God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Hemelse Vader, ik bid vandaag voor de vele mensen die U overal ter wereld zo onvermoeibaar dienen: in oerwouden, in steden, soms onder vijandige omstandigheden en in onbekende culturen. Geef ieder van hen vandaag een speciale aanraking van U. Sla uw beschermende armen om hen heen. Bemoedig hen. Hou hen gezond en sterk, met een niet aflatend enthousiasme over het verspreiden van het Goede Nieuws! Amen.
Hier is mijn dienaar, hem zal ik steunen, hij is mijn uitverkorene, in hem vind Ik vreugde, Ik heb hem met mijn geest vervuld. Hij zal alle volken het recht doen kennen. Ongebroken en vol vuur zal hij het recht op aarde vestigen (Jesaja 42 vers 1 en 4a).
God van vrede, uw aanwezigheid omgeeft mij als de warmte van een moeder die haar kind in haar armen houdt, om het te beschermen tegen alle kwaad en angst. Breng mijn bezorgd hart tot rust en kalmeer mij door uw heilige Geest van vrede en liefde. Dank U wel, Heer. In uw aanwezigheid schuilt de volheid van vreugde. O, dank U, Heer. Amen.
U wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid.
Toen de farizese schriftgeleerden zagen dat hij samen met zondaars en tollenaars at, zeiden ze tegen zijn leerlingen: ‘Eet hij met tollenaars en zondaars?’ Jezus hoorde dit en zei tegen hen: ‘Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieken wel; ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.’
God, Schepper van al wat bestaat, van de ruimte en de aarde, van de zeeën en het land, van de gewassen en de dieren: heel uw schepping zingt van uw zorg. U kent ons als geen ander, U bouwt voor ons een huis, U bereidt voor ons een herbergzame plek en verjaagt voor ons de chaos. Daarvoor danken wij U God, en wij vragen: wijk niet van ons in nacht en duisternis, blijf bij ons, vannacht, morgen en al de dagen van ons leven, want 'Ik-zal-er-zijn' is immers uw Naam.
Voor onze grootouders was het een vanzelfsprekendheid. Juni was toegewijd aan het Heilig Hart van Jezus.
Ook tal van kerken steden zijn toegewijd aan het Heilig Hart, zelfs ziekenhuizen en congregaties.
Maar de verering van het Heilig Hart in deze junimaand in onze streken is afgekalfd. Erger nog, de overgebleven beelden, soms levensgroot, vind je terug in cafés en bars!
En toch is het Heilig Hart van Jezus ergens de kern van ons geloof...
Hij die rustig en stil Zich steeds voegt naar God`s wil, Hem in alles vertrouwt en gelooft Die slechts hoort naar Zijn stem Zich geheel geeft aan Hem... Smaakt een vreugde die nimmer (ver)dooft.
Je hoeft echt geen kluizenaar te zijn om te mediteren of even te bidden, maar ik vraag me eerlijk af of we nog fris genoeg zijn na een dag computeren om tijd te nemen voor God.
"Als jullie Mij liefhebben, zul je ter harte nemen wat Ik jullie opdraag. En Ik zal de Vader vragen jullie een andere Helper te geven, die voor altijd met jullie zal zijn, de Geest van de waarheid. De wereld kan Hem niet ontvangen, omdat ze Hem niet ziet en ook niet kent; jullie kennen Hem wel, want Hij blijft bij jullie en zal in jullie zijn. Ik laat jullie dus niet verweesd achter: Ik kom bij jullie terug. Want nog maar een korte tijd en de wereld ziet Mij niet meer, terwijl jullie Mij wel zullen zien, want evenals Ikzelf zullen ook jullie leven. Op die dag zul je inzien dat Ik in mijn Vader ben, en dat jullie in Mij zijn zoals Ik in jullie ben. Wie zich aan mijn opdracht gebonden weet en haar ter harte neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft zal ondervinden hoe de Vader hém liefheeft, en ook Ik zal hem liefhebben en Mij aan hem openbaren."
Een schilder had een 'huis van vrede' geschilderd. het doek was vriendelijk en fleurig en kleurrijk van tint. Het schilderij ademde een sfeer van vrede. Een kleine jongen bekijkt het schilderij heel aandachtig. Geen detail ontgaat hem. Plotseling roept hij z'n vader erbij en vraagt: "Papa, waarom zit er geen deurklink aan de huisdeur? Zo kan toch niemand het huis van vrede binnengaan! De schilder heeft de klink vergeten." Met stomheid geslagen stond de vader enkele ogenblikke...n z'n zoontje aan te kijken. Maar hij herstelde zich snel en zei:" De schilder heeft de deurklink niet vergeten. Hij heeft de klink bewust weggelaten. Want kijk, jongen, een huis van vrede kun je alleen maar binnen gaan, als er van binnen uit wordt open gedaan".