van vredevolle veiligheid. Ik dank U. ‘Zoals een kind op moeders schoot, zo veilig voel ik mij’.
VERHEERLIJKEN WIL IK DE HEER, MIJN ROTS, MIJN STEUN EN MIJN BURCHT. (PSALM 144)
Hier zijn wij, God, in deze grijze tijd van het jaar. De zomerzon heeft ons echt verlaten, de nachten zijn lang en donker. Geef dat wij licht zijn voor elkaar in de kleine dingen die wij voor elkaar kunnen doen. in de gastvrijheid van ons hart, in de hulpvaardigheid van onze handen. Maak ons sterk in het delen van wat we hebben, ons bezit, onze tijd, onze aandacht en zorg, opdat door ons verbondenheid mag groeien in onze gemeenschap, opdat niemand tekort komt of in de steek gelaten wordt. Mogen wij zo uw kinderen zijn, vandaag en alle dagen. Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen
BRUSSEL (KerkNet/LaCroix) – In Lourdes zijn vrijdag de werken gestart voor de herinrichting van het bedevaartsoord. Dat is het gevolg van de overstromingen van 2013 die een miljoenenschade veroorzaakten. De werken zullen nog tot in 2016 duren. Bisschop Brouwet van Tarbes en Lourdes zegt dat de werken ervoor moeten zorgen dat een stille ruimte wordt gecreëerd rondom de Lourdesgrot. Het bedevaartsoord ontvangt jaarlijks 800.000 pelgrims.
Vrijdag werd begonnen met het graven van de fundamenten voor een hydraulische brug. Die moet bestand zijn tegen toekomstige overstromingen. Bij de werken verhuizen de fonteinen met het water van Lourdes naar de ruimte tussen de grot en de baden, aan de andere kant van de rivier de Gave. Er wordt ook een nieuwe, grotere sacristie gebouwd van 140 vierkante meter en de stands van honderden kaarsen worden verplaatst. De openingsuren van de baden worden uitgebreid.
Dankzij financiële steun uit het buitenland is een bedrag van 9,1 miljoen euro ingezameld. De totale kostprijs van de herstellingswerken en de herinrichting wordt geschat op 15,6 miljoen euro. De bisschop onderstreept dat de werken uit eigen middelen, zonder overheidssteun, worden bekostigd.
Op welke manier help ik (jonge) mensen die honger en dorst lijden, vreemdelingen, naakten, zieken en gevangenen? Wat zijn mijn motivaties om dat te doen? Ontmoet ik Christus in (jonge) mensen in nood? Geloof ik in het hemels leven als het prachtige doel, waarvoor God iedere mens, ook mij geschapen heeft?
De kerk is daar waar mensen zijn die geven om elkaar:
Geen hoge God zal met hen zijn, maar God dicht bij de grond. De kerk is daar waar mensen zijn die staan in dit verbond.
De kerk is daar waar mensen zijn die rouwen met elkaar: En niemand draagt alleen de pijn. maar ieder wordt bevrijd. De kerk is daar waar mensen zijn die Goede Geest gewijd.
De kerk gedijt waar uitzicht is voor iedereen die lijdt. Hier krijgt het leven nieuwe zin, verliest de dood zijn macht. Wij samen gaan de toekomst in en dat is onze kracht.
Liefdevolle Vader, geef mij de kracht om te geloven dat er uit de as een prachtige geloofsbloem zal oprijzen, dat mijn verdriet in vreugde zal veranderen. Help mij uw naam te verhogen, zelfs in een zware tijd, zodat U verheerlijkt wordt, Heer. Amen.
"Iedereen is uitgenodigd om deel uit te maken van de verrijzenis, die overeenkomt met de lange zoektocht van elke mens en de hele mensheid. Zonder verrijzenis van Christus is ons geloof leeg en onsamenhangend. Maar omdat hij verrezen is, of beter nog de verrijzenis is, wordt ons geloof vervuld met waarheid en eeuwig leven".
‘WIE ZIJN LEVEN TRACHT TE REDDEN ZAL HET VERLIEZEN EN WIE HET VERLIEST ZAL HET BEHOUDEN.’ (LUCAS 17,33)
Als we alleen voor ons zelf leven, zijn we niet zo gelukkig als wanneer we ook aan de anderen denken. Dat weten we. De woorden van Jezus brengen echter meer dan informatie. Zij zijn bron van leven. Zij vragen niet alleen, zij willen in ons bewerken wat zij vragen. Zij maken de gezindheid en de kracht van Jezus in ons wakker. Wat een geschenk!
Heer Jezus,... vaak leef ik alsof ik alles op eigen kracht moet doen. Open mijn ogen, dat ik zie hoe U niets anders wilt dan dat ik meer mens wordt.
God die met mensen begaan zijt, wij roepen wij U aan, vol verlangen naar vrede, naar heil dat eeuwig duurt. In Mozes hebt U ons aangezegd: 'Ik ben met jullie, onwankelbaar is mijn verbond'. Een nieuwe David hebt U ons beloofd, uw Zoon, die onze broeder is. Vol vertrouwen bidden wij U: leer ons ootmoed en gerechtigheid zodat wij armen voeden en onderdrukten bevrijden, opdat er geen duister meer is en geen nacht.
"Schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient."
Mogen wij, geïnspireerd door Sint-Maarten, onze mantel delen met die het minder goed hebben hier. Laten wij voor hen even een luisterend oor zijn, veel aandacht geven ondanks hun eindeloos verhaal van zorg en pijn. Indien nodig en nuttig: " deel van jouw dubbele kleding" zoals in het Evangelie staat en zoals de heilige Martinus ons heeft voorgedaan. Armen zul je altijd om je heen hebben. Kun je hen niet opnemen in je woning, verwijs hen door naar instellingen die daarvoor geschikt zijn, maaar veroordeel hen vooral niet. Geef ze een kans, desnoods telkens opnieuw, tot zeventig maal zeven maal.
Bij deze wens ik een mooie feestdag aan allen die de naam van Maarten, Martin, Martine of een afgeleide ervan dragen!
Sint-Maarten van Tours Bron: Thomaswebsite KU. Leuven
BRUSSEL (KerkNet/La Vie) – Bij het weghalen van het beeld van Sint-Maarten van de basiliek van Tours werd maandag de volkse overlevering bevestigd dat de resten van de heilige (ca. 316 – 397) in het beeld zelf worden bewaard. Volgens ‘La Vie’ troffen arbeiders in de rechterarm van het bronzen beeld van twee ton een houten kistje aan. Daarin zat een loden kistje met de relieken van de eerste bisschop van Tours. De ontdekking was een verrassing, omdat vele inwoners van de Franse stad dachten dat het slechts een legende betrof. Het bronzen beeld wordt nu gerestaureerd. In 2016 wordt het teruggeplaatst.
De voormalige Romeinse soldaat werd in 371 door de bevolking van Tours tot bisschop gekozen. Volgens een overlevering vond hij zich niet waardig genoeg en verstopte hij zich. Als bisschop zette hij zich in voor de verdere verspreiding van het christendom in Gallië. Sint-Maarten zou enkele wonderen hebben verricht en raakte bekend om zijn zorg voor armen en zieken. Vaak wordt hij voorgesteld als bisschop met een bedelaar aan zijn voeten. Op 11 november wordt ook in verschillende regio’s in Vlaanderen zijn naamdag gevierd
Als mensen geloven in de verrijzenis, is daar aanleiding en reden toe maar evident is het niet! In ons geloof wordt het bestaan gezien als een geschenk, iets... om voor te danken. Het vindt zijn oorsprong in een God die Vader heet en liefde is. Het aanvaarden van een leven na de dood ligt verweven in ons Godsbeeld. Wij geloven in een God die liefde is, omdat wij het bestaan ervaren als een gave. Daarom aanvaarden wij ook dat de dood niet het einde is. God neemt zijn geschonken gave niet terug. Hij vernietigt niet wat Hij tot bestaan geroepen heeft en wat Hij voortdurend het leven, bewegen en zijn geeft. Dat onze God geen God van doden maar van levenden is, heeft Hij bewezen in het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus. Ons christen zijn staat of valt met deze geloofszekerheid. Geloven in eeuwig leven wil dan ook zeggen dat God nu al zijn eeuwig leven in ons uitleeft en dat blijft doen.
Hoe kunnen we dan het evangelie in België verkondigen? Ik zou mijn ervaring willen meedelen. Op zekere dag hadden enkele jongeren me zien voetballen en hadden me gevraagd of ik voetballer was. ‘Neen,’ heb ik hun gezegd, ‘ik ben salesiaan.’ ‘Wat is dat een salesiaan,’ vroeg een van hen. ‘Een salesiaan is een kloosterling, priester of coadjuteur.’ ‘Wat doe jij hier?’ vroeg een andere. Ik heb hun gezegd: ‘Ik ben missionaris.’ ‘Wat? Een missionaris in België! Lijkt je dat niet vreemd?’ repliceerde hij verwonderd. Zo heb ik dan eeantwoord: ‘Ik ben een echte, moderne missionaris!’ Toch ben ik door middel van die ontmoeting hun vriend geworden. En nu beginnen we over religie, geloof en God te spreken. Ook als missionaris hebben ze me nu aanvaard. Meer zelfs, ik heb ontdekt dat vriendschap ook in deze geseculariseerde, materialistische en rationalistische maatschappij de weg opent voor de eerste verkondiging van Christus.
"De liefde voor de armen staat in het centrum van het evangelie. Dat zei de paus tijdens een lange toespraak tot boeren, mijnwerkers, straatverkopers, afvalruimers en andere afgevaardigden van volksbewegingen uit de hele wereld. De paus zei aan de dat het woord solidariteit vaak verkeerd begrepen is. "Solidariteit is ook de strijd voor sociale rechten en de rechten van arbeiders. Het lijkt vreemd, maar als ik over deze dingen spreek, lijkt het alsof de paus een communist is. Zij begrijpen niet dat de liefde voor de armen de kern is van het Evangelie."
Van mensen houden is: anderen vrij laten hun eigen weg te gaan maar van mensen houden is ook: durven voorgaan, als iemand geen weg meer weet.
Van God houden is: jezelf over durven geven aan een groter geheel maar van God houden is ook: durven ingrijpen, waar dit noodzakelijk is.
Van jezelf houden is: naar buiten gaan, naar anderen om gezien, genoemd te worden maar van jezelf houden is ook: binnen blijven om bij jezelf en tot rust te komen.
Van God houden is zwijgend stilstaan bij het wonder van het leven maar van God houden is ook: tieren en vloeken bij het onrecht dat gebeurt.
Machtige Geneesheer, help artsen en ander medisch personeel vandaag om zieke en lijdende mensen een speciale genezende aanraking van U te geven. Laat uw genezingskracht door hen heen stromen. Bemoedig hen. Omgeef en versterk hen door uw heilige tegenwoordigheid. Amen.
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal (Matthéüs 9 vers 35).
Allerheilligen blijft een bijzonder feest. We horen wel hoe mensen heilgig geworden zijn door hun manier van leven, toen en nu; maar toch denken we op deze dag vooral aan onze dierbare overledenen. Alsof we al Allerzielen 'vieren'. Ik hoor velen zeggen dat je niet naar het kerkhof moet gaan om aan de geliefde te denken, en dat is ook waar, maar het is een plaats en een moment om er intens te verwijlen, te danken, te bidden... en waarom niet een traan te laten na het plaatsen van een bloem.
Voor mij is deze Allerheiligen bijzonder, nu mijn broer op 28 juli overleed, pas 57 jaar jong.
In de loop van een leven beleeft een gezin vele mooie momenten: de rust, de maaltijd samen, een uitstapje naar het park of de natuur, een bezoek aan de grootouders, het bezoek aan een zieken ...
Maar als de liefde ontbreekt, ontbreekt de vreugde, ontbreekt het feest. En het is Jezus die ons altijd die liefde schenkt: Hij is de onuitputtelijke bron.
Roeping heeft iedereen, of hij het nu weet of niet. Allemaal stellen we ons vroeg of laat de vraag: "Hoe zal ik een gelukkig mens worden? Waarom ben ik er? Wat heeft God met mij voor?" Het is een opdracht voor iedereen. God heeft ons allemaal nodig, wie we ook zijn, waar we ook wonen of werken, man of vrouw…
De weg van het evangelie is één van de mogelijkheden om een antwoord te geven op de vraag hoe ik of jij gelukkig kan worden. Voor ons dé weg. Die weg ontdekken kan de moeite waard zijn, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de anderen. Leven met God, voor God, met mensen voor mensen.
is voor een groot deel gebaseerd op de Schriften, en zo vergeten we maar al te vaak dat het leven van Jezus o.a. te boek gesteld werd door de evangelisten waarvan Lucas er één van was. Het is dan ook gepast even sil te staan bij de figuur van de Heilige Lucas.
Velen zijn trouwens genoemd naar zijn naam: Luc of Lucas.
Ik denk dat Jezus zelf geen wervingsdrang getoond heeft maar alleen wie hij zelf was en welke hoop hij in zich droeg; gezegd dat er ook voor ieder mens plaats was in die hoop...
Anders zou hij toch beter kort na palmzondag zijn biezen gepakt hebben...niet???
Heer God, de komende dag wil ik in uw handen leggen. maar ik doe het niet zonder enige aarzeling. Ik weet niet wat ik te verwachten heb, Zal de dag slecht zijn of goed? Zal hij mij zegen brengen of pijn? Eigenlijk weet ik niet wat ik U mag schenken, noch wat ik U vragen moet. Daarom, Heer, geef ik U in goed vertrouwen mijn pijn en mijn verdriet, mijn vreugde en verwachtingen. Ik geloof dat Gij mijn herder zijt. Leg uw hand op mij, kijk naar mij om.Wees nabij in mijn leven door mijn medemens, door uw Zoon, Jezus Christus, de Heer.
De Bijbel in Gewone Taal is een duidelijke bijbel voor iedereen. Door de begrijpelijke taal komen bijbelverhalen dichtbij!
Wat is uniek aan de Bijbel in Gewone Taal? In de Bijbel in Gewone Taal staat de begrijpelijkheid van de tekst voorop. De teksten bestaan uit woorden die iedereen kent. De zinnen zijn niet te lang en lopen goed. De tekst is duidelijk opgebouwd. Lastige beeldspraak wordt verduidelijkt. De lay-out is overzichtelijk, met korte stukken tekst waar een kopje boven staat.
Ontmoeting met personen en verhalen Door de gewone taal in deze nieuwe Bijbel komen de verhalen dichtbij. U staat oog in oog met de tekst van toen. Met de verhalen, de bijzondere woorden, de personen die je in de Bijbel tegenkomt.
God is volgens mij daar waar we hem hier en nu toelaten in ons leven. In het klein en in het groot. We kunnen uit gebrek aan vertrouwen wel eens de moed verliezen denk ik. Ik denk dat het belangrijk is om zielevrienden te hebben zodat je samen vreugde kunt beleven in de H Geest.
Wat heeft er zich vandaag in mijn hart afgespeeld? Is daar iemand binnengekomen die ik niet ken? Zit de sleutel wel op zijn plaats? Dit zal ons helpen om ons te beschermen tegen zoveel verdorvenheid, ook tegen wat we zouden kunnen doen mochten die demonen, die heel snugger zijn en die ons uiteindelijk allemaal bij de neus nemen, bij ons binnenkomen.
"Na 50 jaar onafhankelijk zijn de Afrikanen in staat om zelfstandig te denken. Het Westen geeft ons voorbehoedsmiddelen, terwijl wij nood hebben aan voedsel, onderwijs, gezondheidszorg en de uitbouw van de infrastructuur. De Afrikaanse gezinnen zijn materieel misschien arm, maar zij bezitten een grote geestelijke rijkdom."
Onze Vader, die is en die zijn zal, geheiligd zij Uw Naam: Ik zal er zijn. Uw rijk kome en is begonnen, en wat U wilt zal heden zijn.... Voedt ons met Uw gaven, iedere dag opnieuw. Heb geduld met ons zondaars, en laat ons ook geduldig omgaan met elkaar. Maak het ons niet te moeilijk, en geef de richting aan op onze weg. Dat het zo mag zijn.
Ik weet niet waar ik heen ga. Ik ken de weg niet die voor me ligt. Ik kan niet met zekerheid zeggen... waar hij zal eindigen. Ook ken ik mezelf niet echt, en als ik denk dat ik Uw wil volg, dan betekent dit nog niet dat ik dat ook werkelijk doe. Maar ik geloof dat het verlangen om U te behagen U in feite ook behaagt. En ik hoop in dat verlangen te leven bij alles wat ik doe. Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen. Als ik dit doe dan weet ik dat U mij zult leiden langs het rechte pad, hoewel ik er misschien niets van begrijp. Daarom zal ik altijd op U vertrouwen, ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood. Ik zal niet bang zijn want U bent steeds bij mij, en U zult mij nooit aan mijn lot overlaten om mijn gevaren alleen te doorstaan.
Moge de HEER u zegenen en behoeden! Moge de HEER de glans van zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn! Moge de HEER zijn gelaat naar u keren en u vrede schenken!
- Hebben jullie ook een offerfeest? - Ja kind. - Wanneer is dat dan? - Elke zondag, de Mis is ons Offerfeest... - Maar, wat wordt er dan geofferd? - Dan offert Christus zich op voor ons...
Oktober is in de RK-Kerk de maand van de Rozenkrans. Dit gebruik stamt uit de 19e eeuw en werd vooral gepropageerd door paus Leo XIII. Het is ee...n uitbreiding van het liturgische feest van Maria Koningin van de Rozenkrans op 7 oktober.
Slag bij Lepanto In de Rooms Katholieke Kerk is de maand oktober gewijd aan de Rozenkrans. De keuze van deze maand hangt samen met de liturgische gedachtenis van Maria van de Rozenkrans op 7 oktober. Deze viering werd ingesteld door de heilige paus Pius V in 1571. Hij had de christelijke overwinning van de Slag bij Lepanto (7 oktober 1571) toegeschreven aan het bidden van de rozenkrans.
Dominicanen Het rozenkransgebed werd gepropageerd door de orde der Dominicanen, waartoe Pius V zelf ook toe behoorde. Volgens een legende was de Rozenkrans een geschenk van de Heilige Maagd Maria aan Sint Dominicus (1170-1221), stichter van de dominicanen. Maria zou de rozenkrans hebben gegeven als wapen in zijn strijd tegen de Albigenzen.
Alanus de Rupe Het rozenkransritueel bestaat in de kern uit het 150 maal reciteren van het Wees gegroet. De dominicaan Henry Kalkar (1328-1408) beval de gelovigen aan bij ieder tiental weesgegroeten ('tientje) een gebeurtenis uit het leven van Jezus en Maria te overwegen. De dominicaan Alanus de Rupe (1428-1478 in Zwolle) was de grote propagandist van het rozenkransgebed. De legende over de oorsprong van Rozenkrans zou op hem teruggaan. Alanus verdeelde het leven van Jezus en Maria in de blijde, de droevige en de glorievolle geheimen, zodat ieder vijftal tientjes gepaard kan gaan met een meditatie over deze mysterieuze episodes.
Encyclieken Leo XIII Het gebruik om jaarlijks de hele maand oktober in het teken van de rozenkrans te stellen, dateert uit de 19e eeuw. Het was paus Leo XIII (1878-1903) die een intensere Maria-devotie in deze maand bevorderde door zijn oproep om extra vaak de rozenkrans te bidden. Opmerkelijk is dat Leo in totaal tien encyclieken over het rozenkransgebed schreef: Supremo apostolatus officio (1883), Vi è Ben Noto (1887), Octobri Mense (1891), Magnae Dei Matris (1892), Laetitiae Sanctae (1893), Iucunda Semper Expectatione (1894), Adiutricem (1895), Fidentem Piumque Animum (1896), Augustissimae Virginis Mariae (1897), Diuturni temporis (1898). Alle werden gepubliceerd in september, ter voorbereiding van de daaropvolgende rozenkransmaand. Alle pausen na Leo XIII hebben in navolging van hem de gelovigen opgeroepen in oktober extra tijd aan de rozenkrans te besteden.
Fatima Naast de 7e oktober kwam er na 1917 nog een andere belangrijke oktoberdag voor Maria-vereerders bij: de 13e, de herdenkingsdag van het zogenoemde Zonnewonder van Fatima, dat plaatsvond op 13 oktober 1917. Een menigte van circa 70.000 belangstellenden en nieuwsgierigen namen toen bij Fatima (Portugal) een bovennatuurlijk kosmisch fenomeen waar. Uit getuigenverslagen bleek dat velen bang waren dat de zon zich op de biddende menigte zou storten. De mensenmassa stond op een veld verzameld rond drie herderskinderen: Lucia Dos Santos, Jacinta Marto en Francisco Marto. Zij beweerden dat op 13 mei 1917 Maria voor het eerst aan hen was verschenen.
Zienertjes van Fatima met rozenkransen. Vlnr: Jacinta, Lucia en Francisco
Rozenhoedje bidden in huisgezin Vóór het Tweede Vaticaans Concilie was het heel normaal dat de rozenkrans, of eenderde deel daarvan ('rozenhoedje'), in katholieke huisgezinnen werd gebeden. Na de sociaal-culturele wendingen van de jaren zestig raakte deze praktijk in onbruik. Toch worden in veel parochies in oktober nog steeds gezamenlijke rozenkranssessies gehouden. Ook worden afbeeldingen van de Heilige Maagd extra gehuldigd.
Jaar van de Rozenkrans Johannes Paulus II (1978-2005) probeerde de rozenkrans weer terug te brengen in het leven van iedere katholiek. In het zicht van zijn 25-jarig pontificaat stelde hij een speciaal 'Jaar van de Rozenkrans' in: van 16 oktober 2002 tot en met 16 oktober 2003. Kardinaal Karol Woityla werd namelijk op 16 oktober 1978 tot paus gekozen.
Wij, de sterken, moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid helpen en niet ons eigen belang dienen. Laat ieder van ons zich richten op het belang van de ander, op wat goed en opbouwend voor hem is. Ook Christus zocht niet zijn eigen belang.
Aanwezige, wie zijn wij, dat wij wonen mogen in uw schaduw, trouw door U beschermd? Overdag weten wij ons gedragen door U en ook de nacht hoeven wij niet te vrezen. Laat ons groeien in het vertrouwen, dat U ons omgeeft met goede engelen en dat U ons nabij bent. Bij U vinden wij ontferming en geborgenheid; bevestig ons in dit vertrouwen, van dag tot dag, van nacht tot nacht.
Wij willen hulp bieden. Wij willen iets doen voor mensen die in nood zijn. Wij willen mensen troosten die verdriet hebben en de pijn verzachten van mensen die lijden. Met dat verlangen is natuurlijk niets mis. Het is een nobel verlangen dat in zichzelf goed is. Maar als wij niet beseffen dat degenen die wij willen helpen Gods zegen met zich meebrengen, zal ons hulp niet lang standhouden. Dan raken wij snel opgebrand…Degenen die onze zorg nodig hebben, wachten erop ons die zegen te geven.
Dierbare Heer, vergeef me mijn egoïstische verlangens. Leer mij het verschil zien tussen wat ik wìl en wat ik nódig heb. Leer mij naar uw stem te luisteren en in uw wegen te wandelen, ondertussen biddend: 'Niet mijn wil, maar uw wil geschiede, Heer.' Uw wil voor mij is volmaakt en goed. Dus ben ik tevreden. Dank U, Vader. Amen.
"Wees mij gehoorzaam, dan zal Ik jullie God zijn en zullen jullie mijn volk zijn. Volg steeds de weg die Ik jullie wijs, daar zullen jullie wèl bij varen (Jeremia 7 vers 23).
God van licht, van het opgaan der zon tot zijn ondergaan: gezegend zij uw Naam, Bron van alle licht en leven. Gij zijt het licht, zelfs het donker is voor U geen duisternis. Gij hebt uw Licht ontstoken in deze wereld, het Licht dat onze duisternis verlicht: Jezus Christus, uw Zoon. Wij vragen U dat Hij ons nabij blijft, bij waken en bij slapen. Geef dat wij zijn licht ontvangen en dat licht kunnen doorgeven, tot aan de dag waarop wij U ontmoeten, van aangezicht tot aangezicht.
Het christelijk leven lijkt niet langer op een reeks deugden die moeten nagestreefd, maar op het ontvangen van Christus. Leven is dan: er gewoon zijn onder zijn liefdevolle blik. Die blik missen staat gelijk met sterven. Zwakheid maakt ons nederiger. In plaats van honderd foto's maken we er nog maar één!
Het belangrijkste is niet meer alles te weten, maar echt mens te worden.
"Al gaan we ook ten onder naar de uitwendige mens, de innerlijke mens vernieuwt zich van dag tot dag" (2 Kor 4,16).
Zo eenvoudig kan nhet christelijk leven zijn, zoals paus Franciscus het recent nog zegde: "Het Woord van God lezen en er naar handelen. Al het overige is theorie".
God, onze Vader, Gij zegt ons dat we aan de laatste evenveel kansen moeten geven als aan de eerste. Gij stuurt ons op weg, de wereld in, om anders te leven dan volgens de harde wetten van deze wereld. Help ons het egoïsme in de mens te bestrijden, opdat wij elkaar weer zorgzaam nabij zijn zoals ons voorgeleefd door Jezus Christus, uw Zoon.
Mgr. Delgado noemt de keuze voor aartsbisschop Romero als inspirerende figuur voor het katholieke onderwijsproject in Dendermonde uitermate betekenisvol: "Het is een resolute keuze voor een eigentijdse figuur, die omwille van zijn geloofsidealen en zijn keuze voor de allerzwaksten in de samenleving als een bedreiging aangezien werd. Voor jonge mensen is het belangrijk dat zij in hun eigen tijd voorbeelden hebben van mensen die vanuit hun overtuiging resolute keuzes maken voor de zwaksten in de samenleving, daarbij geïnspireerd door dat voorbeeld van Jezus van Nazareth."
Ik heb je hand nodig om uit te steken naar wie dreigt te vallen Ik heb je oog nodig om te zien waar nood is... Ik heb je oor nodig om te luisteren naar verdriet en vreugde Ik heb je voeten nodig om te gaan naar wie niemand gaat Ik heb je mond nodig om te vertellen dat liefde uiteindelijk overwint Ik heb je hart nodig om warmte te brengen waar kou het hart verkilt Ik heb JOU nodig om geluk en vrede dichterbij te brengen.
Hoe kan de Kerk ook de tochtgenoot zijn van de doodgewone gelovige?”
We nemen een alinea over uit de brief van Mgr. Bonny; nl. op p. 13: “In het kerkelijk discours rond huwelijk en gezin mogen woorden als ‘tochtgenoot’ en ‘broederlijkheid’ duidelijker klinken, zoals paus Franciscus schrijft: ‘Het is nodig te leren inzien dat de enige weg erin bestaat dat men de anderen leert ontmoeten en een juiste houding aanneemt door hen, zonder innerlijke weerstand, te waarderen en te accepteren als tochtgenoten. Beter nog, we moeten Jezus leren ontdekken in het gelaat van de anderen, in hun stem, in hun vragen. Het is ook leren lijden en de gekruisigde Christus omarmen wanneer we onterecht agressie of ondankbaarheid ervaren, en onvermoeid blijven kiezen voor broederlijkheid” (Evangelii Gaudium, 91).
Geen andere weg valt er te bewandelen dan die van de solidariteit. De handen in elkaar slaan,... kleinen en groten, machtigen en zwakken.
Geen ander pad is samen te effenen dan dat van de hoop. Vechten tegen de ontmoediging, stapstenen leggen van moed en vertrouwen.
Geen betere energie is er dan die van de saamhorigheid. Woorden en daden vinden die mensen bij elkaar brengen, over alle grenzen heen.
Geen krachtiger teken is er dan dat van vriendschap en liefde. Getuigen worden van Gods droom en bouwen aan zijn huis, hier en nu reeds, te midden de woestijn.
"Moeder Teresa ontmoette Christus in de armen, waarin Hij zijn tederheid en persoonlijke liefde openbaarde. Haar voorbeeld geeft hoop voor de vrede in de wereld, in een tijd van groot lijden voor christenen in Irak, in Oekraïne en elders in de wereld. Zij zei steeds: door bloed ben ik Albanese, als burger ben ik Indiase, van geloof ben ik katholiek, maar mijn roeping ligt in de wereld. Het hart van Jezus gaat uit de naar de armsten onder de armen, de zwakken, de weerlozen, diegenen die lijden of ongewenst zijn."
Aan een Turkse jongere die vroeg of de toekomst beter of slechter zou worden, zei de paus: "Ik bezit geen kristallen bol, maar ik kan wel zeggen dat de toekomst in je hart ligt, in je geest en in je handen. De jonge mensen die de toekomst in hun handen hebben, zijn jongeren met vleugels en wortels. Vleugels om te vliegen en te dromen van een betere wereld en om te protesteren tegen de oorlog. En wortels, die de ervaring en de wijsheid zijn van hun ouders en grootouders. Beiden zijn belangrijk voor de bouw van een vreedzame en rechtvaardige wereld. Verzet je tegen een wegwerpcultuur, waarin er niet langer plaats is voor oude mensen."
"Ik bid dat de Heer, door de tussenkomst van de Maagd Maria, alle christenen aanspoort tot vooruitgang op het pad van de eenheid, om getuigenis af te leggen van de Heer Jezus Christus, en het licht en de kracht van zijn evangelie schenkt aan alle mannen en vrouwen van onze tijd."
Paus Franciscus.
Mooi gebed op de eerste dag van de noveen te Dadizele (B) ter ere van Onze-Lieve-Vrouw.
het leven is een tuin, maak er wat van;... het leven is plicht, vervul ze; het leven is een spel, speel het; het leven is kostbaar, ga er zorgvuldig mee om; het leven is rijkdom, bewaar het het leven is liefde, wees er blij mee; het leven is een raadsel, los het op, het leven is belofte, vervul die; het leven is ook treurnis, overwin die; het leven is een lied, zing het uit volle borst; het leven is een uitdaging, ga die aan; het leven is strijd, ben er niet bang van; het leven is soms een tragedie, doe er wat aan; het leven is een avontuur, waag het erop; het leven is geluk, verdien het; het leven is leven, verdedig het.
Genadevolle en liefdevolle Vader, dank U wel dat U me heeft gevraagd om U, ook vandaag weer, te volgen. U kent de weg die voor me ligt, Heer. Leid mij daarom. Dan zal mijn pad vol geweldige mogelijkheden zijn! Amen.
Alles is mogelijk voor wie gelooft (Marcus 9 vers 23b).
De dag is af God, ik ben blij nu alles donkert zachter wordt en stil... ik adem weer zelf ik zie met eigen ogen ik hoor en voel de dingen duidelijk die ik vandaag met duizenden heb ontmoet de mensen hun zorgen en hun dromen draag ik, deel ik wik en weeg : 't was goed. 't was goed dat ik erbij mocht zijn ; 't is goed dat U het zegent.
Dank U wel, Vader, dat onze kinderen van U zijn. U houdt veel meer van hen dan wij ooit zouden kunnen. Zegen hen met uw heilige Geest en zet hen op uw weg. Leer ons toegewijde ouders te zijn en ons, op onze beurt, onze kinderen te leren uw weg te bewandelen. Amen.
Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is (Spreuken 22 vers 6).
Zet een stap die met uw - door God geïnspireerde - droom te maken heeft! 'Zaai uw zaad in de morgen en laat uw hand tegen de avond niet rusten, want gij weet niet, of het ene gelukken zal of het andere, dan wel of beide tezamen goed zullen zijn.'
Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten. Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt. Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet.
Eucharistievieringen op weekdagen om 7.30 uur, 9 uur, 16 uur (rosarium) en 18.30 uur. In het weekeinde van 13 en 14 september op zaterdag om 16 uur en 18 uur, op zondag om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur, 10 uur, 11 uur, 16 uur en 18 uur. Het koor Cantabile Dadizele verzorgt de viering van 10 uur muzikaal. Dagelijks is er om 15 uur een mariale gebedsviering in de kapel van het rosarium; op zondag in de basiliek. Vrijdag 12 september om 20 uur is er een eucharistieviering met daarna een kaarsprocessie. Zondag 7 september heeft om 20 uur in de basiliek ‘Van Ave Maria tot Salve Regina’ plaats, een licht- en tekstevocatie afwisselend met liederen. Medewerking van sopraan Inge Zutterman, het mannenkoor Gaudeamus Igitur, fluitiste Beatrijs Deboutte, hoboïste Gerlinde Vanbrussel, pianiste Veerle Vinckier. Mattliss verzorgt de choreografie. Joost Vanbrussel heeft de algemene leiding in handen. Vrijdag 12 september is er om 20 uur een orgelconcert met het Grimmertingekoor uit Moorslede in de Sint-Theresiakerk te Slypskapelle Woensdag 10 september zegent mgr. Jozef De Kesel om 17 uur de kinderen. Info: pastoor André Monstrey, tel. 056/50.91.50 en andre.monstrey@telenet.be
“WEES WAAKZAAM, WANT GIJ WEET NIET OP WELKE DAG UW HEER KOMT.” (MATTEÜS 24,42-51)
Dikwijls gaan wij ongehoord slordig en onachtzaam met ons liefhebben om. We behoeden en voeden het niet als ons kostbaarste geschenk, En hoe gaan we om met Gods liefde, de bron en de kern van ons leven? We leven er meestal gewoon aan voorbij.
Heer God, ... vergeef mij. Ik leef zo dikwijls alsof U er niet bent. Ik vergeet U. Tot ik in de rats zit. pas dan denk ik aan U.
LEER ONS ONZE DAGEN NAAR WAARDE TE SCHATTEN. (PSALM 90
God van liefde en leven, die zich schaart aan de kant van de geringen en geen mens verloren laat gaan, Gij, die geen mens ten prooi laat vallen aan wie hem haten, die naar elke mens omziet in duisternis, ziekte en machteloosheid, blijf hen nabij, vannacht en morgen en altijd.
Wij bidden U om vrede; vrede in ons eigen hart, en vrede in onze wereld, vrede tussen Joden en Palestijnen, vrede in Oekraïne, in Syrië, in Irak, in Afrika,...... vrede, overal waar mensen samenleven. Dat wij blijven geloven, tegen alle verdrukking in, dat uw vrede eens werkelijkheid zal worden. Wijs ons hiertoe de weg, doe ons inzien wat ons tot vrede strekt.
Uiteraard is het niet meer dan menselijk dat twijfels,vragen, wellicht boosheid en intens verdriet aanwezig zijn als het gaat om de dood en het lijden.Het zijn universele thema`s waar de mensheid al eeuwen mee worstelt en de talloze generaties na ons zullen dat ook blijven doen. Ja evenzo christenen die toch de hoop op hun verlosser hebben gevestigd maken die worstelingen net zo goed door; maar we zijn ook op weg naar die eeuwigheid, we worden met regelmaat geconfronteerd met de eindigheid van ons bestaan, die in een oogwenk voorbij kan zijn. En toch hebben wij naast alle vragen en verdriet een hoop die we in ons dragen, vergezeld van het verlangen om in eeuwigheid bij Hem te zijn, waar geen pijn, verdriet,tranen en leed meer zal zijn.
Zonder Jezus zijn we verloren, niet alleen in het hier en nu, maar zeker in de eeuwigheid.
Sterven is thuiskomen,maar hoe vaak we dat ook gehoord hebben, we verlangen er eigenlijk nooit naar om thuis te komen. We blijven liever waar we zijn. Je weet wat je hebt,je moet nog nog maar afwachten wat komen zal.Hoe aantrekkelijk het hiernamaals ook voorgesteld wordt,het neemt onze angst voor de dood niet weg.
We hangen aan het leven,ook al zijn onze persoonlijke verhoudingen problematisch,zijn onze financiële omstandigheden zorgelijk,en is onze gezondheid zwak. Toch moeten we weten dat Jezus is gekomen de dood van zijn angel te ontdoen. Jezus helpt ons inzien dat we niet bang hoeven te zijn voor de dood, omdat de dood ons naar de diepste vervulling van onze wensen leidt.We kunnen dat niet gemakkelijk geloven,maar telkens als we daar opnieuw een beetje op durven vertrouwen,komen we dichter bij die waarheid in de buurt.
Wij sporen u aan, broeders en zusters, iedereen die zijn dagelijks werk verwaarloost terecht te wijzen, de moedelozen hoop te geven, op te komen voor de zwakken, met iedereen geduld te hebben. Zie erop toe dat niemand kwaad met kwaad vergeldt en streef altijd naar het goede, zowel voor elkaar als voor ieder ander.
Geloof je in een hiernamaals? Ik wel; het is essentieel voor mij.
Zo vaak wordt gebeden tot een heilige en zijn voorspraak ingeroepen. Wel het gebeurt mij even goed dat ik tot iemand die ik moet missen bid en zeg "doe jij nu eens een goed woord en maak eens dat ik de weg weer vind."
Heb je goed geslapen?vroeg ik. Neen,meneer,was het antwoord.Ik ga juist om slaappillen. Ik houd het niet meer vol.... Het lawaai meneer,het lawaai,het is verschrikkelijk! De radio van boven,de tv van beneden, de disco van tegenover.Om 3 uur sliep ik even in,maar om 4 uur zetten mijn buurman de brommer buiten om te gaan vissen en hij vertrok met het het geluid van een straaljager. Ik ben van miserie in de namiddag naar een stil bos getrokken,maar ik was nauwelijks daar of er installeerde zich vlak bij mij een stel jonge mensen met een draagbaar radiotoestel dat keihard aanstond.
Nooit waren er zoveel overspannen mensen zoveel zenuwzieken en hartpatiënten. We hebben in deze moderne tijd,de zin voor de stilte verloren.En toch hebben we de stilte zo broodnodig, niet alleen om tot rust te komen,maar ook om weer eens mens te worden,in plaats van een gek gedraaid wieltje in een groot raderwerk!
Hou van de stilte,zoek de stilte er ligt een stuk van je geluk!
Jezus, Bron van mijn vreugde, dank U wel dat U ervoor zorgt dat overdag de zon schijnt en 's nachts de maan en de sterren, zodat wij niet in het donker hoeven te leven. U, Heer, bent het licht dat in mijn leven sprankelt en mijn hart met vreugde vult! Dat licht wil ik vandaag met anderen delen. Amen.
Volmaakte liefde ziet mensen niet als probleemgevallen maar als mogelijkheden.
'Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon gezonden heeft als een verzoening voor onze zonden. Geliefden, indien God ons zo heeft liefgehad, behoren ook wij elkander lief te hebben.' 1 Johannes 4:10-11
Is het niet overal ter wereld wat aan het branden? Oekräine, Syrië, Gaza... Wat doet de internationale gemeenschap? Wij als kleine burgers kunnen niet veel.
“IK BEN ERVAN OVERTUIGD DAT NIETS ONS ZAL KUNNEN SCHEIDEN VAN DE LIEFDE VAN GOD DIE HIJ ONS GEGEVEN HEEFT IN JEZUS CHRISTUS, ONZE HEER.” (ROMEINEN 8,35. 37-39)
Een woord dat mij laat zingen van vreugde. Niets kan mij scheiden van Gods liefde. Al schiet ik vaak tekort, al haal ik bij lange na geen tien op tien, God houdt van mij en niets of niemand kan mij van Hem scheiden.
Daarvoor kom ik U danken,God,... elke dag dat ik mag leven. Waarom laat ik mij door angsten kwellen? Waarom twijfel ik aan uw zorg voor mij? Laat niets mij nog van U verwijderen, U bent mijn herder U waakt over mij
GOED IS DE HEER VOOR ALLES EN ALLEN. HIJ ONTFERMT ZICH OVER HEEL DE SCHEPPING (PSALM 145)
Gezegend brood, gezegende mensen, het gebroken brood door mensenhanden gedeeld en er is genoeg voor iedereen.... God voedt ons zo dat er over blijft; Hij geeft niet op, gaat door, omdat Hij zoveel van ons houdt.
Ik richt mijn ogen op Jou, van U komt mijn kracht.
Liefdevolle God, dank U wel voor de hoop die ik heb door Jezus Christus. Ik hou het vol door zijn geweldige voorbeeld, zelfs wanneer ik me nergens meer aan kan vastklampen. Mijn toekomst is bij U in goede handen. Laat me opnieuw de kracht van uw verlossing ervaren en vernieuw mijn geloof in het leven, in de mensheid en vooral in iedereen in mijn naaste omgeving. Amen.
God, geen mens zo ziek, geen hoofd zo leeg, geen relatie zo stuk geen misère zo groot,... geen spot zo kwetsend, geen leven zo kapot, dat Gij met ons er niet aan beginnen wilt.
Een sprankeltje van uw levenskracht is genoeg voor ons om toch weer van start te gaan.
Paus Franciscus hield een emotionele oproep voor een einde van de oorlog in Gaza, Oekraïne en Irak. "Nooit meer oorlog! Nooit meer oorlog! Ik denk allereerst aan de kinderen, zonder hoop op een waardig leven, een toekomst. Dode kinderen, gewonde kinderen, verminkte kinderen, weeskinderen, kinderen van wie het speelgoed het overschot is van de oorlog, kinderen die niet weten hoe te lachen. Stop alstublieft! Ik vraag het met heel mijn hart, het is tijd om te stoppen. Stop alstublieft!"
Heer van hemel en aarde, Schepper van al wat bestaat, ongrijpbare God Ik heb je gezocht in de bomen van het bos, in de golven van de zee, in zilver, goud en diamant, in beelden, schilderijen, in eenzaamheid. Ja, overal heb ik naar jou gezocht en tenslotte heb ik je gevonden in het mooiste wat je ons gaf: in de mensen, in hun liefde en goedheid. Dank je wel, God.
Heer van hemel en aarde, Schepper van al wat leeft, in het hart van elke mens hebt u een groot verlangen neergelegd naar geluk, iedere mens is in wezen een gelukszoeker, alleen zoekt hij het vaak op de verkeerde plaatsen. Geef ons een opmerkzame geest, vol wijsheid en begrip, opdat wij duidelijk kunnen zien waar we echt levensgeluk kunnen vinden. Schenk ons de kracht om daar ook alles voor over te hebben. Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen
Als je mij zou vragen, wat bij me opkomt wanneer ik denk aan christen zijn, dan is het onder meer dit: een leven leiden in verbondenheid. Als christen sta ik niet alleen in de wereld, maar weet ik me verbonden met alles wat mij omgeeft. Dat is om te beginnen de wereld zoals ik die dagelijks zintuiglijk waarneem: de straten, de passerende mensen, de uitzichten, de zomer, de herfst, noem maar op. Maar het zijn ook de mensen die ik elke dag opnieuw mag o...ntmoeten, de vertrouwde mensen uit mijn leefomgeving evenals de niet vertrouwde, nieuwe gezichten. Het is altijd fascinerend om nieuwe mensen te leren kennen.
Verbondenheid is niet vrijblijvend. Er horen allerlei gevoelens bij: de vreugde van de wijdsheid van de wereld, de vreugde anderen te kennen, het meelijden om wat mensen dichtbij of veraf meemaken, de onmacht om wat ik doen kan, en ook het besef dat mijn verbondenheid nog niet ver genoeg gaat, te egoïstisch blijft – te zeer betrokken op het ego, in plaats van op God. Maar hoe het ook zij: elke nieuwe dag schenkt nieuwe kansen voor leven in verbondenheid. Ondanks alle beproeving, blijft geloven een heerlijk geschenk dat mij overkomt.
God van leven en licht, nu de nacht valt over onze stad, bidden wij voor wie het duister een dekmantel is: voor vrouwen en kinderen die tot heimelijke arbeid worden gedwongen; voor zwervers die geen geborgenheid kunnen vinden; voor daklozen die geen veilig onderdak meer bezitten; voor verslaafden die wonen in hun duistere dromen; voor asielzoekers die zich noodgedwongen schuilhouden. Wij bidden ook voor al degenen die zich inzetten voor deze mensen-van-de-nacht, omdat Gij voor licht en leven hebt geschapen.
Wij denken aan hen die niet kunnen slapen van de zorgen, de gekwetsten en rechtelozen. Voor de slachtoffers en nabestaanden van vlucht MH 17, van de oorlogen in de Oekraïne, in Gaza, Syrie, ... Blijf bij hen in het donker van hun lijden, in de nacht van hun bestaan. Wees Gij het licht in hun bestaan.
Dit is de Arabische letter 'nun' waarmee de christenen - als Nazoreeërs - door de moslims in het Midden-Oosten worden aangeduid. Met deze letter worden in Mosul (Irak) door de moslimrebellen de huizen van christenen getekend om hen te kunnen vervolgen en vermoorden. Uit solidariteit met hen plaats ik hier deze letter op mijn profiel, fier om christen te zijn, solidair met hen die vervolgd worden.
Het doet denken aan het bloed dat aan de deurposten werd achtergelaten, eeuwen geleden. Maar heel triest dat dit een teken tot vervolging en dood is in onze éénentwintigste eeuw!
Er zijn woorden die alleen als ontspanning dienen en zoals de wind vergaan.Anderen scholen de geest in enig opzicht. Jezus woorden echter moeten tot in het hart doordringen, hierin wortel schieten en het hele leven vormen. Anders blijven ze leeg en verdwijnen ze....
De waarheid van het evangelie is geen object dat men kan consumeren of waarop men oppervlakkig een beroep kan doen, maar een gave die een antwoord in vrijheid verlangt.
‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Wees als een boom, geplant in goede aarde: gevangen in de stralen van Gods Licht. ook als de levensstormen hem niet spaarden, toch fier omhoog, de takken opgericht.
Een boom, gegrond, geworteld in de liefde; beschenen door de Zon, die nimmer dooft. En, wanneer de bliksem hem doorkliefde, beschermd wordt door het schild van het geloof.
Een boom, die op de levensboom geënt is, begoten door de Zegen van het Woord; een boom, die door de Hovenier gekend is… Zo'n boom brengt waarlijk goede vruchten voort!
Zr. Anita Bouten S.Sp, in: Geleid door de Heilige Geest
Moeder van de Gekruisigde zijn, het lijden van de wereld, het lijden van God dragen, en blijven hopen en bidden, blijven vertrouwen dat lijden en dood het einde niet zijn, dat er ooit vrede zal zijn ook tussen de kinderen van Israël. Het valt niet altijd mee de moed er in te houden. Laten we elkaar vast blijven houden en bemoedigen en samen de weg gaan, onze voeten richtend op de weg naar vrede.
Mensen zonder verwachting zijn gestorven voor ze dood gaan. We horen ook vaak in onze tijd: “Waartoe dient het nog?” Op deze vraag antwoordt Jezus: “Kijk naar de boer.” Ook na een slechte oogst zaait hij opnieuw, hij gelooft in de groeikracht van het zaad. Zaaien en oogsten horen samen. Zaaien is het zaad strooien en wachten met lege handen. Voor ons is wachten niet moeilijk … als onze handen gevuld zijn. Jezus heeft gelijk: er zijn tekens van hoop. Er zijn mensen die een tweede adem vinden; die doordoen en getuigen door hun inzet dat zijn woord niet vruchteloos voorbij¬gaat; die geloven dat er altijd een plekje is waarop wasdom mogelijk is, waar groeikracht is; mensen die geloven en wachten, niet met de handen in de schoot, maar die onkruid wieden en bemesten omdat hun hoop wortelt in het onverwoestbaar gelovig ‘en toch …’ Bidden wij dat wij zo’n mensen zijn en dat God, onze dragende kracht, ons steunt om elkaar te bemoedigen met groeikracht gevende liefde.
Als wij opnieuw de Vader ontdekken, en de Zoon die met ons op weg gaat, kunnen we weer ademen, worden we bevrijd van de grimas die we op ons gezicht kregen door zozeer ons best te willen doen. We doen zo veel goeds, maar zijn te gespannen. Zo kun je niet voluit leven. Zo word je onverschillig, of wanhopig.
Barmhartige God, in uw handen leggen wij ons leven, ons doen en laten in goede en in kwade dagen. Aanvaard ons zoals wij zijn: pelgrims op weg naar U. Doe ons weer opstaan wanneer wij zijn gevallen, bewaar in ons wat goed is en breng ons tot voltooiing op uw dag in Jezus Christus, onze Heer.
Goede God, wij mogen in U en in uw Zoon geloven. Wij willen geloven, dat Jezus altijd bij ons is in de Eucharistie. Help ons altijd te geloven, ook als mensen ons daarom uitlachen. Maak ons net zo standvastig en dapper als de martelaren. Wij bidden voor alle mensen die hun leven gaven voor anderen. Voor de velen die omgekomen zijn tijdens oorlogen of het slachtoffer werden van zinloos geweld en voor hen die naamloos, eerloos gestorven zijn: Amen.
Altijd mooi als je mensen een zegen mag geven. Dat betekent toch iets. Mensen zegenen. Benedicere. Zeggen dat ze goed bezig zijn - en hen daarbij aanmoedigen van Godswege.
Heer, soms reageren wij op het goede dat U ons geeft als iets waarop we recht zouden hebben laat ons dankbaar zijn,dag aan dag en laat ons niet als het tegenzit,vervallen in zelfbeklag... Leer ons omgaan met de grilligheid van het aardse leven en laat ons alles wat op onze weg komt beleven in uw licht.
Beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet. Elia was een mens als wij, en nadat hij vurig had gebeden dat het niet zou regenen, is er drie-en-een-half jaar lang geen regen gevallen op het land. Toen bad hij opnieuw, en de hemel gaf regen, en het land bracht zijn vrucht weer voort.
God, die Liefde is, in het hart van ieder mens hebt U uw Liefde gelegd, in het leven van Jezus hebt U uw Liefde zichtbaar gemaakt.... Beziel ons tot het doorgeven van uw Liefde in onze tijd.
Heilig Hart van Jezus, voor ons ben U het Symbool van Liefde, wij erkennen hierin een uitnodiging om uw Liefde met velen te delen. Maak ons tot mensen naar uw Hart, die een hart hebben voor ieder mens. Wees voor ons de bron van deelbare liefde voor elkaar.
Met Uw liefde willen wij naar medemensen gaan. Met Uw liefde willen wij aandacht hebben voor allen langs onze weg, met Uw liefde willen wij handen reiken aan mensen in nood, met Uw liefde willen wij vreugde delen met velen. Amen.
Wil je mijn handen, God, opdat ik de hele dag kan helpen wie hulp nodig heeft?... God, vandaag geef ik mijn handen aan Jou.
Wil je mijn voeten, God, opdat ik de hele dag en elke dag kan gaan naar wie een vriend nodig heeft? God, vandaag geef ik mijn voeten aan Jou.
Wil je mijn stem, God, opdat ik de hele dag kan spreken tot hen die Jouw woorden van liefde nodig hebben? God, vandaag geef ik mijn stem aan Jou.
Wil je mijn hart, God, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, opdat ik van iedereen, zonder uitzondering, zou kunnen houden? God, vandaag geef ik mijn HART aan Jou
De dag kwam dat de lucifer tot de kaars zei: ‘Ik heb opdracht je aan te steken.’ ‘O nee, doe dat alsjeblieft niet,’ schrok de kaars, ‘als ik brand zijn mijn dagen geteld en niemand kan mijn schoonheid meer bewonderen.’ De lucifer vroeg : “maar wil je dan je hele leven lang koud en hard blijven, zonder echt geleefd te hebben?” ... ‘Maar branden doet pijn en verteert mijn krachten,’ fluisterde de kaars onzeker en vol angst. ‘Dat is waar,’ antwoordde de lucifer, ‘maar dat is toch het geheim van onze roeping? Jij en ik, we zijn geroepen licht te zijn. Wat ik als lucifer kan doen is weinig. Steek ik je echter niet aan, dan mis ik de zin van mijn leven. Ik ben ervoor om vuur te ontsteken. Jij bent een kaars, je bent ervoor om licht en warmte te verspreiden. Alles wat je aan smart, leed en kracht geeft, wordt veranderd in licht. Je gaat niet verloren als je je geeft, je laat verteren. Als je weigert zul je sterven…’ Toen boog de kaars het hoofd en sprak: ‘Ik bid u, steek me aan.’
Dagsluiting: God, onze Vader, wij danken U, dat wij na alle onrust, na al ons zoeken en dwalen rust mogen vinden in U. Als niets ons kan scheiden van uw liefde, durven wij onszelf en allen met wie wij leven toe te vertrouwen aan U. Geef, dat wij ons geborgen weten in uw liefde en trouw; schenk ons een vredige nacht, zodat wij verkwikt en uitgerust de nieuwe dag begroeten in Jezus, uw Zoon.
VRIJDAG 27 JUNI: FEEST VAN HET HEILIG HART VAN JEZUS
Nieuw leven in Jezus' Hart:
“De liefde van Jezus' heilig Hart is een gekruisigde liefde en het is dan ook geen wonder dat wij Zijn heilig Hart bijzonder op vrijdagen eren, de dag van Zijn kruisdood, de dag waarop Hij voor ons tot het uiterste ging. Liefde is met het kruis verbonden. Wie liefheeft zal moeten lijden, al was het maar omdat het lot van hen die lijden je raakt. Wie lijdt met liefde, voegt zich in het lijden van Jezus in en zijn lijden krijgt een nieuwe betekenis en waarde. Wie niet liefheeft lijdt ook, maar anders: lijden zonder liefde is een hel. Jezus' Hart wijst hier de weg. Uit de verering van Zijn Goddelijk Hart vloeien dan ook veel genaden naar ons toe en wij leren ons lijden te dragen. En deze verering helpt ons bovendien om steeds meer aan de verlangens van Zijn Hart te beantwoorden." Ook wordt van oudsher de eerste vrijdag van de maand gewijd aan het Allerheiligste Hart van Jezus.
Hemelse Vader, ik bid vandaag voor de vele mensen die U overal ter wereld zo onvermoeibaar dienen: in oerwouden, in steden, soms onder vijandige omstandigheden en in onbekende culturen. Geef ieder van hen vandaag een speciale aanraking van U. Sla uw beschermende armen om hen heen. Bemoedig hen. Hou hen gezond en sterk, met een niet aflatend enthousiasme over het verspreiden van het Goede Nieuws! Amen.
Hier is mijn dienaar, hem zal ik steunen, hij is mijn uitverkorene, in hem vind Ik vreugde, Ik heb hem met mijn geest vervuld. Hij zal alle volken het recht doen kennen. Ongebroken en vol vuur zal hij het recht op aarde vestigen (Jesaja 42 vers 1 en 4a).
God van vrede, uw aanwezigheid omgeeft mij als de warmte van een moeder die haar kind in haar armen houdt, om het te beschermen tegen alle kwaad en angst. Breng mijn bezorgd hart tot rust en kalmeer mij door uw heilige Geest van vrede en liefde. Dank U wel, Heer. In uw aanwezigheid schuilt de volheid van vreugde. O, dank U, Heer. Amen.
U wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid.
Toen de farizese schriftgeleerden zagen dat hij samen met zondaars en tollenaars at, zeiden ze tegen zijn leerlingen: ‘Eet hij met tollenaars en zondaars?’ Jezus hoorde dit en zei tegen hen: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’
God, Schepper van al wat bestaat, van de ruimte en de aarde, van de zeeën en het land, van de gewassen en de dieren: heel uw schepping zingt van uw zorg. U kent ons als geen ander, U bouwt voor ons een huis, U bereidt voor ons een herbergzame plek en verjaagt voor ons de chaos. Daarvoor danken wij U God, en wij vragen: wijk niet van ons in nacht en duisternis, blijf bij ons, vannacht, morgen en al de dagen van ons leven, want 'Ik-zal-er-zijn' is immers uw Naam.
Voor onze grootouders was het een vanzelfsprekendheid. Juni was toegewijd aan het Heilig Hart van Jezus.
Ook tal van kerken steden zijn toegewijd aan het Heilig Hart, zelfs ziekenhuizen en congregaties.
Maar de verering van het Heilig Hart in deze junimaand in onze streken is afgekalfd. Erger nog, de overgebleven beelden, soms levensgroot, vind je terug in cafés en bars!
En toch is het Heilig Hart van Jezus ergens de kern van ons geloof...
Hij die rustig en stil Zich steeds voegt naar God`s wil, Hem in alles vertrouwt en gelooft Die slechts hoort naar Zijn stem Zich geheel geeft aan Hem... Smaakt een vreugde die nimmer (ver)dooft.
Je hoeft echt geen kluizenaar te zijn om te mediteren of even te bidden, maar ik vraag me eerlijk af of we nog fris genoeg zijn na een dag computeren om tijd te nemen voor God.
"Als jullie Mij liefhebben, zul je ter harte nemen wat Ik jullie opdraag. En Ik zal de Vader vragen jullie een andere Helper te geven, die voor altijd met jullie zal zijn, de Geest van de waarheid. De wereld kan Hem niet ontvangen, omdat ze Hem niet ziet en ook niet kent; jullie kennen Hem wel, want Hij blijft bij jullie en zal in jullie zijn. Ik laat jullie dus niet verweesd achter: Ik kom bij jullie terug. Want nog maar een korte tijd en de wereld ziet Mij niet meer, terwijl jullie Mij wel zullen zien, want evenals Ikzelf zullen ook jullie leven. Op die dag zul je inzien dat Ik in mijn Vader ben, en dat jullie in Mij zijn zoals Ik in jullie ben. Wie zich aan mijn opdracht gebonden weet en haar ter harte neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft zal ondervinden hoe de Vader hém liefheeft, en ook Ik zal hem liefhebben en Mij aan hem openbaren."
Een schilder had een 'huis van vrede' geschilderd. het doek was vriendelijk en fleurig en kleurrijk van tint. Het schilderij ademde een sfeer van vrede. Een kleine jongen bekijkt het schilderij heel aandachtig. Geen detail ontgaat hem. Plotseling roept hij z'n vader erbij en vraagt: "Papa, waarom zit er geen deurklink aan de huisdeur? Zo kan toch niemand het huis van vrede binnengaan! De schilder heeft de klink vergeten." Met stomheid geslagen stond de vader enkele ogenblikke...n z'n zoontje aan te kijken. Maar hij herstelde zich snel en zei:" De schilder heeft de deurklink niet vergeten. Hij heeft de klink bewust weggelaten. Want kijk, jongen, een huis van vrede kun je alleen maar binnen gaan, als er van binnen uit wordt open gedaan".
God, onze Vader, U bent met ons begonnen en op weg gegaan om ons tot voltooiing te brengen en in uw huis op te nemen. Wij bidden U: laat Jezus onze leidsman zijn, opdat wij in zijn licht hoopvol met elkaar mogen leven; laat ons groeien in het geloof dat Hij onze toekomst is, vandaag en alle dagen tot in eeuwigheid.
Heer, Wij luisteren naar uw woord zoekend naar waarheid. En vragen in uw naam: zuiver ons verstand met al zijn gedachten, zuiver ons hart met al zijn gevoelens. Neem van ons af al onze twijfel en verwarring al onze onachtzaamheid al wat we misdaan hebben naar U toe naar onszelf naar anderen. Neem het van ons en hoor onze stem.
Moeder Maria, bidt gij voor ons, kleine mensen, nu we gaandeweg beseffen welke vreugde wij als kruimels slechts aan elkaar delen, welke genegenheid wij zo schraal verdelen, welke last wij elkaar verkopen, welke bittere spijt wij soms moeten proeven. Moeder Maria, bid voor ons, uw kinderen, help ons dat kleine 'ja-woord' oprecht te spreken, neem ons mee naar de tafel van de Heer Jezus, om onze lege kruiken weer te vullen. Laat ons, als het 'alleen staan' weegt en drukt, geduldig luisteren naar Jezus' woord: “Ziedaar, uw moeder!” Moeder Maria, uw leven lijkt zo eenvoudig, uw gegeven zijn edel, schoon en volledig: leer ons hoe het moet, als wij stil vallen, hoe het verder kan, als wij twijfelen, hoe wij met u zullen bidden om te aanvaarden als ons 'ja-woord' onverwachte eisen stelt. Moeder Maria, blijf voor ons bidden, neem ons bij de hand, hoe onwillig wij soms zijn, breng ons bij die plaats en bij dat moment, waar wij in vreugde en overgave zeiden: “Ja, Heer, hier ben ik helemaal voor U”. Moeder Maria, wij leggen ons leven in uw handen. Amen.
FIL WILLEMEN. Vriend van God. Don Bosco Spectrum Nr. 3. Don Bosco Provincialaat, Sint-Pieters-Woluwe."
We zouden moeten geloven dat in elke jongere, in elke man of vrouw die in verdriet of wanhoop leeft, Jezus zelf voor onze deur staat. En je zult zien dat elke bezoeker, zelfs hij die je niet hebt uitegenodigd of die geen heilige is, de sfeer verandert. Want in Jezus' naam iemand opnemen, wie het ook is, welk verleden hij ook heeft, is Jezus zelf opnemen. En telkens als je samen met anderen aan tafel gaat en iemand het brood breekt, is Jezus in je midden.
De wil van God ontdekken we alleen maar door week na week, zondag na zondag, te kijken en te luisteren naar de woorden en de daden van Christus en deze in gebed te overwegen. In gebed mogen we ook onze eigen intenties aan God toevertrouwen. De wereldvrede en de kleine wereld van het eigen gezin verdienen daarbij een bijzondere aandacht. "Het wapen waarmee wij de wereld overwinnen is geen ander dan ons geloof" (1 Joh. 5:1-9).
Luisteren naar Gods Woord in de Schrift? Met de woorden van de psalmist zingen voor God? In de stilte van je hart zomaar bij Hem aanwezig zijn? Of is het Hem jouw diepste vreugde vertellen en met je eigen woorden alles wat je meemaakt aan Hem toevertrouwen? Zo’n bidden, zo leven in verbondenheid met Hem zal jou wellicht gemaakt hebben tot wie je geworden bent: de blije, gelovige, sterke vrouw, zachtmoedig en trouw, moeder van velen.
En als wij straks in augustus jouw tenhemelopneming vieren, dan gedenken wij op die manier de kern van jouw leven: opgenomen worden in Gods Liefde, heel dicht bij Hem mogen zijn en blijven voor altijd… Maria, ik ben blij dat ik je zo mocht leren kennen, dat jij zo voor elk van ons Maria wilt zijn.
Maria, je leefde zo sterk in de overtuiging dat God van je hield, dat je rechtop bleef in alle situaties van het leven, ook in de heel moeilijke, ook onder het kruis. En dat, Maria, maakt jou dan weer zo goddelijk: een vrouw van God, een vrouw aan God gegeven. Jouw hele leven lijkt wel een uitnodiging te zijn tot elk van ons, een oproep om diezelfde weg te gaan: vrouwen en mannen van genade worden: mensen die het leven als geschenk van God ervaren en Hem daarom heel nabij weten, ook in momenten van pijn en lijden, ook in situaties waar het enkel nacht en duisternis is. Dat lijkt soms een onmogelijke opgave, maar ook hierin ga jij ons voor, toon jij ons de weg naar hoopvol leven: het gebed.
Een kostbaar goed in ons leven is troost. Niemand kan zonder troost. het is gelukkig nog niet opgepikt door de commercie. het is nog niet platgewalst door songs en soaps, zoals ‘liefde’ of ‘gezelligheid’.
Troost past niet in de commercie. Waarom niet? Misschien wel het meeste hierom: troost neemt verdriet en pijn serieus en de commercie kan niets met verdriet en pijn. Troost is zo kostbaar omdat het leed erkent. Je troost iemand niet door te zeggen: Ach, zo erg is he...t niet. Kop op, je komt er wel weer uit.” Zelfs niet door te zeggen: “Na regen komt zonneschijn.” Want nu is er de regen, nu zijn er de tranen. Natuurlijk is de hoop dat het beter wordt een troost. God troostte Israël in ballingschap met de aankondiging van de bevrijding (Jesaja 40) Na dit tranendal komt het paradijs. Maar dat neemt het tranendal niet weg. Je moet eerst door het tranendal heen.
Troosten is gewoon naast de ander staan. Of een arm om de ander slaan. Of even de trillende hand vasthouden, maar dan wel zo dat die hand mag trillen. De aanwezigheid van de trooster is genoeg. Troosten is het bloed weer laten lopen. Op een wond zit een vuile korst. Die korst moet je laten zitten. Daaronder stroomt het bloed. Dat moet je laten stromen. Dan heelt de wond, de korst er vanzelf af. Troost begint met het verlies, de schuld, het onbegrip, reëel te nemen. Geen antwoorden geven, ook niet op de vraag naar het waarom. Troosten is iemand zelf het antwoord laten vinden. God heeft zelf ook geen antwoord klaar. Hij lijkt wel te zwijgen. Hij is ons nabij. Niet meer en niet minder. Maar meer hoeft ook niet.
Maria, uw magnificat is een lofzang waaruit pure vreugde, bewondering en dankbaarheid opborrelen. De kleine dienstmaagd van de Heer zingt Gods grootheid uit. God heeft u klein geschapen en groot gemaakt door zijn liefde, omdat gij totale openheid zijt voor Hem. ... Arm aan uzelf, rijk aan God, zo is heel uw leven één Magnificat geweest van geloof, hoop en liefde. God laat geen mens in de steek. Hij is een God van trouw. Hij heeft een hart voor ieder van ons. Maria, leer ons niet enkel onze pijn en ons leed met anderen te delen, maar ook de diepste vreugde die God zelf is. Maak van ons getuigen van uw Zoon in woord en daad.
Maria, nooit is er een kunstenaar in geslaagd Gods gelaat te tekenen. Dit voorrecht werd u voorbehouden, eenvoudig en bescheiden meisje uit Nazareth, Gods Geest overschaduwde u zodat gij Hem een menselijk gelaat mocht geven. Zo waart gij Gods woord nabij, dat in u mens werd. Het meesterwerk van Gods goedheid voor ons, werd ook uw meesterwerk: ontvangenis en overgave.
Maria, open ons hart voor het Woord van God, zodat wij een wegwijzer zijn op de grote levensbaan naar Hem.
Het kompas dat Jezus aan zijn leerlingen geeft, is dit: laat niet altijd je eigenbelang richting geven, maar let op het belang van de ander en speciaal van de zwakste. De herder past zijn tempo aan, niet aan de snelste loper, maar aan het ziekste lam. Jezus erkennen als onze herder, wil zeggen dat we ons wel zorgen maken over de wereld van overmorgen en dat we kunnen omzien naar mensen. De toekomst mag offers vragen en de schepping mag eerbied afdwingen.
BRUSSEL (KerkNet/CWN) – Kardinaal Fernando Filoni, de prefect van de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren, heeft op de jaarlijkse ontmoeting van de verantwoordelijken van de Pauselijke Missiewerken in Rome gezegd dat het 'oneerlijk' is dat de helft van de geestelijken uit sommige Afrikaanse en Aziatische bisdommen in het Westen actief is. De geestelijken werken er in een gunstiger pastoraal klimaat, terwijl hun eigen bisdom een gebrek aan priesters heeft: "Daardoor wordt aan deze bisdommen de pastorale kracht ontzegd die onmisbaar is om een impuls te geven aan het christelijke leven."
Dit artikel kan ik volledig en jammer genoeg beamen, want ik was zelf een paar maal in India temldden (zeer) jonge seminaristen, priesters en missionarissen. Ik was er achteraf steeds van verwonderd hoe velen konden studeren in Rome, daarna verbleven in Zwitserland of Duitsland.
Het ergerde me vooral als die priesters een reis maakten vanuit India over Jerusalem naar Rome om via Lourdes teug te keren naar hun land. Velen van hen werden missionaris in Europa, of worden zelfs ingezet inde Verenigde Staten. Dit alles waar de inhheemse bevolking zo een grote nood heeft aan priesters.
Draag me op met een gelovig hart en laat me niet alleen. Ik ben slechts waardevol als je gebed me draagt. Wanneer je bent heengegaan zal ik hier blijven branden tot je terug komt. Ik zal aan anderen vertellen dat je hier bent geweest en tot de Heer zal ik spreken van de vlam in je hart.
Vandaag brand ik weer de roepingenkaars en bid om roepingen voor het priester- en diakenschap, voor pastorale werkers en werksters, voor predikanten en om roepingen voor het religieuze leven. Voor catechisten en gelovigen, vrijwilligsters en vrijwilligers die zich in zetten voor de kerkgemeenschap. Voor hen die zoekende zijn en de richting nog niet vinden. Ik noem de namen van mensen die ik meedraag in mijn gebed en bid om leiding en zegen op hun levensweg. Dat ieder van ons haar/zijn eigen roeping telkens weer mag vinden en volgen.
Als het idee niet goed is, zegt God: Nee Als de tijd niet rijp is, zegt God: Rustig aan. Als u ernaast zit, zegt God: U kunt beter nog wat groeien. ... Als alles wel klopt, zegt God: Nu!
'Gij zult mij leiden door uw raad, en daarna mij in heerlijkheid opnemen.' Psalm 73:24
Er was eens een jongen die God wilde ontmoeten. Hij wist dat hij een lange reis moest maken om op de plek te komen waar God woonde, en dus stopte hij zijn koffer vol met koekjes en blikjes limonade. Toen hij een stuk had gelopen, zag hij een oude vrouw. Ze zat op een bank in het park de duiven te voeren. De jongen ging naast haar zitten, en opende zijn koffertje. Hij wilde net wat limonade gaan drinken, toen hij zag dat de vrouw er hongerig uitzag. Hij bood... haar een koekje aan. Ze nam het dankbaar aan en glimlachte naar hem. Ze had zo'n prachtige glimlach, dat die jongen die opnieuw wilde zien en dus bood hij haar een blikje limonade aan. En weer glimlachte ze naar hem. De jongen was verrukt! Ze bleven er de hele middag zitten eten en glimlachen, zonder een woord te zeggen.
Toen het donker werd, besefte de jongen pas hoe moe hij was en hij wilde naar huis gaan. Hij stond op, maar toen hij een paar stappen had gezet, keerde hij zich om en gaf de oude vrouw een stevige omhelzing. Ze beantwoordde de omhelzing met de mooiste glimlach die hij ooit had gezien.
Toen de jongen thuis kwam was zijn moeder verbaasd over de vreugde die van zijn gezicht straalde. 'Hoe komt het dat je zo blij bent?' vroeg ze hem. 'Nou, ik heb vanmiddag met God gegeten.' En voordat zijn moeder iets kon zeggen, voegde hij er aan toe:'Weet je dat God de mooiste glimlach van de hele wereld heeft?'
Intussen was de oude vrouw ook thuisgekomen. Ze straalde van vreugde. Haar zoon verbaasde zich over de vredige blik op haar gezicht. 'Hoe komt het dat je zo blij bent, moeder? Ze antwoordde: 'Ik heb in het park koekjes gegeten met God.' En voordat haar zoon kon antwoorden, voegde ze eraan toe: 'Hij is veel jonger dan ik dacht'.
"Vrouwen bezitten de grote schat om leven te schenken en om tederheid, vrede en vreugde uit te dragen. Jullie zijn de vrouwen van de Kerk. De Kerk is vrouwelijk, zoals Maria."
Het ligt bovenop een altaar van kranten, ‘een opeenstapeling van menselijke onvermogen om in vrede te leven’, zoals hij het zelf omschrijft. De bovenste krant bevat een artikel over de Holocaust en het lam ligt met zijn kop ernaast. Naast de woorden: de mens is tot alles in staat. Het lam Gods gaat dus over het leven en de dood in onze wereld! Bij dit beeld moest ik onwillekeurig aan Pater Frans van der Lugt in Homs in Syrië denken, die weerloos werd geëxecuteerd. Dienende liefde is altijd kwetsbaar. Alles van waarde is weerloos, dichtte Lucebert ooit. Het lam is bij uitstek geschikt om te dienen als symbool van weerloosheid en kwetsbaarheid, de dienende liefde, van het menselijk bestaan.
De kerk verklaart mensen heilig en vereert heiligen. Op het feest van een heilige vieren gelovigen hun naamfeest. Vandaag, 6 mei viert de kerk het feest van de heilige Dominiek Savio, leerling van Don Bosco.
Heiligen zijn mensen waarin men duidelijk het spoor van God kan herkennen. Het zijn mannen en vrouwen die Jezus' Blijde Boodschap op een eigen en eigentijdse manier interpreteren en ernaar leven en werken. Zo zijn ze voorgangers in het geloof. In de heiligen van vroeger en nu krijgen we iets te zien dat ons geloof letterlijk handen en voeten geeft.
"Ik herinner me een oude vrouw die altijd haar rozenkrans bad en die me vroeg of het nog wel nodig was de woorden uit te spreken, want, zei ze, als ik ‘s morgens wakker word, dan merk ik dat mijn hart het Ave Maria zegt. Of het nu gaat om het Jezusgebed, het Wees gegroet of een andere gebedsformule, het gaat erom dat het gebed net zo permanent wordt als onze ademhaling. Uiteindelijk gaat het vanzelf en het kan zelfs verdwijnen om plaats te maken voor het gebed van het hart."
"Jezus en Maria dragen zorg voor u: dus geen rimpels in uw voorhoofd en geen spinnenwebben in uw ziel." (zalige priester Poppe) Mochten we ons van deze waarheid ten diepste bewust zijn: Jezus draagt zorg voor ons; Maria draagt zorg voor ons! Welk een genade! Welk een troost! Welk een vreugde! In onze zorgen: Jezus en Maria zorgen voor mij! Bij de oude bekoringen, de oude zonden die ons altijd weer beproeven: Jezus en Maria zorgen voor mij! Bij een moeilijk werk, bij een vervelend werk, bij een lastig bezoek: Jezus en Maria zorgen voor mij! Bij een dor gebed, bij een gebed zonder smaak: Jezus en Maria zorgen voor mij! Weg de rimpels en de spinnenwebben, Jezus en Maria zorgen voor u.
De foto verwijst naar de gekroonde Onze-Lieve-Vrouw van Dadizele; het miraculeus beeld trouwens.
Aan een monnik, die teruggetrokken in een klooster leefde, werd eens gevraagd: 'Wat is de zin van een leven in stilte en eenzaamheid?'
De monnik was juist bezig een emmer water te putten. Daarom vroeg hij zijn bezoekers dichterbij te komen. 'Kijk nu eens in de put. Wat ziet u daar?' Ze keken de diepte in maar zagen helemaal niets.
...
Korte tijd later zei de monnik: 'Kijk nu nog eens naar beneden.' Opnieuw bogen de bezoekers zich over de rand van de put. 'Wat ziet u nu?' vroeg hij. 'Nu zien we onszelf,' was het antwoord.
Daarop vervolgde de monnik: 'Toen ik zojuist water uit de put haalde was het oppervlak onrustig. Maar nu is het rustig geworden. Dat is de ervaring van de stilte: je ziet jezelf. En als je in jezelf tot rust gekomen bent, zie je niet alleen de hele wereld met heel andere ogen, maar ook God.'
Is geloven in God genoeg of wordt er meer van ons verwacht ? Voor sommige mensen is het genoeg en men verwacht dat God al hun noden zal laten verdwijnen. Gods Geest heeft ook ongekende kracht; is ook tot genezing op allerlei niveaus en tot wonderen in staat.... Maar van de mens wordt ook verwacht dat hij zijn bijdrage levert aan het Geheel. We bestaan uit een ziel, lichaam en geest en we moeten oog hebben en zorg dragen voor alle drie de lagen. Innerlijke groei en zelfkennis zijn nodig om een bruikbaar kanaal te worden voor de Lichtwereld. We mogen de kracht van God aanwenden om onszelf te ontdekken en om ervaringen op te doen. Om te proberen om goed te doen en om energie te schenken aan wat we de moeite waard vinden. We mogen er niet aan voorbijgaan om naar ons eigen gedrag te kijken, want de wereld verbeteren begint bij onszelf.
Eucharistievieringen: Op weekdagen in de basiliek om 7.30 uur en 18.30 uur en in de kapel van het rosarium om 16 uur. Op zaterdag om 7.30 uur, 16 uur en 18 uur in de basiliek. Op zondag om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur, 10 uur, 11 uur, 16 uur en 18 uur in de basiliek. Op zondag is er om 15 uur een mariale vesperdienst in de kapel van het rosarium.
In het weekend van 3 en 4 mei verzorgt André Monstrey, pastoor te Dadizele, de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het Koninklijk Gregoriuskoor uit Rumbeke. In het weekend van 10 en 11 mei verzorgt Dirk Decuypere, nationaal proost K.S.J.-K.S.A.-V.K.S.J en K.L.J., de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het koor Estrella uit Ledegem. In het weekend van 17 en 18 mei verzorgt Philippe Hallein, professor aan het Grootseminarie te Brugge, de homilie. Op zondag om 10 uur zingt het Koninklijk Salvatorkoor uit Harelbeke. In het weekend van 24 en 25 mei verzorgt Bart Geryl, leraar Klein Seminarie van Roeselare, de homilie. Op zaterdag om 16 uur zingt het Sint-Janskoor uit Rollegem-Kapelle. Op zaterdag om 18 uur luistert de koninklijke fanfare ‘de Ridder Jans Zonen’ uit Dadizele, de Rerum Novarum-viering. Op zondag om 10 uur zingt het Eligiuskoor uit Sint-Eloois-Winkel. Op 28 en 29 mei (Onze-Lieve-Heer Hemelvaart) verzorgt André Decock, legeraalmoezenier, de homilie. Donderdag om 10 uur zingt het duo Siegfried Vervisch.
Woensdag 30 april volgt de grote Maria-ommegang op de eucharistieviering van 18.30 uur. Donderdag 1 mei zijn er eucharistievieringen om 6 uur, 7 uur, 8 uur, 9 uur, 10 uur, 11 uur en 18 uur. Om 16 uur gaat mgr. Jozef De Kesel, bisschop van Brugge, voor in de eucharistieviering bij de opening van de meimaand.
Zondag 4 mei: bedevaart voor het Leven. De tocht voor het leven vertrekt om 9 uur aan het station van Kortrijk. Om 15.15 uur is er aanbidding, het geleide rozenkransgebed en biechtgelegenheid. Om 16 uur volgt dan de eucharistieviering in concelebratie met alle aanwezige priesters met bijzondere beden ter bescherming van het Leven.
Vrijdag 2 mei om 20 uur: bedevaartseucharistieviering van Landelijke Gilde-KVLV en KLJ. Vrijdag 9 mei om 20 uur: bedevaartseucharistieviering van KAV-KWB West-Vlaanderen. Vrijdag 16, 23 en 30 mei om 20.30 uur: eucharistieviering gevolgd door kaarsprocessie.
Zaterdag 24 mei om 14.30 uur: zieken-eucharistieviering met gelegenheid tot ziekenzalving.
Zondag 25 mei heeft om 16 uur de diocesane gebedsnamiddag om roepingen plaats in de basiliek. Mgr. Jozef De Kesel woont dit bij.
Elke weekdag is er van 15 tot 16 uur stille aanbidding en rozenkrans in de kapel van het rosarium.
Info: pastoor André Monstrey, tel en fax. 056/50 91 50, e-mail andre.monstrey@telenet.be Onthaal van de kerk: tel. 056/50 52 86.
Weet je waar ik me steeds weer over verwonder? Dat God met zo veel respect met ons om gaat. Hij houdt niet alleen van ons zoals we zijn, maar Hij handelt daar ook naar. Hij houdt altijd rekening met onze mogelijkheden en beperkingen. Mij heeft Hij eens, als het ware, in mijn nekvel gepakt en me flink door elkaar geschud om het tot me door te laten dringen, dat de deur van mijn hart maar op een heel klein kiertje open stond en Hij er zo niet door kon. Daar ben ik Hem nog steeds intens dankbaar voor, dat had ik gewoon nodig. Bij anderen gaat Hij weer op een heel andere manier te werk, heel zorgvuldig, stapje voor stapje. Hij zal nooit met grof geweld inbreken in ons hart en het zonder onze toestemming in bezit nemen. Keken we maar meer naar Jezus, in onze omgang met elkaar, wat zou de wereld er dan anders uit zien.
Toch krijgen we iedere dag een nieuwe kans en mogen we met een schone lei beginnen. Gewoon bij ons zelf, dicht bij huis, daar waar God ons heeft geplaatst, “geplant” staat er zo mooi in de Bijbel. We hebben allemaal onze eigen verantwoording en mogen daar naar handelen. Laten we de wereld laten zien wie Jezus is en nu en hier beginnen. Samen met Hem zijn we er toe in staat en mogen we Zijn geur en Liefde verspreiden aan ieder mens, die Hij vandaag op ons pad brengt.
Ik denk dat de wereld er vandaag al een beetje anders uit gaat zien……
Beste medebloggers, ik wens jullie van harte een Zalige Hoogdag van Pasen!
Christus is verrezen. Halleluia!
Ja, het Leven is sterker dan de dood.
En op deze feestelijke dag mogen er dan wel paaseitjes geraapt worden, want zegde Jezus zelf niet:
Laat de kinderen tot mij komen.
De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft (Matthéüs 28 vers 5 en 6a).
Wij weten dat als ons lichaam sterft, wij een nieuw huis in de hemel krijgen, waar wij altijd mogen wonen. Dat is een huis door God gemaakt en niet door mensen. Wij ervaren nu nog wel allerlei moeilijkheden, maar kijken met verlangen uit naar de dag dat wij een hemels lichaam krijgen en dat zullen aantrekken als nieuwe kleren. Wij zullen niet als geesten zijn, maar een lichaam hebben. In ons aardse lichaam hebben wij het vaak moeilijk, maar wij zouden het vreselijk vinden ...om geen lichaam meer te hebben. Wij willen vanuit ons oude lichaam in ons nieuwe lichaam overgaan, zodat het sterfelijke door het leven wordt opgeheven. Daarvoor heeft God ons juist gemaakt en als onderpand heeft Hij ons de Heilige Geest gegeven. Wij houden dus de moed erin. Al beseffen we heel goed dat wij (zolang we in ons lichaam leven) nog ver van ons hemelse huis verwijderd zijn.
Witte Donderdag, een hoogdag van verbinding. Verbinding maken met Jezus van Nazareth. ‘Blijf dit doen om Mij te gedenken.’ Verbinding maken met allen die zich verzamelden rond de Tafel om te doen wat Hij ons voordeed. Verbinding maken met allen die vandaag, waar ook ter wereld samen komen om de zachte kracht van solidariteit te vinden in het gebaar van breken en delen. Verbinding maken met elkaar, om gemeenschap te vormen om samen een teken van hoop te zijn, om Zijn voorbeeld door te geven aan elkaar en aan wie na ons komen zal.
‘NOG VOOR DE HAAN KRAAIT, ZUL JIJ MIJ DRIEMAAL VERLOOCHENEN’ (JOHANNES 13,21-33,36-38)
Petrus komt hier niet al te best uit. Toch wordt hij door Jezus aangesteld als eerste herder van de Kerk! Duidelijk niet om zijn menselijke onfeilbaarheid.
Jezus, uw vertrouwen in Petrus... stelt mij vandaag een beetje gerust. Want ik ben maar een gewone kleine mens. Gelukkig hoef ik voor U geen supermens te zijn. U aanvaardt mij zoals ik ben, ook mijn kleinmenselijke kanten. Maar U blijft me uitnodigen om oprecht van U te houden, in U te geloven en steeds opnieuw te proberen om, met de kracht van uw Geest, het goede te doen. Daarvoor wil ik U vandaag danken.
God is niet veraf, nooit, voor wie gelooft. Met het doopsel zijn wij zijn kinderen geworden. Zijn Geest werd uitgestort in ons hart. Hij leidt ons van binnenuit. Hij draagt ons van binnenuit. Hij sterkt ons van binnenuit. Van binnenuit is de hemel reeds begonnen! Als we tenminste door de zonde Gods Geest van binnenuit niet gedoofd hebben. Laten we deze week niet na te biechten te gaan, zoals onze christelijke plicht is, zo kan God ons van binnenuit terug beter leiden. Dan zullen we van buitenaf gezien ook terug vriendelijker, geduldiger, behulpzamer, attenter kunnen zijn!
In zijn Kerkgeschiedenis besteedde Don Bosco uitgebreid aandacht aan de opwekking van Lazarus en vermeldde dit verhaal als één van de wonderen die het meeste indruk maakte op het volk. Trouw aan het verhaal uit het evangelie van Johannes beschreef Don Bosco de vriendschap tussen Jezus en Lazarus en stelde deze als voorbeeld voor iedere goede christen. Door te verwijzen naar het verdriet en de tranen van Jezus bij het overlijden van zijn dierbare vriend kon hij bovendien een heel menselijke kant van Jezus laten zien. Louter menselijk gesproken was er geen uitkomst meer: Lazarus was al vier dagen gestorven. Zijn zussen Martha en Maria hadden wel het vermoe-den dat er op de één of andere manier op het einde van de tijden een opstanding zou zijn uit de dood, maar ze begrepen (nog) niet wat Jezus bedoelde met de woorden: ‘Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft, mag dan wel sterven, toch zal hij leven’. Pas toen Lazarus, na een gebed van Jezus, te voorschijn kwam, zo staat er, ‘gingen velen in Hem geloven’ (Joh 11,45).
Op verscheidene plaatsen, bijvoorbeeld in zijn boek
Il Cattolico istruito, schreef Don Bosco dat dit wonder inging tegen de wetten van de natuur en dat het alleen te begrijpen was als het werk van God. Hij noemde het tevens een bewijs van de goddelijkheid van Jezus Christus, want alleen God is het Leven, dat sterker is dan de dood.
Machtige Vader, Schepper van hemel en aarde, ik dank U voor deze prachtige morgen. Dank U wel voor de zon, de regen, de bomen, de bloemen en de schoonheid van uw hele schepping. Dank U, Heer God, voor de regen aan zegeningen in mijzelf en mijn leven, dankzij uw genade, vriendelijkheid en liefde. Amen.
Hoe talrijk zijn uw werken, Heer. Alles hebt U met wijsheid gemaakt, vol van uw schepselen is de aarde (Psalm 104 vers 24).
Aanwezige God, nu de dag verstilt vragen wij U, blijf bij ons en ken ons bij onze namen; bewaar ons wanneer uw Naam verbleekt door onze twijfels en wanhoop ons verblindt; bewaar ons als de nacht ons verstomt en angst aanjaagt; bewaar uw schepping voor het duistere dreigen van een blijvende nacht; bewaar ons voor elkaar, voor onze vrienden, voor hen die van ons houden, voor hen met wie wij het leven delen; bewaar ons in deze nacht; bewaar ons in alle dagen en nachten, tot in uw eeuwigheid.
Genadevolle Heer, dank U wel dat uw liefde en zorg de plannen die U vandaag in mijn leven uitgewerkt wilt zien, helpt realiseren. Help mij daarom in uw naam succes te hebben. En het zal ook lukken, door uw genade, want uw goedheid voor uw kinderen is eeuwig. Ik prijs U, Heer! Amen.
God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk (2 Corinthiërs 9 vers 8).
Laat je raken Laat je raken door een traan de afgewende blik het hoofd in de handen... het hulpeloze schouderoptrekken het zwijgen aan de andere kant van de telefoonlijn.
Laat je toch maar raken door het zoveelste beeld van een uitgehongerd kind een aan flarden geschoten man een schreeuwende vrouw op de vlucht voor onrecht en zinloos geweld.
Laat je raken door het stoere masker en de brutale bek heen en raak een tedere ziel.
Laat die kromgebogene stom gemaakte verlamd geworden mens met zijn leven je raken voor het eerst of nog een keer en steeds opnieuw tot je geraakt wordt diep vanbinnen voor altijd.
"Ik stel mij twee vragen: waar is God en waar is de mens? Ik vraag mij soms af waar de mens is in deze 21ste eeuw. Als de mens zichzelf zoekt, dan vindt hij God. De weg naar eerlijkheid, waarheid, goedheid en schoonheid, is een lange weg en sommige mensen vinden dat pad nooit in hun leven. Maar er zijn zovele eerlijke, oprechte mensen en liefhebbers van goedheid en schoonheid, dat wij uiteindelijk een heel volwassen persoonlijkheid krijgen die in staat is om God te ontmoeten."
Heiligverklaring van Don Bosco op Pasen, 1 april 1934
In 2014 is het precies 80 jaar geleden dat Don Bosco heilig verklaard werd, op 1 april 1934. Dit gebeurde op Pasen, wat zeer ongebruikelijk is, maar het was de wens van paus Pius XI die in 1883 als jonge priester Don Bosco persoonlijk ontmoet had en toen zeer onder de indruk was. Aan het moment van de heiligverklaring gingen vele jaren van studie en onderzoek vooraf: het proces werd opgestart op 3 juni 1890, amper twee en een half jaar na de dood van Don Bosco. Omdat de Kerk het risico niet kan lopen iemand heilig te verklaren die dit niet waardig is, wordt het leven van een kandidaat-heilige gereconstrueerd en grondig onderzocht. Uiteindelijk leidde dit tot de zaligverklaring van Don Bosco op 2 juni 1929 en de heiligverklaring in 1934.
1.900 MOSKEEËN EN BIJNA 1000 KERKEN VERNIELD IN SYRISCHE BURGEROORLOG
Kerken en moskeeën in Aleppo Bron: Kerk in Nood/Oostpriesterhulp
BRUSSEL (KerkNet/Kathpress) – In de Syrische burgeroorlog zijn intussen al naar schatting 1.900 moskeeën en 1.600 scholen vernield. 60% van alle ziekenhuizen en 98 kerken werden deels of volledig in puin gelegd. Dat heeft Riad Haddad, de Syrische ambassadeur in Moskou, woensdag bekendgemaakt op een ontmoeting met de Russisch-orthodoxe patriarch Kyrill I. De ambassadeur onderstreepte dat er in Syrië meer dan een miljoen christenen leven, goed voor bijna 10% van de bevolking. “Hun bijdrage tot de samenleving is onontbeerlijk.”
De vrouw laat haar kruik achter... Geraakt door Jezus, gaat ze op weg om te getuigen. Haar kruik laat ze achter. Wat moet/wil ik achter me laten, in deze veertigdagentijd, op weg naar Pasen?
Zo heeft ze het zeker niet bedacht, Juist het middaguur leek haar geschikt om naar de put te gaan. Nu zit Hij daar… is ze toch niet alleen. Kan ze nog terug?
De verwarring is aan haar te zien. Liefdevol houdt Hij haar tegen met zijn houding, met de woorden die Hij spreekt… tot haar een outcast! Voorzichtig kijkt ze Hem aan. Wil Hij echt van haar te drinken krijgen?
Twijfel en ongeloof verminderen onder zijn serieuze blik. Ze voelt dat zij er helemaal mag zijn. Haar hart wordt geraakt, zij vraagt zich af, of ze zonder gevaar in die ontstane beweging mee kan gaan.
Dat middaguur, bij de Bron, komen, in een intiem gebaar – geven en ontvangen – in dezelfde stroom, reiken zij elkaar leven aan.
We zijn hervallen in een tijd die ons vreemd was en waarvan we dachten dat die nooit meer zou terug keren, maar zie, niets is minder waar. De ganse wereld staat met open ogen te kijken naar het nieuwe gfoude kalf in de vorm van de werldbeker. Hij gaat de wereld rond onder securitymensen, en mag niet aangeraakt worden.
Een ideaal moment hier even bij stil te staan in deze vastentijd.
Liefdevolle Vader, help mij de gesteldheid van een kind te krijgen en, zonder wantrouwen of angst, onvoorwaardelijk van U te houden. Help mij daarna om, met uw liefdevolle ogen, de nood en behoeften te zien van uw andere kinderen op de wereld. Amen
Lieve Heer, ik ben al wat laat en heb niet eens voldoende tijd genomen om met U te praten. De hele dag zit vol deadlines, afspraken en klussen. Breng mijn opgejaagde hart tot rust en vul mij met uw vredige Geest, Heer. Amen.
Moge God, die ons hoop geeft, u in het geloof geheel en al vervullen met vreugde en vrede, zodat uw hoop overvloedig zal zijn door de kracht van de heilige Geest (Romeinen 15 vers 13).
Het gebed moet in ons de liefde doen ontstaan voor al wie verkeerde wegen gaat, voor allen ook die ons niet genegen zijn, voor hen die ver verwijderd zijn van Kerk, Christus en de hemel. Laten we hen vanaf vandaag vurig beminnen. Bidden, offeren en beminnen.
"Met Maria wordt ons hart nederig voor God, vriendelijk voor de mensen, medelijdend met de armen, zacht voor onze vijanden." (zalige priester Poppe)
De heilige Maagd Maria kan ons werkelijk helpen om te groeien in innigere verbondenheid met Christus; om ons geloof krachtdadiger te maken; om ons geloofsleven kinderlijk eenvoudig te laten zijn. Laat niet na de Moeder die Jezus u gaf op het kruis, met kinderlijke genegenheid lief te hebben. Leg Moeder al uw vragen en noden voor. Zij brengt ze tot bij Jezus. Zij kan bij Hem alles verkrijgen.
God van liefde, ik bemin U boven alles uit geheel mijn hart, omdat Gij oneindig goed en oneindig beminnelijk zijt. Uit liefde tot U ... bemin ik ook alle mensen als mijzelf. Heer, geef mij steeds meer liefde! Amen.
Aanwezige, wie zijn wij, dat wij wonen mogen in uw schaduw, trouw door U beschermd? Overdag weten wij ons gedragen door U en ook de nacht hoeven wij niet te vrezen. Laat ons groeien in het vertrouwen, dat U ons omgeeft met goede engelen en dat U ons nabij bent. Bij U vinden wij ontferming en geborgenheid; bevestig ons in dit vertrouwen, van dag tot dag, van nacht tot nacht.
Wanneer je alle energie gestoken hebt bij een jong mens om hem betere kansen te bieden in zijn voorlopig mislukte leven, door hem zowel moreel als financieel te ondersteunen, dan doet het pijn je belogen en bedrogen achtergelaten te weten zonde nog enig verder contact. Werd je dan gewoon gebruikt omdat je als christen de waarden van Jezus probeert voor te leven en door te geven, zeker nu je geïnspireerd wordt door paus Franciscus die het opneemt voor minder bedeelden.
Vandaar dit plaatje:
Vergeef de mensen die je zo veel pijn gedaan hebben. Wens hen enkel het beste en wees dankbaar voor de moie momenten en herinneringen ...
Voor sommige gelovigen is zo’n menselijke Jezus heel moeilijk te verteren met hun beeld van de mensgeworden Zoon Gods. Boos zijn, verdrietig worden, in verleiding gebracht worden: zijn dat niet allemaal zaken die niet bij een God passen? Jezus als mensgeworden God zou daar toch boven moeten staan? Ik zou zeggen: juist niet. Wie het mysterie van de menswording (incarnatie) serieus neemt, moet daaruit ook de uiterste consequenties trekken; dat God in Jezus alles met ons, mensen, heeft gedeeld. En dus ook de menselijke gevoelens van woede en frustratie.
Uit: Frank G. Bosman, Jezus wat zeg jij nu? Negen ongemakkelijke uitspraken van Jezus.
Wie hoopt op de Heer krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, ... hij rent, maar raakt niet uitgeput.
Niet direct de kruisdood, want dit is een feit, het vervolg van...
Voor mij zijn 2 dingen essentieel: de Hof van Olijven en "niet mijn wil, maar..." ; het "ik wil U vertrouwen en Uw weg gaan" en daarna, niet het lege graf, maar de Emmaüsgangers, dat zij/ik/wij (h)erkennen dat het niet gedaan is met die dood. En dat met de Emmaüsgangers een erfenis en een opdracht begint.
Zo spreekt God de Heer: ‘Keert tot Mij terug, van ganser harte, met vasten, metgeween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw kleren, keert terug tot de Heer uw God, want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde, en Hij heeft spijt over het onheil.’
Vallen is vaak struikelen, je bent niet echt gevallen, maar een heel klein beetje…
Vallen is ook diep in het stof terecht komen en bijna niet meer verder kunnen gaan...
Op gaan staan is in al die gevallen anders maar dan helpt en uitgestoken hand, wat goede raad, een mens, een woord van dichtbij of van jouw verre overkant.
Veertig dagen oefenen in vallen opstaan en zelf verder gaan, in mensen overeind te helpen tot zij weer op beide benen staan.
Hoe? Jezus heeft het ons voorgedaan. Veertig dagen tot het Pasen is Veertig dagen tot Verrijzenis.
Mocht Jezus van onze woestijnen een paradijs maken, het paradijs van het eeuwige Pasen dat nu reeds in geloof, hoop en Liefde begonnen is. Een hartelijke groet.
Als alles in je leven zo evident en normaal is geworden, dan wordt het tijd om te vasten. Vasten wordt dan een loskomen uit dat alledaagse ritme en teruggaan naar de hartslag van het leven.
Vasten wordt dan een loslaten van aangeprezen levenswijzen
en weer voelen waar het op aankomt.
Vasten wordt dan een loswringen uit gedwongen contacten
en vriendschappen sluiten die het hart raken.
Vasten wordt dan een losmaken uit een god-vreemde wereld
en Hem zien in mensen om je heen. 40 dagen vasten doet ons weer verrijzen tot echt mens.
MAAK U DUS NIET BEZORGD VOOR DE DAG VAN MORGEN, WANT DE DAG VAN MORGEN ZORGT VOOR ZICHZELF.’ (MATTEÜS 6,24-34)
Het leven vereist zorg en we gebruiken allerlei middelen zoals kleding, voedsel, geld om het leven leefbaar te maken. Zorg wordt angstige bezorgdheid als we enkel met onszelf en onze toekomst bezig zijn. Jezus is daarin radicaal: “Zoek eerst het koninkrijk en zijn gerechtigheid.” Wie of wat beheerst mijn leven?
Heer Jezus, U roept mij op... om te vertrouwen in het hier en nu. Ik wil mij vrij maken, mentaal tot rust komen, zien waar het echt op aan komt en dankbaar zijn om wat ik daarbij ontvang.
Vroeg het kleine meisje. Ik denk dat God verdrietig zou zijn als niemand naar hem toe kwam om hem te bedanken voor het eten en de zon en de kinderen die spelen op het plein.
De leraar antwoordde dat de heer helemaal niet verdrietig is, want sommige mensen gaan naar de kerk, en anderen naar de moskee, en weer anderen gaan naar de synagoge. Dus hij hoort mensen met allerlei verschillende stemmen die hem bedanken, zoals de jouwe, en de mijne, en die van onze vrienden, en dat maakt hem drie keer zo gelukkig.
God schept de mens als Beeld van God, een éénheid in verscheidenheid en trouw. Daar waar dit Beeld wordt gebroken, daar is de scheiding.
Dat wij geduldig en trouw zijn, naar U, God en naar elkaar. En vergevingsgezind, bereid elkaar te vergeven en de gebrokenheid te herstellen. Dat Jezus daartoe onze Gids mag zijn!
Daarom zeg ik jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding? Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij? Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen?
Vader, help mij vandaag, wanneer ik andere mensen tegenkom, niet onverschillig te zijn, maar oprechte bewogenheid te tonen voor hun pijn, verdriet en behoefte aan liefde. Maak mij vandaag opmerkzaam op de problemen van anderen. Amen.
Tot slot vraag ik u: Wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters, wees barmhartig en bereid de minste te zijn (1 Petrus 3 vers 8).
Sint-Maarten van Tours Bron: Thomaswebsite KU. Leuven
BRUSSEL (KerkNet/La Vie) – Bij het weghalen van het beeld van Sint-Maarten van de basiliek van Tours werd maandag de volkse overlevering bevestigd dat de resten van de heilige (ca. 316 – 397) in het beeld zelf worden bewaard. Volgens ‘La Vie’ troffen arbeiders in de rechterarm van het bronzen beeld van twee ton een houten kistje aan. Daarin zat een loden kistje met de relieken van de eerste bisschop van Tours. De ontdekking was een verrassing, omdat vele inwoners van de Franse stad dachten dat het slechts een legende betrof. Het bronzen beeld wordt nu gerestaureerd. In 2016 wordt het teruggeplaatst.
De voormalige Romeinse soldaat werd in 371 door de bevolking van Tours tot bisschop gekozen. Volgens een overlevering vond hij zich niet waardig genoeg en verstopte hij zich. Als bisschop zette hij zich in voor de verdere verspreiding van het christendom in Gallië. Sint-Maarten zou enkele wonderen hebben verricht en raakte bekend om zijn zorg voor armen en zieken. Vaak wordt hij voorgesteld als bisschop met een bedelaar aan zijn voeten. Op 11 november wordt ook in verschillende regio’s in Vlaanderen zijn naamdag gevierd.
Wie is Jezus? De weg van het lijden als werkelijkheid, daarin staat Jezus heel dicht bij ons. In het lijden is Hij ons menselijk nabij. Dát raakt mij. Jezus is niet de wonderman die het wel even voor ons regelt, nee, Hij is een mens die het lijden zelf doorstaan heeft, Hij weet wat het is als mens te lijden. Een troostende gedachte. Wij staan in ons lijden niet alleen – Jezus wil ons nabij zijn op deze weg.
Nu men, zowel in Frankrijk als hier, aan het denken is rond een hertaling van het Onzevader, dacht ik spontaan dat het ook tijd werd de figuur van Maria in het kruiisteken te verwerken. Zij stond toch onder het kruis van haar Zoon, en zo was Zij wegwijzer naar Hem en naar de Vader.
Zou het niet zinvol zijn dan de tekst zo aan te passen? Ik doe het persoonlijk al vaker bij de maaltijd wanneer ik een kruisteken maak.
Maria, er is over U reeds veel geschreven. Op vele plaatsen van onze wereld, komen duizenden mensen naar U op bedevaart. Zoals onze moeder ons leerde lopen, ons heeft geholpen om groot te worden,... zo bent U Maria, de moeder van ons geloof. Help ons daarin groeien. Help ons daarin groot worden. Leer ons het geloof belijden. Wijs ons hoe wij echte christenen kunnen zijn. Maria, moeder van de Heer, zorg ervoor dat wij blijven geloven elke dag wat meer.
We kennen allemaal wel mensen die de sfeer maken..., op je werk, in een lerarencorps, in de voetbalclub. Iemand die met zijn vriendelijkheid de stemming bepaalt op familiebijeenkomsten of tijdens een busreis.
Zo heb je dus ook de zonnetjes-in-huis, de mensen die smaak geven aan de avond, aan het etentje, de camping of de wandeling. Eén is genoeg. Je hebt aan één smaakmaker, een lichtgever genoeg voor een gezellige buurt, voor een fijne flat of een prettige afdeling in het ziekenhuis.
In het evangelie noemt Jezus deze mensen ‘het zout in de pap’.
Zout en licht zijn er voor de omgeving. En dan is het niet onduidelijk hoe de smaak van het zout moet zijn: het moet naar Jezus smaken! En het is ook duidelijk welke kleur het licht moet hebben: het moet de glans van Christus verspreiden! Het gaat erom, dat de mensen dwars door mijn daden, door heel mijn leven heen zien wie Gód is. Door zó te schijnen in deze wereld ontdekt men hét Licht: God.
Zout en licht … het zijn op zich maar kleine dingen. En toch belangrijk! Zijn ze er niet dan missen we ze!
Het is erg bemoedigend dat je zout niet over het hoofd kunt proeven en dat je licht niet over het hoofd kunt zien.
Wees gewoon die je wezen mag: zoutkorreltje, lichtgevertje!
God, Gij kent mij door en door. Gij zijt in mij, overal om mij heen, in licht en donker zijt Gij. Ik adem in en uit: Gij zijt de ziel van mijn gedachten. Gij zijt er altijd; ik zal nooit aan U ontkomen. Uw rechterhand omvat mij, draagt mij, nooit zal ik vallen uit uw hand. Gij zijt bron en zee van mijn bestaan. Gij hebt me al gezien voor ik geboren werd. Wijs mij nu, getrouwe God, uw weg van eeuwigheid.
De huidige paus Franciscus wijst voortdurend op armoede.
Op de eerste plaats ziet hij één van de wezenlijke taken van de Kerk om zich te bekommeren om mensen in armoede, mensen zonder kansen, kinderen die de straat als ‘thuis’ hebben… kortom mensen die ‘moeten’ leven in mensonwaardige omstandigheden. De Kerk moet het niet zoeken in kathedralen en kastelen… juist in de ogen van de arme is God te vinden en met hen kun je geloof delen en vieren. ...
Op de tweede plaats pleit deze paus voor armoede als zelfgekozen levenshouding en als armoede als een deugd. Wil je de diepe armoede van mensen nabij zijn en ervaren, dan zul je zelf op zijn minst niet mogen verdwalen in bezit en rijkdom… delen van wat je bezit is onvoorwaardelijk in het waarachtig omgaan met mensen in armoede.
Machtige Geneesheer, help artsen en ander medisch personeel vandaag om zieke en lijdende mensen een speciale genezende aanraking van U te geven. Laat uw genezingskracht door hen heen stromen. Bemoedig hen. Omgeef en versterk hen door uw heilige tegenwoordigheid. Amen.
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal (Matthéüs 9 vers 35).
God heeft ons het eerst liefgehad en daardoor in ons een verlangen gewekt om naar Hem op zoek te gaan. Zo ontstaat een Godsverbondenheid die meteen ook de zending inhoudt om Gods liefde aan anderen kenbaar te maken (cfr. Joh. 15, 16a: "Niet jullie hebben Mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen").
Er wordt heel wat afgeschreven…boeken, tijdschriften, reclamefolders. Allemaal willen ze een boodschap kwijt. Soms heb je er wat aan, soms belandt het direct bij het oud papier, zonder dat je er een woord uit gelezen hebt. Hoe anders is het met het Woord van God? Luisteren we naar Zijn stem, lezen wij Zijn woord? Kan God ons bereiken of geven wij niet thuis? Het is alsof Hij keer op keer onze stem in de voicemail hoort:... "Op dit moment ben ik niet thuis, spreek uw boodschap in, ik bel U dan zo spoedig mogelijk terug."
Eigenlijk zouden we iedere dag een moment moeten nemen om stil te worden voor God, ons open te stellen voor Zijn stem. Wie zich thuis geeft voor God, hoort Gods stem, hoort Zijn Woord. Niet op een spectaculaire manier, maar in stilte, in de verborgen omgang, in de intieme ontmoeting, in de diepte van ons hart.
Z orgzaam (samenleven) Z ijn (maar ook doen) Z ien (en graag zien) Z ingen (en bidden) Z wijgen (als ‘t nodig is) Z ondag (vieren) Z ieken (bijstaan) Z wervers (een plaats gunnen) Z even maal Zeventig maal (opnieuw beginnen) Z acht (en toch sterk) Z uiver (van hart/op de graat) Z ielsgelukkig (en dankbaar) Z oekend (evengoed) Z enuwachtig (soms ook eens) Z invol (bezig) Z elfstandig (en dienstbaar) Z onder (ophef/veel woorden) Z onneke (in huis/in ‘t klooster) Z ottemuts (ipv (zots)’kap’) Z omers (gezind en gezonden) Z uiders (getint en gekruid) Z uinig (maar niet op vrienden en met glimlachen) Z wierig (met bemoediging) Z waaiend (met lof) Z alf (op de wonde) Z out (der aarde/en zoet ook wel) Z uur (desem!) Z alig (komt net voor heilig!) Z egen (voor jongeren…Zeer Zeker en Zomaar) en dat allemaal met de Z van Zuster!
God van liefde en trouw, wij danken u, omdat wij mogen leven van uw genade, van deze aarde, van brood en licht, van mensen om ons heen; wij danken U, omdat wij leven hier en nu, soms met intens verdriet, soms vol vreugde; wij bidden U: laat geen toekomst en geen dood ons scheiden van Jezus Christus, vandaag en alle dagen tot in uw eeuwigheid.
Maria Lichtmis is een christelijk feest dat op 2 februari gevierd wordt. Het is de herdenking van de Opdracht van de Heer in de Tempel en het zuiveringsoffer dat Maria veertig dagen na de geboorte van Jezus volgens de Joodse wet (zoals beschreven in Leviticus, hoofdstuk 12) moest brengen. Het is de laatste feestdag waarvan de datum verbonden is aan die van Kerstmis. Op deze dag worden traditioneel kaarsen gewijd en een kaarsenprocessie gehouden vóór de mis; vandaar de naam lichtmis.
Een man van God, zo moet men Don Bosco noemen. In zijn overactief leven, terwijl tientallen mensen aan zijn deur kwamen kloppen, terwijl de zorg om zijn congreg...atie hem drukte, tijdens de lange treinreizen door Frankrijk en Spanje op zijn bedeltochten, in de spannende maanden van onenigheid met zijn bisschop, bij het onbegrip van vele gezagdragers in maatschappij en Kerk, tijdens het boeiend spel met zijn jongens en in dagen van eenzaamheid en ontgoocheling, altijd bleef God het centrum van zijn leven van zijn werken en zijn zwoegen. Don Bosco stond in een bruisende wereld en was de speelbal van veel menselijke bemoeienis. Toch leefde hij ook in een andere wereld. Daarom ook kon hij in alle omstandigheden rustig en vol vrede blijven, levend vanuit een innerlijke kracht, die liefde van God. Zo’ n mensen kunnen ook wij worden als God voor ons van dag tot dag meer licht en leven mag worden. Laat ook ons plaats maken voor God in ons leven zodat we niet verloren lopen in de drukte en het jachtige gedoe van iedere dag. Laat ook ons getuigen van een aanstekelijke vrede omdat wij verankerd blijven in de liefde van God. Wij bidden, maak ons Don Bosco waardig, beziel ons met zijn geest van geloof, zodat wij gaan waar hij ging en komen waarheen hij ons voorging. Zo zal het werk dat hij hier begonnen is vruchten dragen in overvloed.
De christen kent geen verandering,waar het God betreft. Hij kan vandaag rijk zijn en morgen arm. Hij kan vandaag ziek zijn en morgen beter. Hij kan vandaag gelukkig zijn en morgen bedroefd. Maar er verandert niets aan zijn relatie tot God....
Als God gisteren van mij hield,houdt Hij ook vandaag van mij. Laat al mijn vooruitzichten nergens op uitlopen;laat al mijn hoop vervliegen; laat mijn vreugde verdwijnen-ik zal nooit verliezen wat ik in God heb.
Hij is mijn veilige toevluchtsoord. Ik ben een pelgrim in deze wereld,maar bij God ben ik thuis. Op de aarde zwerf ik rond,maar in God leef ik in vrede.
Wij hebben voor u gebeden
dat uw geloof niet bezwijkt
en gij op uw beurt tot inkeer gekomen,
versterkt uw broeders, versterkt uw zusters.
Wij hebben voor u gebeden
dat uw geloof niet bezwijkt
Gaat uit over alle landen,
tot zover als de wereld reikt,
verkondigt het evangelie,
dat het alles wat leeft, bereikt. refr.
En zegt: wie in Hem geloven
zijn gered voor het koninkrijk.
De wonderen, blijde tekens
zijn dan binnen uw handbereik. refr.
Verdrijft in zijn Naam de duivels,
dat het kwaad uit de wereld wijkt.
Legt handen op aan wie lijden;
dat het heil tot de hemel reikt. refr
Jezus die langs het water liep En Simon en Andreas riep Om zo maar, zonder praten Hun netten te verlaten.... Hij komt misschien vandaag voorbij En roept ook ons, roept jou of mij Om alles op te geven En trouw Hem na te leven.
Jezus die door de straten kwam En tollenaars ter zijde nam: Ik wil in uw woning wezen Voor nu en voor na dezen, Hij komt misschien vandaag voorbij En neemt ook jou terzij of mij, En vraagt ons Hem te geven De rijkdom van ons leven.
Christus die door de wereld gaat, Verheft zijn stem niet op de straat, Hij spreekt ons hart aan heden En wenkt ons met zich mede En lokt ook nog zozeer ons aan - tot wie zouden wij anders gaan? - Hij heeft en zal ons geven Alles, het eeuwig leven.
Verlicht Heer ons hart, zodat we U op de weg van het kruis kunnen volgen, laat in ons de oude mens sterven, die aan het egoïsme,het kwaad en de zonde gebonden is, en laat ons nieuwe mensen worden,heilige mannen en vrouwen,... veranderd en bezield door Uw liefde!
Aanwezige, wie zijn wij, dat wij wonen mogen in uw schaduw, trouw door U beschermd. Overdag weten wij ons gedragen door U en ook de nacht hoeven wij niet te vrezen. Laat ons groeien in het vertrouwen, dat U ons omgeeft met goede engelen en dat U ons nabij bent. Bij U vinden wij ontferming en geborgenheid; bevestig ons in dit vertrouwen, van dag tot dag, van nacht tot nacht.
Moe zijn heeft vele kanten. En vele gevolgen. Als jij moe bent, is het goed om je af te vragen: Waardoor ben ik nu moe? Waarom voel ik me zo? Jezus heeft ooit de beroemde woorden gesproken: ‘Komt naar Mij, jullie die vermoeid zijn.’ Dat is een geweldig woord. Iedereen die moe is, mag bij die uitnodiging zijn oren spitsen. Want Jezus heeft er verstand van. Hij weet wat moe zijn is. Hij is niet alleen lichamelijk moe geweest, maar ook geestelijk vermoeid. Op het laatst kon Hij niet meer. Weet je wat ik fijn vind? Moe zijn is normaal niet iets waarvoor je kiest. Het overkomt je om allerlei redenen. Maar van Hem is het een bewuste keuze geweest. Hij, die alle geluk van de hemel bezat, wilde vermoeidheid, uitputting, tranen en verdriet ervaren. Hij wilde worden zoals wij. Ons leven delen en onze vermoeidheid voelen. Jezus zegt: ‘Kom naar Mij.’ Als er Iemand is die jou begrijpt, dan is Hij het. Als Iemand jou kan helpen, dan is Hij het wel. Hij kan je energie geven, als je geen puf meer hebt, geestelijke kracht, als je innerlijk zwak bent. Hij zegt tegen jou: ‘Kom naar Mij.’ Is dat niet geweldig! Een leven met weinig energie met Hem wordt zo nog waardevoller dan een druk bezet leven zonder Hem.
“Vanuit zijn diep geloof gaf hij aan de wereld een dimensie die elke mens als een kind van God beschouwt. Op die manier blijft kardinaal Cardijn een model voor gelovigen van vandaag. Ook vanuit zijn mondiale visie… Cardijn gaat ons voor in kerkopbouw met mensen vanuit de concrete levensopbouw. Zijn visie op de inbreng van de leken in de Kerk was visionair.”
Dank U, God, voor ons gezin en ons thuis. We zijn het misschien niet altijd met elkaar eens, maar we houden wel van elkaar en leven in vrede samen. Help ons elkaar te aanvaarden in liefde. Help ons elkaar te troosten. En help ons het gezin te zijn dat U tot stand hebt gebracht. Broers, zussen, vader, moeder U hebt ieder van ons geschapen. Dank U, God, dat ik niet alleen ben! Amen.
Liefdevolle Vader, zegen mij vandaag met uw vernieuwende liefde. Vul mij met uw genade en barmhartigheid. Doe uw aangezicht over mij lichten, zodat anderen de stralende vreugde over uw heil en verlossing aan mij zien. Amen.
“Dit is mijn dienaar,” schrijft Jesaja, “mijn Geest stort ik over Hem uit: Hij schreeuwt niet, Hij verheft zijn stem niet, het geknakte riet breekt Hij niet af, de kwijnende vlam dooft Hij niet, ongebroken en vol vuur zal hij recht op aarde vestigen.`
Heer Jezus, ... zo bent U inderdaad geweest, toen, en zo bent U nog altijd, ook vandaag, voor mij, en voor al uw mensen. Ik dank U voor uw eindeloos respect en geduld met en voor ons allen. Maak mij een beetje zoals U.
Iedereen heeft zijn/haar valse goden. Ik hoef maar te beseffen wie of wat mij vanzelf in beweging brengt! Aanzien? Succes? Geld en bezit? Mijn imago, ‘ín’ en ‘mee’ te zijn? Aantrekkelijk zijn? Valse goden verleiden ons, sluw, onder het mom van geluk.
Heer God,... Enige, Eeuwige, Oorsprong en Einddoel van al wat leeft.
Ontmasker mijn valse goden, open mijn ogen en mijn geest om te zien wat echt gelukkig maakt, en wat schijn en leugen is.
"Heb je recent nog gebeden, de bijbel gelezen of de Heer gediend? Nee? Waar wacht je dan nog op? Hij werd gepest, geslagen, gemarteld en aan het kruis genageld voor jou! Een man zonder zonden die jou of iemand anders nooit kwaad berokkend heeft."
God die met mensen begaan zijt, wij roepen U aan, vol verlangen naar vrede, naar heil dat eeuwig duurt. In Mozes hebt U ons aangezegd: 'Ik ben met jullie, onwankelbaar is mijn verbond'. Een nieuwe David hebt U ons beloofd, uw Zoon, die onze broeder is. Vol vertrouwen bidden wij U: leer ons ootmoed en gerechtigheid zodat wij armen voeden en onderdrukten bevrijden, opdat er geen duister meer is en geen nacht.
Iedere morgen brengt de overwinning van het licht. Het leven keert terug. De zon rijst aan de hemel geeft licht en warmte... en kleurt de aarde ook als het winter is.
Mijn God, U bent de nieuwe dag, bron van leven en heil. Zegen ons. Verdrijf de nacht van vertwijfeling. Geef ons nieuwe levenskracht, durf en vertrouwen. Laat mij herboren worden. Bekleed mij met uw mantel van licht. Laat mij op U vertrouwen en goed doen.
Maar het is aan ons allen, overal ter wereld, de hongerigen te spijzen, de dorstigen te laven; kortom zorgen dat niets hen ontbreekt om dit jaar een menswaardig leven te mogen leven!
