God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Bij de bakkerstoog sta ik te wachten.
Het vrouwtje voor mij kiest lang en nauwkeurig,
verbetert zichzelf en kijkt opnieuw rond.
Is dat alles, mevrouw? ratelt het winkelmeisje.
Ja, zucht het vrouwtje en de telkast rammelt.
Och nee, juffrouw, geef nog maar dat taartje daar.
En ze wijst naar iets met aardbeien.
De wereld barst van signalen, voor wie ze wil zien.
Dat is weer een eenzame mens, gaat het door me heen.
Ze heeft telkens één stuk aangewezen.
Eén klein broodje, één koffiekoek, één broodje ...
en ten slotte één taartje om haar alleen-zijn te versieren.
Ze stapt bedachtzaam de deur uit.
Het is twee uur, zondagmiddag.
Wellicht is het vandaag de laatste keer
dat deze vrouw iemand heeft gesproken.
KAREL
STAES. Niet om uit te spreken. Welzijnszorg 2006, p. 72
Stilte is heilig. Want zonder haar kun je de boodschap niet verstaan, die herders in het oor klinkt en die de wijze uit zijn slaap haalt.
Laat zwijgen alle blind geraas. Voor het kind van de onschuld. Voor de moeder die zichzelf vergeet. Voor de ander die niemand achterlaat. Voor de naamloze die aandacht krijgt. Voor de zwerver die een thuis vindt. Voor de buur die met verzoening komt. Voor de troost die iemand heelt. Voor de eenzame die ergens te gast is. Voor het hart dat onrecht rechttrekt. Voor de liefde telkens als ze weer mens wordt.
Het is Gods manier om geruisloos en iedere keer anders op aarde te verschijnen.
Er was eens een leraar die aan zijn leerlingen van 11 jaar vroeg: "Maak een afbeelding van God de Vader". De leerlingen, heel enthousiast, begonnen hun verbeelding te gebruiken en tekenden een oude man met een witte baard. Er was echter een leerling die niet goed wist wat daarmee te doen. Zijn naam was Filip*. Hij was diepgelovig en wilde God niet beledigen. Hij kwam thuis en zijn moeder zag hem bezorgd staan. "Wat is er, jongen?" "Mama, de leraar heeft ons een moeilijke opdracht gegeven: 'maak een afbeelding van God de Vader'". De moeder was geschokt en verontwaardigd, en sprak erover met haar man. Ze zei: "Kom jongen, ik zal voor jou een tekening van God de Vader maken." De volgende dag haalde de leraar de tekeningen op in de klas, bekeek ze en keurde ze glimlachend goed. Overal was er een oude man afgebeeld als God de Vader. Toen hij bij Filip kwam en zijn tekening in ontvangst nam, bleef hij stokstijf staan, met een verwarrende blik. Hij slikte, en vroeg: "Filip, wat is dat??" "Meester, dat is een afbeelding van God de Vader". De leraar was nog meer verward en wist niet wat te zeggen. Hij schudde het hoofd en liep stilzwijgend verder.
Welke afbeelding had de moeder nu voor Filip gemaakt? Het was de barmhartige Jezus, zoals Hij verscheen aan Faustina, en de heerlijkheid straalde van Zijn gelaat af. Sindsdien heeft Filip dit begrepen. "Wie Mij ziet, ziet de Vader". Hij begreep dat het verkeerd was om een oude man af te beelden. Inderdaad, men kan een afbeelding van God maken: en dat kan alleen maar Jezus zijn.
Toen:
In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland
Nu: Met spoed naar het bergland reizen ...
Maria zet ons op weg naar Kerstmis,
de geboorte van God met ons, niet van God voor mij alleen.
God wil er zijn voor iedereen en dat door mijn solidariteit.
Bespaar ik mij geen moeite om, zoals Maria, solidair te zijn?
Als iemand solidair naar mij toekomt hoe ontvang ik die?
Toen: Maria en Elisabeth weten van elkaar dat zij zwanger zijn.
Nu: Zwanger zijn
Ook ik, elk van ons, is altijd zwanger.
Wie draag ik in mij?
Ben ik zwanger van mezelf, van God, van elke medemens?
En als ik dan toch niet zwanger ben of wil zijn:
wil ik iemand herbergen die zwanger is?
Of is er geen plaats in mijn herberg, in mijn hart?
Toen: Elisabeth, vervuld van de H. Geest spreekt een zegening uit over Maria
...
Nu: Zegenen
Ben ik ook iemand die zegenende woorden spreekt?
Ben ik door wat ik doe een zegen voor wie mij ontmoet?
Zeg ik al eens tot een medemens:
waaraan heb ik het te danken dat gij tot mij komt?
Zeg ik dat al eens tot God zelf?
Toen: Zalig die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen
wat haar vanwege de Heer gezegd is ...
Nu: Geloven in vervulling
Sta ik open voor wat God mij zegt?
Geloof ik dat ook bij mij tot vervulling zal komen
wat Hij mij zegt?
Geniet ik van elk klein moment van vervulling?
Van dit moment?
Het was een man met een baard die over mijn schouders keek naar Maria op de ezel, die haar gezicht naar de hemel gericht had, en hij kreeg medelijden met ons. Hij gaf ons een deken en zei dat we in zijn stal mochten slapen. Een stal. Het woord droop als een fluim speeksel van mijn wimpers; Tranen van woede brandden in mijn keel. Een stal! Ik heb mijn hele leven gewerkt om mijn vrouw te laten bevallen van een engelenbaby in een roittige kribbe. De dieren waren doodstil. Ze sliepen niet, maar ze waren gewoon stil. Ik keek naar hen, en zij keken terug naar mij. Het was Maria die me wakker schudde met de woorden: 'Ik weet dat nu alles anders gaat worden als hij éénmaal geboren is'.
Bij U, Heer, schuil ik,
maak mij nooit te schande.
Bevrijd mij en doe mij recht,
hoor mij, haast U mij te helpen.
Wees voor mij een rots, een toevlucht,
een vesting die mij redding biedt.
U bent mijn rots, mijn vesting,
U zult mijn gids zijn, mij leiden, tot eer van Uw naam,
mij losmaken uit het net dat voor mij is gespannen,
U bent mijn toevlucht.
In Uw hand leg ik mijn leven,
Heer, trouwe God, U verlost mij.
U ziet mijn ellende,
U kent de nood van mijn ziel,
U laat niet toe dat de vijand mij insluit,
U geeft mijn voeten de ruimte.
Maar ik vertrouw op U Heer,
ik zeg: U bent mijn God,
in Uw hand liggen mijn lot en mijn leven, bevrijd mij
uit de greep van mijn vijanden en vervolgers.
Laat het licht van Uw gelaat over mij schijnen,
toon Uw trouw en red Uw dienaar.
Zo even voor Kerstmis. Maria is er altijd voor ons en zal ons nooit verlaten.
Het beeld 'Maia, hulp der christenen', vind je in de gemeenschapstuin van de Salesianen in Groot-Bijgaarden. Soms is dat beeld niets meer dan wat steen, maar meestal is het een uitnodiging, zeker wanneer medebroeders gebonden waren aan hun zetel of ziekenbed. Het was vooral voor die mensen die hun laatste levensfase binnenstapten hun laatste houvast, zij die hun leven met de hulp van Maria zich ten volle ten dienste gesteld hadden als Salesiaans priester.
Maria, Hulp der christenen, bid voor ons, en voor zij die ons verlaten hebben om nu bij U thuis te komen. Amen.
Neem alle hardheid weg in ons oordeel. Leer ons onverdeeld goed te zijn als U voor elke mens die wij ontmoeten. Geef ons kracht om vergeving te schenken, voorbij ons eigen gelijk. Help ons om waar het mogelijk is mee te werken aan verzoening en vrede. Leer ons de taal van uw goedheid, zonder voorwaarden, zonder grenzen.
Heer,
Wij bidden U voor hen die onderdrukt worden
en de ondraaglijke last dragen van de vernedering.
Genees hun pijn Heer en maak hen vrij.
Maak ons allen vrij om Uw weg van zelfvergeten liefde te betreden.
Wij vragen U dit in de Naam van Jezus.
Hij die de zonden van de wereld op zich heeft genomen
omdat we allen vrij mogen zijn.
Amen.
Er woonde eens een vrome man in een dal nabij de zee, en op een dag spoelde een enorme vloedgolf over de bergen. De bewoners van het dal sloegen op de vlucht naar hogergelegen gebied, maar de man weigerde zijn huis te verlaten in de overtuiging dat God hem zou beschermen. Terwijl hij in het deurgat stond te kijken kwam er een ruiter voorbij, die zei: "Spring achterop, beste man. Mijn paard is sterk genoeg om ons allebei in veiligheid te brengen." De man weigerde, en zei dat zijn God hem zou beschermen, waarop de ruiter verder reed. Het water steeg, en de man klom op het dak van zijn huis, en terwijl hij daar zat zwommen er twee mannen voorbij, die riepen: "Spring in het water, vriend. Wij zullen je helpen aan land te komen." Opnieuw weigerde de man, omdat hij wist dat God hem zou beschermen, en de zwemmers zwommen verder. Het water steeg nog meer, en de man klom op zijn schoorsteen, en terwijl hij daar zat kwam er een boot voorbij geroeid, waarvan de inzittenden riepen: "Kom erbij, beste man. Er is nog plaats genoeg op de banken." Voor de derde keer weigerde de man, en zei dat God hem zou beschermen. De boot roeide verder en verdween in de verte. Het water steeg hoger, en de man verdronk. Wat later verscheen de man voor God, en hij was woedend. "Ik geloofde in U. Ik vertrouwde op U, en Gij hebt mij in de steek gelaten." God keek de man aan en zei: "Maar mijn zoon, Ik heb je een ruiter, twee zwemmers en een boot gestuurd. Wat had je nog meer willen hebben?"
Heer,
geef ons de moed en de woorden
om verzoening te brengen in de wereld.
We weten vaak niet hoe we haat en geweld
moeten aanpakken.
Breng vrede in ons, bij de mensen die ons omringen,
en over de hele wereld.
Amen
De zending van Christus omvat de verlossing van de hele mensheid. De Kerk is katholiek, omdat zij haar christelijke boodschap tot alle volkeren richt. Al van bij aanvang streefde zij ernaar aan alle volkeren het licht van het evangelie te schenken. Door de opdracht van Jezus is zij verplicht om alle etnische, nationale en religieuze verschillen te overwinnen.
Luisteren, dragen en gedragen worden. Samen bidden, even stilstaan in de drukte van elke dag. Samen bidden is elkaar de ...
hand geven. Het is opmerkelijk hoeveel mensen iedere dag bidden. De ene met woorden, de andere in stilte, nog iemand doorheen zijn daden, alleen durven we er soms niet voor uitkomen.
Op de liefde zullen we worden geoordeeld, en alleen die blijft over de dood heen. En die liefde voed je meer door met je ogen te kijken dan met je handen te bewerken. Meer door stille beschouwing dan door erop los te beuken. Daarom is het goed om lang en rustig naar Maria te kijken, de wegwijzende.
Wil de Kerk Vaticanum II eren, dan moet ze volharden op de in 1962 ingeslagen weg. Dat betekent dat anticonceptie aanvaard moet worden, dat vrouwen priester moeten kunnen worden en dat mannen niet langer als zondaar worden beschouwd omdat ze als homo leven.
Heer,
Geef ons de moed om elke dag opnieuw tot U te bidden.
Laat Uw gerechtigheid op aarde geschieden.
Geef ons het vuur om ons geloof door te geven
aan de mensen die ons omringen.
Dank U Heer voor deze dag.
Op 25 november 1856 stierf de moeder van Don Bosco, die in de salesiaanse traditie eenvoudigweg mamma Margherita wordt genoemd. Als geen ander heeft zij als alleenstaande moeder haar zoon Jan ten diepste gevormd. Daardoor heeft zij ook het salesiaanse werk en de salesiaanse spiritualiteit helpen realiseren. 10 jaar lang heeft zij naast haar zoon gestaan in zijn werk, in volledige overgave voor de armsten en de meest verlaten jongeren van Turijn, en heeft zij de Moederlijkheid van God ervaarbaar gemaakt. Toen ze stierf verklaarde Don Bosco: Ze was waarachtig een heilige. Deze overlijdendag is voor de ganse Don Boscofamilie een vreugdevolle aanleiding om God te loven om zijn grootheid die Hij door mamma Margherita Occhiena heeft verricht.
We doen allemaal
wat we kunnen, vrijgestelden en vrijwilligers: volgens onze situatie, onze
beschikbare tijd, de kansen die ons aangeboden worden, ieder met zijn gaven en
talenten.
We kunnen maar
hopen dat in de zeer nabije toekomst vele deuren tussen parochies permanent
open zullen zwaaien, zodat krachten gebundeld worden om een mooie pastorale
toekomst te kunnen verzekeren voor onze geloofsgemeenschap en allen die
zoekende zijn en op ons een beroep doen.
Het past dat aan de doden eer wordt
gegeven. Zij waren onze medepelgrims op weg naar het ultieme
mysterie. Zij waren voorgangers. Zij mogen niet vergeten
worden.
"de Heer wekt mij op om te luisteren zodat ik hoor wat een leerling hoort"
Jesaja 50,4
Sterm ik op Hem af? Weet ik Hem in een ogenblik van stilte heel bewust diep in mij, op het ritme van mijn ademhaling, klaar om Zijn suggestie in te vullen in de nieuwe dag?
Mijn dag is pas goed begonnen als Hij weer op antenne is, als ik elke stoorzender afzet. Je zal merken dat zo begonnen, de dag al half is gewonnen.
God woont tussen de meest nederige mensen. Hij zit op een berg stof tussen de weerlozen. Hij woont op straat met jonge delinquenten. Hij ligt tussen de zieken en schuift aan met de werklozen op zoek naar werkgelegenheid.
Als je God wil tegenkomen bezoek dan gevangenissen en ziekenhuizen, vooraleer je naar de kerk gaat en help de bedelaar voor je je Bijbel leest.
Anders loop je het risico dat God, die tussen kleine mensen leeft, wegtrekt. Want wie de weerlozen vergeet, vergeet God.
"Wij zoeken de heiligheid langs zoveel zijpaadjes! Zij ligt klaar voor onze voeten! Waarom zoveel omwegen? Volgens Gods wil ligt zij in onze bezigheden, in het heiligen van de gewone doening."
Dit gebed vond ik op het Inter net , mooi vind ik en zo waar...
Mijn Heer,
In U vestig ik mijn vertrouwen ...
U bent het licht dat ik wil volgen Maak me sterk en moedig Zodat ik niet van uw weg zal afwijken Verdrijf de stormen uit mijn leven Vergeef me mijn zwaktes en mijn zonden Schenk me uw genade en zegen me met uw Goddelijke liefde Want U bent mijn kracht en mijn hoop Laat me niet meer verdwalen En bescherm mij tegen het kwade Weerhoud mijn tong van boze woorden En reinig mijn gedachten Laat me nooit in de steek Want zonder U ben ik niemand Wijs me de juiste weg Dan zal ik U met me meenemen in mijn hart Neem mijn angsten weg En luister naar mijn gebeden Dan zal ik uw stem volgen Ik dank U voor al het goede en al het mooie Dat ik iedere dag weer van U mag ontvangen Ik dank U voor mijn lieve en behulpzame Engelbewaarder En al mijn waardevolle beschermengelen Ik dank U voor de goede mensen op mijn weg Ik dank U dat U er voor mij bent. Amen.
Soms ervaar je bij mensen bij wie de dood ongeweten in het bloed zit, dat hij nog eens de film van zijn leven laat afspelen. ik luister eerbiedig. Even vergeet hij zijn ziekte en kijkt hij me aan, heel persoonlijk. Hij zegt: "Blijf nog een beetje, ga niet weg. Luister naar mij ...".
Dan kun je niet zeggen:" Maar weet je dan niet dat er vanavond een voetbalfinale op TV is ... " Je voelt je aangesproken tot in hart en ziel. Onweerstaanbaar, onherroepelijk.
Door de ogen van die mens is het og God jezelf aanspreekt.
Paus Benedictus groet de gelovigen tijdens het Angelusgebed op Allerheiligen Bron: Siciliani-Gennari/SIR
ROME (KerkNet/Kathpress/RadVat) Elke christen is geroepen tot heiligheid. Dat zei paus Benedictus XVI na het Angelusgebed op Allerheiligen. Hij herinnerde op deze hoogdag die is toegewijd aan heiligen, martelaars en overledenen eraan dat de heiligen symbool staan voor de overwinning van de liefde op het egoïsme en de dood. Op deze dag herdenken wij ook heiligen die alleen door God zijn gekend. Heiligheid is niet iets dat veraf ligt of dat onbereikbaar is. De roeping tot heiligheid betreft ons allen. Iedereen is geroepen om in gemeenschap met God te leven. Ook onze tijd heeft nog nood aan heiligen.
(Kerknet)
Ook ik ben naar het voorbeeld van mijn patroonheilge 'Sint-Maarten' geroepen tot deze heiligheid. Ik ben dan ook blij dit op zijn naamfeest te kunnen bloggen zoals ik altijd heb geprobeerd het op te nemen voor de zwakkere en zo mijn mantel te mogen delen met hen die het in een of andeer situatie minder goed hebbetn ...
Wie met de ogen van het hart kijkt,
het wezenlijke in het leven ontdekt, moet zwijgen.
Maar in het evangelie gaat het bij het zien vooral om het kijken met het hart,
want het wezenlijke in het leven is voor de ogen van de mens onzichtbaar.
Iedereen die gelooft weet dat hij niet eenzaam is. Iedereen weet dat je in principe altijd in God bent - of naast Hem, of in Zijn hand - maar dat kan je niet voelen. Je kan dus een deel van God zijn, maar je ontsnapt daarom niet aan de eenzaamheid . En ja, er is altijd die angst om verteerd te worden, maar je voelt je gek genoeg ook compleet. Begrepen. Alsof er voor je wordt gezorgd. Je bent ingeslikt door een vis. Het is de eenheid bereiken met God.
Natuurlijk, het is het mooiste verhaal ooit verteld. De basis voor de westerse moraal en de hoeksteen van de wereldliteratuur. Maar laten we wel wezen: de Bijbel zat altijd al verlegen om de nodige punchlines. Plus, hij riep behoorlijk wat vragen op, vragen die een moderne wereld niet langer wenst te negeren: zou het niet saai zijn om in een walvis te wonen? Hoe verklaarde Jozef de zwangerschap van Maria aan zijn collega s? Is het echt mogelijk om zo dom te zijn als Samson? Wie was precies die megalomane opzichter die toezag op de bouw van de Toren van Babel? In Dames en Heren, de Bijbel! voegt Jonathan Goldstein menselijkheid, diepgang, humor en een levendige dialoog toe aan de eeuwenoude bijbelverhalen. Dit is een Bijbel die wordt bevolkt door kwade einzelgangers, hypochonders en onwillige profeten die vrezen voor hun geestelijke gezondheid. Een Bijbel dus waarmee lezers zich, eindelijk, kunnen identificeren.
Een oude monnik op zijn sterfbed, omgeven door zijn wenende broeders, opende de ogen en schoot in een lach. Dat deed hij nog eens en nog een derde keer. Onthutst vroegen zijn broeders: "Waarom schiet u uit in een lach terwijl wij wenen?" "Mijn eerste lachbui is om jullie schrik van de dood. De tweede omdat jullie niet klaar zijn voor de dood. De derde omdat ik nu, na al mijn arbeid, rusten ga."
Om mijn zegen te ontvangen is het heus niet nodig om naar heilige plaatsen te reizen. Wie oprecht is in zijn hoedanigheid en toewijding, op hem rust altijd mijn zeegen, waar hij zich ook bevindt. God is overal aanwezig. Onwetenden menen dat ze de een of andere bedevaartplaats moeten bezoeken om hem te vinden. Ik ben buitengewoon tevreden met je toewijding, mildheid en liefdadigheid.Jij zal altijd mijn gust en bescherming genieten; zo spreekt de Heer.
Omdat ondergetekende zelf oud-leerling is van Don Bosco, en omdat ik er recent wat mantelzorg deed in hun gemeenschapshuis laat ik graag een woord uitleg achter rond de rol en de betekenis, en tot op vandaaag i.v.m. DSon Bosco en zijn werk.
Met de Salesianen wordt de religieuze congregatieSalesianen van Don Bosco bedoeld (Latijn: Societas Salesiana Sancti Joannis Don Bosco, afgekort tot SDB). De stichter van de orde was de heilige Giovanni Don Bosco (1815-1888). Hij wilde een alternatief bieden voor, en een tegenwicht tegen, de invloed van het liberalisme op de publieke en individuele moraal, die aan het eind van de 19e eeuw steeds meer werd geproblematiseerd door de Kerk (zie bijvoorbeeld de pauselijke encycliek Quanta Cura en de Syllabus Errorum uit 1864).
Geschiedenis
In 1854 verklaarde Don Bosco dat hij zijn jeugdwerk voortaan een duidelijk profiel gaf, met de mededeling dat "Maria wenst dat wij een gemeenschap stichten. Ik heb besloten dat wij onszelf Salesianen noemen en onder de bescherming van Franciscus van Sales stellen". In 1857 stelde Don Bosco een aantal regels en richtlijnen op voor de zich uitkristalliserende beweging. In 1859 werd door Don Bosco de r.-k. congregatie van Salesianen gesticht voor de opvoeding van de verwaarloosde jeugd, welke uiteindelijk in 1874 door Paus Pius IX werd erkend. In 1872 werden door Don Bosco en Maria Domenica Mazzarello de Dochters van Maria Hulp der Christenen gesticht.
MISSIEZONDAG, EEN BLIJVENDE OPROEP VOOR ONS ALLEN ?
Gaat over de hele wereld. Verkondigt de Blijde Boodschap
Ja, God heeft ons gezonden om aan armen de Blijde Boodschapte brengen: in Vlaanderen; en overal ter wereld
Wij willen Jezus zien en kennen, Hem volgen is de stille vraag van zovelen. Maar ze hebben mensen nodig die hen de weg wijzen, die dat geloof voorleven en daadkracht geven.
Wanneer wij onze wereld vandaag bekijken, vragen wij ons af: Hoe moet dat nu verder?
Moeten we ieder gewoon op onze plaats blijven? Ben ik enkel broer en zus van mensen rondom mij?Maar dan hebben we de boodschap niet goed begrepen: Gaat over de hele wereld; verkondigt de Blijde Boodschap overal waar je komt!, zegt Jezus.
IEDER christen wordt opgeroepen om zijn christen-zijn te tonen, om daarvan te leven, om missionaris te zijn.
De missiemaand roept ons telkens op deel uit te maken van die ruime wereldmissie, in onze eigen parochie, maar ook verbonden met mensen ver-weg. Ook in Afrika, in Kaga Bandoro roepen vele mensen: Laat ons aub nog niet alleen. We hebben missionarissen nodig, die samen met ons die Blijde Boodschap ontdekken en vorm geven, ook in onze cultuur.
In dit prille begin van het nieuwe schooljaar durf ik jullie allen die vraag stellen, in naam van zovele misionarissen die zich blijvend inzetten: Vergeet niet dat een moreel steuntje in de rug, in solidariteit met de christenen van noord en zuid van zeer groot belang blijft. De missiemaand blijft een ideale gelegenheid om samen die oproep van Jezus te beluisteren enom eenvoudigweg te zeggen: Laat onze Kerk een wereldkerk zijn, waar we allen broers en zusters van elkaar mogen zijn. En wanneer onze welvaartstaat van Vlaanderen het toelaat, toon dan in edelmoedigheid dat ook arme mensen in de brousse onze broers en zussen mogen zijn, kinderen van die ene Vader. Onze wereld zal er menselijker door worden. Moge de Heer die inzet zegenen.
Mgr.Bert VANBUEL sdb, bisschop in Kaga Bandoro, RCA
BROCHURE Don Bosco Experience Programma 2012 / 2013
Ondertussen is de nieuwe program- mabrochure ver- schenen. Deze bevat een beknopt overzicht van alle donder- dagavondactiviteiten voor het ganse werkjaar. Goed om even in te kijken en om data te noteren en vrij te houden voor films, sprekers of programmas die jou interesseren. Deze brochure ont-vang je vandaag of morgen in de bus. Zo niet dan is dit een teken dat we je adresniet in ons adresssenbestand zit. Indien je de bro- chure graag zou ontvangen: gewoon even langs mail je adres doorgeven. Ons e-mailadres : info @dbexperience.be
So prayer, meditation is not just a way of "doing" something but it is a way "becoming" someone - becoming yourself: created by God, redeemed by Jesus and a temple of the Holy Spirit.
- John Main
Vrij vertaald: Gebed en meditatie is niet iets wat we zomaar'doen' maar doorheen het gebed en de mediatie worden we iemand, worden we onszelf, geschapen door God, naar het beeld van Jezus en maken zo deel uit van de tempel van de Heilie Geest.
Alvast een gebed zoals je hieronder kunt lezen in voorbeiding tot een tweede eeuwfeest van Don Bosco zijn geboorte. Probeer het vooral rustig te lezen en er even bij te staan.
Al is deze oktobermaand gekend als de rozenkransmaand al ergens halfweg, deze maand blijft een tijd van genade met de Moeder Gods. De rozenkrans is immers een sleuten die de deur tot het geloof voor ons opent. In dit rozenkransgebed neemt Maria ons bij de hand en wijdt ons in de geheimen van het geloof in. Ze leert ons hoe we onder alle omstandigheden Jezus moeten volgen en onvoorwaaardelijk op Zijn Woord moeten vertrouwen. Door de rozenkrans kunnen we er in dit Jaar van het Geloof meer dan ooit van bewust worden dat we aan Christus toebehoren.
"Zo dus sommige ledematen ziek zijn, is dit allerminst een reden om van de Kerk minder te houden, maar veeleer om onze liefde tot de ledematen te vermeerderen." Een oproep dus om veel van de zieke ledematen te houden, veel voor hen te bidden.
Zonder God verkiest de mens uiteindelijk egoïsme boven solidariteit en liefde, materiële dingen boven waarden, hebben boven zijn. Wij moeten ons terug naar God wenden opdat de mens opnieuw echt mens kan zijn. Met God is er zelfs in de moeilijkste crisismomenten altijd een horizon van hoop. De menswording maakt ons duidelijk dat wij nooit alleen zijn, dat God mens is geworden en ons altijd nabij is. Waar God is, is er altijd een thuis voor iedereen. Waar Christus is zijn wij niet langer vreemden, maar broeders en zusters.
Vlugger getrokken dan .. een tandje bijgezet. Wie zich vandaag als gelovige out verwacht aan de tand te worden gevoeld of als aftands versleten. Daartegenover staan wij nooit tot de tanden gewapend. Hoe kunnen wij landen met 'oog om oog en tand om tand'? Is dit onze zwakke rand? Toch, om ons eronder te krijgen, (zo zegt het Paulus ook al!) moet er meer aan de hand zijn.
... dan zal je nooit de laatste zijn. Het moet de zingeving geweest zijn nu mijn vader vandaag 86 jaar geworden is. Hij was nooit een pilarenbijter integendeel, maar heeft in alle omstandigheden vertrouwen gehad in God als Vader, en in stilte gebeden tot Onze-Lieve-Vrouw.
ZUSTERS VAN DE JACHT BEREIDEN ZICH IN BELGIË VOOR OP EEUWIGE GELOFTEN
Bron: Zusters van de Jacht
HEVERLEE (KerkNet) Vijftien junior-zusters van de zusters missionarissen van het Onbevlekt Hart van Maria, beter bekend als de zusters van de Jacht van Heverlee, hebben zich van 18 juli tot 22 september tijdens een internationale ontmoeting in Hoboken voorbereid op hun eeuwige geloften. De zusters behoren tot 5 verschillende nationaliteiten en werden door 6 medezusters begeleid, elk met een eigen missie-ervaring en eveneens met diverse nationaliteiten.
Volgens het generalaat van de zusters in Heverlee was deze periode vooral bedoeld als een verdieping van hun missionaire roeping en zending in de huidige wereldsituatie. Het gaf hen ook de gelegenheid om de wortels van de congregatie en de verschillende gemeenschappen in België beter te leren kennen.
De 15 jonge zusters kregen tijdens hun verblijf in België de gelegenheid om de plaatsen te bezoeken waar de Belgische stichteres Marie-Louise De Meester leefde en begraven werd. Marie-Louise De Meester uit Roeselare trok in 1897 met een helpster naar India om er voor verlaten kinderen te zorgen. Het betekende de start van een van de meest succesvolle Belgische missiecongregaties. Vandaag telt de congregatie 1.000 leden in alle continenten.
(Kerknet)
p.s. Deze foto is genomen bij het beeld vvan de stichteres van de Orde te Roeselare (even blij stadsgenoot te zijn!); de overste Veerle Ingelbeen, afkomstig uit DADIZELE - mijn geboorteplaats - was ooit een goede vriendin ...
Net als bij het kaarten zit het leven vol keuzes. Welk spel kan ik met deze kaarten spelen? Wie zal ik vragen? Met wie zal ik meegaan? Wie wil met mij meegaan?
Vragen die moeilijker worden naarmate je ouder wordt. Die moeilijker worden naarmate je keuzes slinken. Die moeilijker worden naarmate je armer bent. Na een leven lang werken (of zoeken) dromen mensen van een mooie oude dag.
Een oude dag waarop je omringt wordt door warme mensen. Een oude dag waarbij je nog lang zelf op eigen benen kan staan. Een oude dag waarbij een stuk van je zorgen gedragen wordt door de mensen voor wie je zelf lang hebt ingestaan
Helaas blijft dit voor veel mensen een droom. Hun kaarten liggen niet goed. Te weinig troef bedeeld, een moeilijk spel, niet de juiste medespelers.
Hun zorgen blijven. Groeien zelfs. Nóg moeilijker om te vragen, nog moeilijker om mensen te vinden die met je meegaan.
Oud en arm? Grote miserie, als je t mij vraagt. Is het leven dan toch een kaartspel?
net gehoord had dat zij moest sterven, zei ze tegen haar man:
Als het Gods wil is, dan moet het maar.
Toen zei die man: Ik geloof niet in een God die dit wil.Ik geloof wel in een God die jou en mij er doorheen haalt.
Ja, zei ze. Zo is het ook beter gezegd.
Een paar weken later moest ik die man gaan vertellen
dat zijn vrouw was overleden.
Ik geloof dat het zo heeft moeten zijn, zei hij.
Later heb ik hem gevraagd of dat niet in tegenspraak was met wat hij eerder aan zijn vrouw gezegd had.
Maar hij had het niet zo letterlijk bedoeld.
Meer bij wijze van spreken.
Om uit te drukken dat hij haar nu verder aan God toevertrouwde.
Ik moet vaak aan die twee denken. Omdat ik van hen hield. Maar ook omdat ze mij leerden dat hun spreken over de wil van God een manier was om hun godsvertrouwen te verwoorden.
Dat alles is voorbeschikt en dat je niet voor je tijdgaat,
zijn andere gebrekkige woorden die vaak hetzelfde
beogen te zeggen.
NICO TER LINDEN. Kostgangers. Balans, Amsterdam, 2001, p. 205-206.
Om Marcus goed te begrijpen moeten we de situatie van Marcus en de eerste
christenen kennen. Marcus leefde in Rome waar het christendom, tegen alle verwachtingen
in, een zeer sterke aanhang kende. Maar wie in Rome zijn geloof openlijk en
zonder vrees beleed, wie zijn geloof niet onder stoelen of banken stak, was een
kandidaat martelaar.
Nu we dit weten, verstaan wij de uitspraak van Marcus beter. Er zijn mensen
die je niet op de barricade ziet, maar ze staan wel degelijk achter je. Het
zijn medestanders, stille vrienden die het evangelie misschien genegen zijn. Ze
roepen het niet van de daken en lopen niet warm voor harde strijd.
Een bedenking bij dit stukje evangelie.
Degene met wie ik het meest last hebt, is mijn beste leermeester.
Hij houdt me een spiegel voor waarin ik mezelf zie.
Als ik last hebt met iemand die het goede doet, dan leert me dat iets over mezelf.
Misschien ontdek ik dat ik jaloers ben op wie goed doet en succes heeft.
Misschien ontdek ik dat ik mezelf niet voldoende waardeer om het goede dat
ik doe.
Misschien ontdek ik dat ik teveel afhang van waardering van anderen.
Misschien ontdek ik dat ik niet tevreden ben met mezelf omdat ik zelf zo
weinig goed doe.
In die gevallen kan ik moeilijk zeggen: Als het goede maar gebeurt!
Dan begrijp ik de uitspraak wie niet tegen ons is, is met ons ook
verkeerd.
Ik denk dan dat mensen die het goede willen doen
mij moeten volgen in mijn ideeën en in wat ik doe.
Maar wie de zaak van Jezus en zijn evangelie genegen is moet niet mij
volgen, wel Jezus.
Als ik in de spiegel kijk moet ik Jezus zien, niet mezelf.
Als ik Hem zie, dan zie ik inleving in wat de ander bezielt, begrip,
erkenning en waardering en zijn Blijde Boodschap van geluk voor alle mensen.
Mensen die er niet echt bij drijven duivels uit in naam van Jezus. Jezus
zegt niet
dat ze ermee moeten stoppen of dat men hen moet beletten verder te doen met
het goede, met geluk bewerken.
Dat mag ook ik niet doen.
Als ik denk aan tollenaars en zondaars, aan de Kananese vrouw, aan de
Romeinse honderdman, aan niet joodse gelovigen of vijanden van de Joden die
door Jezus geprezen worden om hun geloof en gered worden, krab ik me in het
haar
en bedenk ik dat ik niet mag oordelen over anderen die geluk bewerken.
De kracht die van Jezus uitgaat kunnen we niet aan banden leggen.
Wie ben ik om te beletten dat het goede gebeurt, ook al is het niet in naam
van Jezus.
Mensen die ik niet in de kerk zie, maar die het goede doen,
helpen de zaak van Jezus ook vooruit én stimuleren mij om verder te doen.
Een beetje vanuit de verte geven ze me logistieke steun.
Zijn goede en slechte daden hielden
elkaar precies in evenwicht.
De bewaker van de poort zei: Ga naar
de mensen die achter je staan en vraag of iemand uit zijn voorraad van goede
daden jou één goede daad wil schenken. Eén maar, dan mag je het paradijs in.
De man deed zoals hem gezegd was.
Maar zodra de anderen zijn vraag
hoorden,
wendden ze beschaamd en verlegen hun
hoofd af of antwoordden:
Mijn eigen lot baart mij zorgen
genoeg,
hoe zou ik jou iets kunnen geven!
De arme man was de vertwijfeling nabij,
toen iemand vroeg:
Wat zoek je?
Hij zei: Eén goede daad, eentje maar!
Velen die hier staan hebben er
duizenden,
maar niemand wil er mij ook maar één
geven.
Als je er maar één nodig hebt, kan ik
wel helpen.
Ik heb er zelf maar eentje en wat helpt
mij die ene goede daad.
Je mag ze hebben!
Vol vreugde stormde de man terug naar
de poort.
Toen de poortwachter vroeg: Hoe is het
je vergaan?
vertelde de man stralend van geluk wat
hem overkwam.
Daarop liet de poortwachter de
onbekende,
die zijn ene goede daad wegschonk,
roepen
en glimlachend zei hij: Neem elkaar
bij de hand en treed binnen!
Ik denk dat dit werkjaar heel veel aandacht en denkwerk zal vragen van onze geloofsgemeenschap, binnen parochies waarvan structuren grondig door elkaar geschud worden, waar kloosters moeten sluiten omdat de zusters nu zelf verzorging nodig hebben en dat in kleinere gemeenschappen, waar leken nu een taak dienen op te nemen die groter is dan ooit te voren in parochieraden. Dit wordt de rode draad in plaatselijke synodes zoals in sommige bisdommen, maar zoals je ook weet naar het 'jaar van nieuw geloven' toe om het maar eens zo uit te drukken.Misschein kunnen we begiinen met terug intenser te gaan bidden, alleen of in groep, door de Bijbel ter hand te nemen, want 'begon niet alles met GOD"?
Wil je een tip? Ga naar het Evangelie van Johannes 1.1 en volgende.
en
verzocht hem met haar zoon te spreken.
Want haar zoon gaf al het geld, dat hij dagelijks verdiende uit voor dadels, en
aan zijn moeder, die niets bezat en een zeer armoedig leven leidde gaf hij
niets.
De wijze man beloofde met haar zoon te spreken,
maar
pas na een wachttijd van zeven weken.
Nadat de zeven weken waren verstreken werd de jonge man bij de wijze gebracht,
die zeer vriendelijk met hem sprak en zei:
"Je
bent een jong mens met verstand en inzicht. Denk er eens aan wat je moeder voor
je gedaan heeft, welk grote offers ze voor je bracht, haar hele arbeidsloon
heeft ze weggegeven voor je opvoeding en opleiding. Nu is zij oud en jij hebt
werk, je zou haar kunnen onderhouden.
Maar
in plaats daarvan verkwist je al je geld aan dadels.
Is dat rechtvaardig, is dat juist?
In
naam van het geweten dat in je hart brandt verzoek ik je
deze
slechte gewoonte af te leggen."
De
jonge man had met aandacht geluisterd,
nam
zich de woorden van de wijze ter harte en veranderde zijn leven.
Maar de leerlingen van de wijze verwonderden zich en vroegen hem waarom hij
zeven weken gewacht had om dit gesprek met de jonge man te voeren.
De wijze antwoordde: Ik zelf eet ook heel graag dadels en ik voelde dat ik
geen recht en geen kracht had de jonge man aan te bevelen hiervan afstand te
doen eer ik er niet zelf tenminste zeven weken vanaf kon zien.
Het is
onmogelijk een ander te helpen van een zwakheid afstand te doen zolang men
zichzelf aan deze zwakheid overgeeft."
Moeder van Smarten, geef ons de kracht ons kruis en lijden te dragen in vereniging met het heilzaam kruis en lijden van uw Zoon. Heilige Moeder van Smarten, met uw verdiensten, sta allen die lijden bij, geleid hen en ons naar uw Zoon. Heilige Moeder van Smarten, bid voor ons.
Maria, moeder van Smarten U begrijpt wat er leeft in onze harten U kende ook pijn,verdriet en zorgen Blijf bij ons vandaag en morgen
Maria, moeder der smarten, aanhoor wat er leeft in onze harten, geef ons door elk "wees gegroet", wat meer vertrouwen en moed.
Vandaag in het evangelie: "Wee als alle mensen lovend over je spreken." (Lc 6,26a). Vandaag in Humo gelezen: "Als iedereen je graag ziet, zit je in de shit" (Arno).
Van Rompuy vergeleek elke godsdienst met een bergtop die moet worden beklommen. Het heeft geen zin hen te vergelijken: elke bergtop is mooi en elk pad is rijk aan wijze lessen. Elk bergpad heeft zijn hindernissen en kan prachtige landschappen onthullen. Waarop het aankomt, is dat wij de beklimming durven aanvatten. Tegelijk brengt elke stap die wij zetten ons dichter bij anderen. De liefde voor onze naasten is de koninklijke weg naar God.
Vandaag vieren wij wereldwijd het feest van Maria's Geboorte. Voor velen het begin van het werkjaar rond de Vrienden van Lourdes. Voor mensen uit het bedevaartsoord Dadizele het begin van de negendaagse noveen ter ere van Onze-Lieve-Vrouw. Voor mezelf een dag die in het geheugen gegrft is, want zonder Maria ben ik niets!
De ontmoetingen met andere mensen vanuit de hele wereld en met de broeders van Taizé die zo blij in het leven staan, hebben een heel sterke indruk op mij gemaakt. Hun eenvoudige manier van bidden bracht me en brengt me nog steeds tot innerlijke rust. Er was geen druk, geen haast, gewoon: er zijn, hier en nu, meer niet.
In Taizé heb ik voor het eerst in mijn leven echt ervaren dat een mens zo weinig nodig heeft om gelukkig te zijn en om voluit te leven.
Met geloof moet je elke dag bezig zijn, niet alleen als het slecht gaat en je steun nodig hebt. Probeer dagelijks een stil moment in te voeren, lees in de Bijbel of sta even stil voor een Maiabeeld. Bidden kan overal, in de wagen of op de fiets, tijdens het werk of op wandel.
Tot zeven maal zeventig maal vergeef ik hun schuld.
Brengen we ook even het verhaal van de Heilige Maria Goretti ter sprake...Het jonge meisje die haar leven opofferde voor haar maagdelijkheid en zuiverheid. Toen ze op haar sterfbed lag en voor de laatste keer de Heilige Communie zou ontvangen vroeg de priester haar of ze haar moordenaar kon vergeven en ze antwoordde zonder aarzelen: "Ja! Ik wil dat hij samen met mij in de hemel zal zijn. Na een jarenlange gevangenisstraf kwam Allesandro vrij en vroeg vergiffenis aan de moeder van Maria Goretti. Het antwoord van de moeder was: "Als Maria jou kan vergeven, hoe zou ik jou dan niet kunnen vergeven?" Beide mensen, zowel de moeder als de moordenaar waren aanwezig op de heiligverklaring van de kleine Maria Goretti én haar moordenaar werd uiteindelijk kloosterling.
Geef je helemaal aan God. Houd niets voor jezelf. Als je ongelukkig wilt zijn, geef je dan maar de helft. Als je gelukkig wilt zijn, geef je dan helemaal.
"Alleen de mens die zich met God heeft verzoend, kan ook met zichzelf verzoend en in overeenstemming zijn, en alleen de mens die met God en met zichzelf is verzoend kan rondom zich in de wijde wereld vrede stichten."
God van leven, wil ons sterken met uw Geesst, opdat ook wij zullen leven zoals Hij en brood worden voor elkaar en heel deze wereld.
Het is niet eenvoudig brood te zijn voor de gebroken mens naast ons. Maar omdat U ons nooit alleen laat, vraag ik U in dit uur om sterkte verder een leven voor te leven in liefde en vertrouwen.
Waarom doe ik wat ik doe? Wat haalt het uit? Waarom alle dagen eten koken voor het gezin? Morgen is het weer van dat; waarom telkens weer zo vroeg opstaan en gaan werken? Wat is de zin ervan?
Misschien heb ik dan ook eens nood aan een 'engel'. Iemand die naast me komt zitten, stil, maar lang genoeg. Iemand die luistert en met een klein gebaar, meeleeft en begrijpt. Iemand die me laat voeelen dat God niet zo ver af is, ook zonder Hem te noemen. En heel misschien kan ik dan voor een ander ook soms eens zo 'n engel zijn.
Vader en zoon, of de grote Verzoening. Mochten kinderen en ouders de weg naar elkaar terug vinden. Deze zomermaanden zijn daarvoor misshien een uitgelezen tijd. Het is niet eenvoudig te vergeven, maar wie het toch doet wordt een nieuw mens. Ook hij die vergeeft kan de ander weer écht in de armen sluiten. Ook al weten we allen dat het niet altijd even eenvoudig is, zeker wanneer misstappen zich herhalen. En toch is het mooiste en beste wat we kunnen doen voor 'het verloren schaap' de poort openlaten, zonder te vergeten wat er werd aangericht op emotioneel of finacieel vlak dan ook. Anders vervallen beiden.
Heilige Maria, u was als
kind al heilig.
U hebt steeds met liefde 'ja' gezegd tegen Gods
plannen met U. Bid voor mij dat ook ik 'ja' kan
zeggen tegen het goede dat God voor mij wil.
De Tenhemelopneming van Maria is een belangrijke Mariafeestdag, die nog steeds zeer populair is. Wij stellen gelovigen uit alle bisdommen voor zich op deze dag te verenigen in hetzelfde universele gebed.
'Brood uit de hemel' is alle wat we dan nodig hebben - om zin te geven aan ons bestaan, - om verder te kijken dan onze dagelijkse behoefte aan voedsel, - alles wat het leven de moeite waard maakt, - wat naar voltooiing wijst en dus eeuwigheidswaarde heeft.
Aansluitend op lezingen 1 Koningven 19,4-8 - Johannes 41-51
Brood uit de hemel! ''Brood' ken ik. We moeten er voor werken, er zelf voor zorgen. We bidden wel 'geef ons heden ons dagelijks brood', maar als we er niets voor doen, komt er geen kruimen op tafel. En toch kunnen we niet zonder. Brood en al wat er bij komt, hebben we dagelijks nodig om te leven.
W>at de hemel is weet ik niet. Maar ik weet dat 'hemel' ,iets te maken heeft met God, iets als 'bij Hem aan huis'.
Ik kan aannemen dat God, via mensen, zorgt voor mijn dagelijkse boterham. Zelf heeft hij de groeikracht in het graan gelegd. Voor de rest moeten wij zelf zorgen.
BRUSSEL (KerkNet/ANSA/Cathobel) Volgens het Italiaanse persagentschap Ansa hebben gewapende mannen het klooster van Mar Moussa, ten noorden van Damascus, aangevallen en geplunderd. Er vielen geen gewonden, maar er werd wel schade aangericht. De tractoren en landbouwwerktuigen werden vernietigd. Het klooster speelt een voortrekkersol bij de dialoog tussen moslims en christenen. Enkele weken geleden moest de overste van het klooster, de Italiaanse jezuïet Paolo DallOglio, het land verlaten omdat zijn veiligheid niet langer kon worden gegarandeerd. Op 22 februari en later nog eens in april waren al eens gewapende mannen het klooster binnengedrongen.
BRUSSEL (KerkNet/RD/AP) Christenen zijn opnieuw slachtoffer van geweld in Nigeria. Gewapende mannen hebben maandagavond minstens negentien gelovigen doodgeschoten in een kerk in de Centraal-Nigeriaanse staat Kogi. De pastor van de kerk in Otite werd gedood. Een onbekend aantal mensen raakten gewond. Volgens de legerkolonel Gabriel Olorunyomi openden schutters het vuur op mensen die in de kerk bijeen waren voor gebed. De aanslag is wellicht het werk van de radicaal-islamitische sekte Boko Haram.
Overal in Kempenland,
aan het kruispunt van de wegen,
heeft een vrome mensenhand
op gehucht of afgelegen
aan een boom of gevelwand
een kapelleke gehangen,
Waar de kleine Lieve Vrouw
in haar huisje zit gevangen
of ze bij ons blijven wou.
Broeders en zusters, ik, de gevangene in de Heer, vraag u met aandrang: leidt
een leven dat beantwoordt aan de roeping die gij van God ontvangen hebt, in alle
deemoed en zachtheid, in lankmoedigheid, liefdevol elkaar verdragend. Beijvert u
de eenheid des Geestes te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één
Geest, zoals gij ook geroepen zijt tot een en dezelfde hoop, waarvoor Gods
roeping borg staat. Één Heer, één geloof, één doop. Één God, en Vader van allen,
die is boven allen, en met allen, en in allen.
Ik
geloof echt dat Jezus én vermenigvuldigde én deelde. Hij gaf hun eten, daardoor
zagen ze in hem een profeet. Maar Hij is meer dan een profeet, Hij is Zoon van
God. Hij wilde duidelijk maken dat God de leegte in de mens kan vullen én dat
God daarvoor ook een beroep doet op de mens. Met zijn goedheid riep Hij op tot:
wees gij - zoals God - goed en rechtvaardig, dan zal er overvloed zijn. Niet
krijgen, maar geven is de weg naar gelukkig leven, de weg van en naar God.
Jezus is de man van de open hand.
Als baby grijpen wij alles vast met gesloten vuist naar beneden
en brengen het naar onze mond. Als wij het kunnen opeten is het helemaal van
ons alleen. Misschien is dat een mooi beeld van wat erfzonde is. Jezus leert
ons onze hand draaien, geven met open hand. En alleen in een hand die gegeven
heeft en open is,
kan ook weer wat gelegd worden, zo was het ook met de twaalf manden waar maar
brokken in konden gelegd nadat zij leeg waren na het delen van wat er in lag.
zeker op de feestdag van de ouders van Maria ... en de dag waarop ik werd gedoopt ...
May the protection of Sts. Joachim and Anne, (today's
feast) the parents of our Blessed Mother, be always there for you. And may the
mantle of our Blessed Mother envelop you with her love and affection.
Voor die zovele intenties, want ook deze week weer zo veel gebeurd ... Laat het ons even stil maken en denken aan hen die het leven lieten, die afscheid moesten nemen van een geliefde; maar ook voor mensen die op reis zijn, dat ze veilig mogen thuis komen en onderweg iets van Gods grootheid mogen ervaren.
"Kom
nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust
daar wat uit. " Wij zijn geroepen om te geven, om te dienen, om
te werken aan een wereld met gelukkige mensen. Maar de boog die
altijd gespannen staat, breekt. Wie altijd op de toppen van zijn
tenen loopt, krijgt eens krampen. De plant die meer bloemen
voortbrengt dan haar wortels kunnen voeden, knakt af. In ons drukke
bestaan moeten wij momenten inbouwen waar wij, diep in onszelf, dé
stille plek, terug naar de bron gaan. Momenten waar schijn de duimen
moet leggen voor echtheid. Momenten waar wij aan onze persoonlijke
relatie met God voorrang geven. Daar vinden wij de nodige kracht, de
gedrevenheid om onze zending succesvol aan te pakken.
Onderwerp u dus aan
God, en verzet u tegen de duivel, dan zal die van u wegvluchten.
Voor wie bovenstaande onverwacht voorgeschoteld krijgt kan het lijken op een emmer koud water dat hij in het gezicht krijgt, zeker nu deze wereld verziekt is van alles met wat sex te maken heeft, en waar we zo moeilijk aan ontkomen....
Ook nu rekent Jezus op onze medewerking. Hij zendt ons twee aan twee en zegt: Neem geen bankkaart mee, geen gsm, geen laptop en geen IPod. ... Stel je gps niet in en ook je cruiscontrole niet. Laat dat alles achter om op je sandalen al de tijd te nemen om mensen te zien, te spreken en hen te bevrijden van elke geest die verknecht. Als ge ergens binnen gaat en de TV staat op, stap op. Wordt ge op een gezellige BBQ genodigd, neem deel, deel in de vreugde, getuig van het goede en bevestig het. Zo zult ge zalven, zieken genezen en Mij aanwezig stellen.
Het evangelie is een bron van genezing voor heel de mens. Het heeft betrekking op zijn waardigheid als mens en op zijn geestelijke roeping. Het zou dus van onrecht getuigen als wij de andere het evangelie onthouden. Misschien daarom kunnen sommige mensen niet slapen zolang ze weten dat er andere mensen zijn die nog nooit van het Woord van de Heer gehoord hebben....
Je mag allles verliezen in je leven, maar niet je vertrouwen. Je kunt je gezondheid, je werk, je huis verliezen, maar één iets moet blijven, dat is het vertrouwen en de hoop. God verbiedt ons de hoop te verliezen!
"Bewaar de u toevertrouwde schat met behulp van de Heilige Geest die in ons woont" (2 Tim 1,14).
Misschien ligt deze wel aan de basis van zo vele heiligen die deze week de revue passeerden op onze kalender en waar ik jammer genoeg niet voldoende aandacht kon aan besteden.
Neem ons maar mee op het pad van bevrijding en verlichting. Geef ons heden ons dagelijks brood zodat we niet cynisch hoeven te worden bij het zien van zoveel onrecht, pijn en onmenselijkheid.
Leer ons onszelf relativeren in een wereld die mensen maakt tot producten met een zo lang mogelijke houdbaarheidsdatum, tot producten zonder fouten.
Breng ons niet in de verleiding om olie op het vuur te gooien Breng ons niet in de verleiding om liefde en vriendschap te vergeten.
Nee, Laat ons samen met andere mensen op zoek gaan naar die diepe vrede en hartelijkheid waartoe een mens in staat is.
Verlos ons van het kwade, al weten we dat het tot het leven behoort.
Laat ons er in elk geval niet door bepalen. Dat we mogen leven in eeuwigheid, eeuwigheid als mystieke kracht opgewekt door een beweging van mensen.
BRUSSEL (KerkNet/Cathobel/Zenit) De film Une femme nommée Marie van de Franse cineast Robert Hossein is de winnaar van het derde internationale Festival van de Katholieke Film, van 2 tot 5 juli in het Vaticaan. Hossein wint er ook de Gouden Vis, een onderscheiding die verwijst naar het symbool van de eerste christenen. Het internationale filmfestival vindt plaats met steun van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. Het wil films, documentaires, televisieseries en kortfilms in de kijker plaatsen die universele morele waarden promoten en die positieve voorbeelden voorspiegelen. De film Une femme nommée Marie werd vorig jaar voor 30.000 pelgrims geprojecteerd in het Franse bedevaartsoord Lourdes en gelijktijdig ook uitgezonden op de Franse televisie.
Deze film heb ik zelf mogen zien en heb die jullie warm aanbevolen in februari. Ik hoop dat hij binnenkort in onze zalen te zien zal zijn. Eigentijds en toch heel trouw weergegeven waar de kern van het Evangelie in soberheid wordt meegegeven.
Een van de geheimen van een lang en vruchtbaar
leven, is de gewoonte om iedereen alles te vergeven elke avond voordat je slapen gaat.
Francois de La Rochefoucauld
Talita Koemi: iemand die als een levende dode
neerligt bij de hand nemen en doen opstaan, dat ligt ook in onze macht. Je kan
het: mensen die je ter harte gaan terugschenken aan het leven. Je kan het:
mensen bij wie het water van verbittering tot aan de lippen staat uit het water
tillen. Je kan het: mensen uit een afgrond van vertwijfeling omhoog trekken. Je
kan het: mensen weer thuis halen in de gemeenschap waartoe ze behoren. Zon
wonderen kunnen wij verrichten als ons geloof groot genoeg is en onze liefde
krachtig. Ook vandaag zegt Jezus tot ons: Ga en doe gij evenzo!.
Het geloof is dezer dagen zo zwak en de onverschilligheid voor God is zo groot. We zijn ver, zeer ver van het ware christelijke leven afgedwaald. Vele woorden van de Schrift begrijpen we niet meer. Dit onbegrip vloeit voort uit ht feit dat wij door de zogenaamde voorlichting in een dergelijke duisternis van onwetendheid zijn beland dat we tegenwoordig niet meer begrijpen wat voor de oudere generatie nog zo duidelijk was.
Jezus vond het
belangrijk om de bidden. Hij zocht Zijn Vader op, in de eenzaamheid. Als het
voor Jezus belangrijk was, hoeveel te meer voor ons. Ieder van ons zou elke dag
even stil moeten staan, de wereld de rug toe keren en tijd nemen om met God te
praten, en Hem de gelegenheid geven tot ons te spreken. Temidden van volle
programma's, grote tijdsdruk en de stress van het dagelijks leven, is die stille
tijd gewoonlijk het eerste dat verdwijnt. Dat kunnen we niet toestaan, als we
tenminste een effectief leven willen leiden als christenen. Wij kunnen niet
zonder Hem, maar Hij kan wel zonder ons. Hoewel de Vader verlangt naar die
gemeenschap met ons. Een dagelijkse tijd van afzondering met de Heer, geeft ons
geestelijk leven diepgang.
Dat is wat ik lees op het koppelslot van een broeksriem die ik al jaren bewaar in één van mijn laden. Jawel, Kristus met K; wat toen blijkbaar vooruitsrtrevend was, zeg maar progressief.
Dit is inderdaad een slot van een oude Chiroriem. Ik heb er dit weekend thuis in de kast ook één gevonden, maar met de leren riem er nog bij. Die riemen werden gedragen op het oudste uniform, zowel dat van de jongens als van de meisjes. Vanaf 1974 werd dit oudste uniform vervangen, dus het is alleszins ouder dan 1974.
Niemand was toen beschaamd om zo iets te dragen, het was een vaanzelfsprekendheid en het werd met fierheid gedragen.
Die trouw aan Christus zal misschien wel in stilte worden aangehouden maar toch niet meer op deze manier tot uitdrukking gebracht worden. We kunnen ons niet meer voorstellen dat we onze trouw aan Christus, het lopen in zijn spoor, nog zouden uitdrukken op deze manier. En toch, het blijft heel zinvol als je er langer blijft bij stil staan.
Gezegend zijn zij die verstaan dat mijn handen beven en ik moeilijk kan gaan. Gezegend zijn zij die harder spreken om mij te helpen beter te horen. Gezegend zijn zij die doen alsof ze niet zien hoe moeilijk ik het heb om te eten. Gezegend zijn zij die geduldig belang stellen in mijn jeugdherinneringen. Gezegend zijn zij die luisteren als ik hun voor de derde maal hetzelfde nieuws vertel. Gezegend zijn zij die mij hun glimlach schenken en inschikkelijk zijn. Gezegend zijn zij die doornen wegnemen op mijn laatste weg naar het Vaderhuis. Wanneer ik de drempel zal overschreden hebben van de eeuwigheid, zal ik aan allen terugdenken bij God.
Als er één "antieke" heilige is die vandaag door vrijwel iedereen geassocieerd wordt met zijn specifieke opdracht, dan zal het wel de H. Kristoffel zijn.
Wie wil kan dan ook zondag a.s. 24 juni om 11.00 u zijn wagen laten zegenen t.h.v. de Sint-Jozefskerk te Roeselare. Ook bromfietsers en fietsers zijn welkom!
Vanuit het besef voor de risico's van
pelgrimstochten in de tijd van de Middeleeuwen groeide de verering tot Sint
Kristoffel, een heilige die bescherming en veiligheid kon bieden. Naast een
gewapende escorte kon een woordje tot Sint Kristoffel voor extra bescherming
zeker ook geen kwaad. Het kwaad lag dan ook letterlijk om elke hoek en zo vond
je menig kapelletje van Sint-Kristoffel. Op bedevaart gaan, om bescherming
vragen, lid zijn van de Kristoffelgelde: het blijft zinvol, ook in onze tijd,
omdat aan de basis een religieuze ondertoon ligt die de legende overtijgt.
Autozegeningen doen namelijk ook een appèl op onze verantwoordelijkheidszin en
hoffelijkheid tegenover iedereen die met ons deelneemt in het verkeer, heel
zeker in deze komende vakantieperiode.
Nu gemeenschappen ouder worden en sommigen hun deuren moeten sluiten, vond ik deze mooie bezinning die ik graag uit erkentetijkheid deel met jullie.
Ook met onze gemeenschap gaat het als met een man die zijn land bezaait: hij slaapt en staat op, intussen kiemt het zaad en schiet op, maar dat moet hij ook zien! Onze gemeenschap evolueerde van vrucht dragen voor anderen, buitenshuis, wa...arbij ieder zijn eigen gang ging en uitvloog, naar vrucht dragen voor elkaar, binnenshuis. Wij zijn meer aangewezen op elkaar en uitvliegen is vaak niet meer mogelijk, het evolueert steeds meer naar zorgvol inspringen. Terwijl mogelijkheden van medebroeders afsterven, kiemt toch het zaad en worden zij groter voor elkaar. Ongeziene kwaliteiten ontdek je bij anderen en jezelf. Je doet voor elkaar dingen die je nooit hebt gedaan. Daarvoor ben ik niet naar het klooster gekomen, zou je kunnen zeggen. En toch in de tijd dat wij in theologie zaten, legden wij niet de nadruk op priester worden, wel op gemeenschap vormen. Die klemtoon leggen is gemakkelijk als je jong bent en veel weg, en ook thuis wil komen! Nu moeten wij vanuit de realiteit een gemeenschap zijn, een thuis waar ook oude en zieke vogels zich nestelen. Theorieën en discussies van toen over spiritualiteit worden nu dagelijks beleefde realiteit. In een klimaat van zorg en familiale sfeer groeit het mosterdzaadje van het Rijk Gods tot een groot tuingewas waar medebroeders zich nestelen. Waar de boer gerust mag slapen en het zaad kiemt, is dat soms wel even anders in een gemeenschap: je moet je slaap al eens laten, je wordt al eens uit je slaap gewekt. Overdag slaap je best niet, je bent best alert: je moet meer overleggen, meer afspreken; er wordt meer gemorst, gebroken, niet weggestoken. Omdat men nog onafhankelijk of behulpzaam wil zijn, moet er meer worden opgeruimd, gekuist en gewassen. Zo leer je in liefde relativeren, je niet ergeren of opjagen, wel bevestigen wat goed is, ook al valt dat deels tegen. Uitvliegen voor jezelf of voor pastoraal wordt overvleugeld door thuis blijven uit zorg, door taxiën naar dokter of ziekenhuis, naar apotheek of warenhuis. Verrassingen, onvoorziene ongelukjes, regelingen voor hulp van buitenaf, doen het mooi geregelde gemeenschapsleven van vroeger even anders lopen. Is dat de spiritualiteit of realiteit van geloof, hartelijkheid en redelijkheid, of van eenheid in verscheidenheid die ieder tot zijn recht laat komen? Een zaaier bleef thuis om te zaaien Daar bewerkt hij de aarde en zaait hij Gods Woord. Het komt er voor hem op aan dat hij dit ziet. Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is t leven zoet, waar men stil en ongedwongen, alles voor elkander doet! en ... waar liefde woont, is God en groeit zijn koninkrijk, het is zijn genade dat medebroeders zich in gemeenschap geborgen en thuis voelen. Zolang dit kan: laat het gras maar groener zijn aan de andere kant van de heuvels!
1. Learn your Catholic faith and live it. Our confidence comes from being rooted in Jesus Christ, and the Catholic Church has so much to offer in order to deepen your relationship with God.
2. Pray often and do not be afraid to share your deepest desires or deepest fears with Jesus. Our Lord wants to heal us, and ou...r Lord also wants to encourage us. The latter only happens through a deep and constant life of prayer.
3. Live as simply as you possibly can given Gods call for your life. The stuff material possessions, commitments, obligations of our daily living can be a source of grace, but these same things also can be a source of tremendous distraction from God. We cannot be afraid of losing things if we never had them.
4. Finally, surround yourself with holy men and women who challenge us to become saints.
blij dat we zo een voort-trekker mochten kennen! proberen we in diezelfde eenvoud zijn spoor te volgen; in zijn pijn en lijden was hij groots, een aanmoediging voor velen.
meteen ook de kracht die het geloof kan geven; de teklening is dan ook toepasselijk!
Ja, ik was er even niet. Eén van de redenen daarvoor is het feit dat mijn blog - althans voor mij - blijbaar totaal verdwenen was. Anderen zagen dan wel weer wat ik had gepost. Dank zij enkele attente lezers die me een hint gegeven hebben dit euvel te verhelpen was ik meteen terug! Het deed dan ook goed te weten dat dit blog wél wordt gelezen, ook zonder commentaar, wat ook niet de bedoeling is. Een andere reden voor de afwezigheid was dat het vooral aangenaam is GELOVEN in daden van LIEFDE om te zetten waardoor er geen tijd meer is voor een zinvol bloggen.
Laten we dan ook smeken om de kracht en de stekte die van God uitgaat in zijn omgang met mensen, straks bij mijn ouders, later in het troostend aaanwezig-zijn bij mensen waarvan hun dochter zich hebben gekeerd tegen hun ouders. Deze mensen lijden omdat ze opgebracht werden met de waarden die ze zelf aan dochterlief doorgaven: EER JE VADER EN JE MOEDER!
Laten we van laatste een punt maken voor vandaag en voor de rest van de week!
Het grootst is Jezus' vreugde als hij ziet hoe kleinen alles begrijpen en groten niet meekunnen. Als de vreugde in ons ontbreekt - of in onze kerk! - moeten we ons afvragen: zijn we wel klein en arm genoeg? Waar de kleinen zijn, heerst vreeugde. Dat is immers de Geest van Jezus.
Nu een priester die dacht ten dode zijn opgeschreven na meeerdre infecties van de luchtwegen, genezen is, leit hij volgende noteren ... wel in het Engels.
For the sake of the Gospel, Lord, take away everything which you want to take from me and give me everything that you wish me to have for the sake of the Gospel.
Gij draagt ons leven en elke dag is voor ons een kans om in wederliefde en
dienstbaarheid mensen nabij te zijn. Wij bidden U om een geest van
volgehouden geloof. Geef ons een sterke ruggengraat om in te gaan tegen de invloed van cijfers en statistieken die zeggen dat onze aandelen bij
U niet veel opbrengen.
Laat onze overtuiging het halen dat wij zeker zijn bij U, vanuit ons geloof als een
mosterdzaad.
De Dominicaanse traditie ziet gebed vaak als
een vriendschapsdaad.
En zoals er geen technieken zijn voor
vriendschap,
zo zijn er ook geen technieken voor het
gebed.
Ik moet toegeven dat bidden niet mijn
sterkste kant is.
Ik ben nogal verstrooid. Vaak ga ik gewoon
naar de kapel om daar in stilte wat bij God te zitten. Vaak echter zijn mijn
hoofd en mijn hart daarvoor te sterk met allerlei dingen bezig. Ik zit te
denken aan mijn problemen en mijn dossiers,
ik maak me zorgen.
Ooitontmoette de Engelse dramaturg Noel Coward
een van zijn vrienden op een feestje en zei:
Wij hebben niet de tijd om over ons beiden
te praten.
Laten
we het dus maar over mij hebben.
Vaak begint ons gebed een beetje op die
manier.
We richten ons tot God, maar wat Hij te horen
krijgt, is ons inwendige gepraat over onszelf en de anderen, en ondertussen
zitten we ons nog af te vragen wat er 's middags te eten zal zijn.
Blijven we echter lang genoeg zitten, dan komt
er een moment van stilte waar we met God zijn.
Bidden is niet aan God denken.
Zoals Simon Tugwell, een vriend uit mijn
noviciaattijd, zegt:
Als we met vrienden samen zijn, denken we
niet aan hen,
dan
zijn wij bij hen.
Bidden is bij God zijn.
Uit: Timothy
Radcliffe o.p., Vrienden van God, een ontmoeting, Lannoo, p.
118.
want Gij hebt het donker en de kilte van ons leven doorbroken met Uw adem, als een
vuur van licht en warmte dat alle donker van ons leven openbreekt en een
vreugde schenkt in overvloed.
Gij zelf
blaast ons nieuw leven in.
Laat uw Geest ons leven leiden,
klank en warmte schenken aan onze stem, innigheid en
echtheid aan ons gebaar.
Het Pinksteren van de eerste leerlingen, het Pinksteren
van de kerk, het Pinksteren van elke mens, van jou en mij...
Gods Geest over jou en mij, zijn kracht en liefde, zijn genade en adem die een mens
leven doet, hem weghaalt uit zichzelf en schenkt aan een ander, vol vuur en
vreugde.
God wij danken U om Uw Geest over de wereld en bidden dat
Gij het nooit moe wordt ons Uw Geest te schenken ...
God, die de
harten van uw gelovigen door de verlichting van de Heilige Geest hebt onderwezen,
geef dat wij door die Geest de ware wijsheid mogen bezitten en ons altijd over
zijn troost mogen verblijden door Christus uw Zoon en onze Heer. Amen.
Geruisloos zijn we in deze meimaand de Pinksternoveen binnen getreden, de tijd tussen hemelvaart en Pinksteren. Vandaar nemen we stilletjes afscheid van wat ik met jullie wou delen de voorbije tijd rond de figuur van Onze-Lieve-Vrouw.
PINKSTERGEBED.
Jezus, jij
weet hoe ik ben.
Je weet dat het niet goed gaat met me:
Je kent mijn pijn en angst,
Je kent mijn ziekte en mijn zwakheid.
Je weet dat ik blij ben, blij omdat ik je ken, blij omdat
jij er steeds voor me zijt.
Jezus, in elk gelaat probeer ik je te zien en te
erkennen, of het nu een gelaat is van mensen, met een blik hard als staal en
gesloten; of het gelaat van een kind, zacht, blij, open en uitnodigend; het
gelaat van een gastarbeider of een vreemde, van een kleurling of een blanke,
van een buur, een familielid of een totaal onbekende.
ik ben vaak niet eerlijk en eenvoudig genoeg om met u te spreken en naar u te luisteren. Geef mij van uw geloof, uw ontvankelijkheid en beschikbaarheid.
Geloven is een waagstuk, avontuur. Gave en opgave. Eigenlijk heeft Maria alles in haar leven anders zien gaan dan ze zich had voorgesteld. Maar iedere nieuwe beslissing van God heeft zij met een ja beantwoord. Karl Rahner zegt van haar: zij is een eeuwig ja-zijn! Zij is niet alleen een ja-zeggen, maar een ja-zijn.
JAC DE ROOY. Woorden uit mijn hart. Lannoo, Tielt, p. 49.
Maria, zachte hand van God in onze harde wereld, wij menen die goede hand te kunnen missen. Je uitgestoken hand lopen we voorbij. Je beeld in een straatnis zit onder stof, je naam hoor je nog zelden zingen. Zijn je grote kinderen je vergeten?
Maria, glimlach van God, rustig bekommerd om uw jeugd, maak hen sterk tegen de pijnlijke lach van zo velen die spotten. Bewaar in hen die frisse durf om zonder berekenen vooruit te stappen op een weg die Gij verwacht.
Maria, eenvoud en kracht in ons zoekend geloven: trek ons op in momenten van onstandvastigheid, draag ons verder als wij het laten hangen, laat ons nooit wegzakken in het drijfzand van het dagelijks doen.
Maria, moeder, van mijn bijna vergeten 'wees gegroet', 'Lieve Vrouwe' in mijn Vlaamse mond, blijf van mij houden, blijf houden van allen die me dierbaar zijn. Kijk niet naar de vele mislukkingen, de domme dingen en fraaie uitvluchten. Geef ons je glimlach, je zachte hand, je eenvoud en je liefde. Het is te schoon om het te laten verkleuren. Moeder, vergeef me dat ook ik je zo vaak vergeet.
FIL WILLEMEN. Vriend van God. Don Bosco Spectrum Nr. 3. Don Bosco Provincialaat. Sint-Pieters-Woluwe
Begenadigde Moeder Maria, wees gegroet, in alle eenvoud heeft je hart stil 'ja' gezegd zonder te weten waar of hoe het zou aflopen, ondoorgrondelijk was het, en echt overrompelend. En heel gewoon heb je dit leven aanvaard, gedragen en mee uitgedragen, vol vertrouwen tot het einde. Een onschatbaar heilsmysterie is de mensen toevertrouwd, uitzicht en hoop, liefde en vergeving: het komt op aarde. Het binnentreden van de Messias in zijn wereld werd een zegen en een wekroep, een zending.
Verheug u, Moeder Maria, Jezus is met u en met allen die uw 'ja' volgen en trachten te beleven. Amen.
Maria, nooit is er een kunstenaar in geslaagd het gelaat van God te tekenen. Dit was uw voorrecht, eenvoudig en bescheiden meisje uit Nazareth. De Geest van God overschaduwde u en gij gaaft gij Hem een menselijk gelaat. Zo waart gij Gods woord nabij, dat in u mens werd. Het meesterwerk van de goedheid van God voor ons, werd ook uw meesterwerk. Maria, open ons hart voor het Woord van God, zodat wij een wegwijzer zijn op de levensbaan naar Hem.
Lieve Moeder, jou vertrouwen we ons toe; waar jij aanwezig bent, is het goed. Jij bent onze steun, onze sterkte, ons voorbeeld. Help ons gelovig en liefdevol open te staan voor onze familie en onze medemensen. . Amen
Wie regelmatig eucharistie viert wordt vanzelf een zachtmoedig mens, die al weldoende rondgaat, aandacht heeft voor de zwakkere mens en ontvangend in het leven staat. We denken maar al te vaak dat we het leven kunnen sturen, maar lijden, ziekte, dood komen op je weg. Eucharistie heeft dan ook meer dan we beseffen te maken met leven en sterven, en wel zoals Hij het ons heeft voorgedaan. In de eucharistie kijken we in de spiegel van Jezus' leven zelf en komen we gesterkt buiten, om mens voor de mens te zijn.
De meimaand biedt ideale kansen op een nieuwe manier eucharistie te vieren tijdens de vele communie- en vormselvieringen, tijdens een bedevaart.
Hoe kun je parochies in stand houden zonder eucharistie? Dan doorstreep je de herinnering en blijf je achter zonder hoop, met het gevoel alleen te zijn. In elke eucharistie verwijzen we naar Christus en herinneren we elkaar aan wie Hij was en wat Hij deed. Het is dus te geodkoop te stellen dat een woorddienst evenwaardig is aan een misviering. Want heeft hij ons niet met aandrang gevraaagd:
O God Thank you for all the Gifts which have made Today and Everyday so Wonderful, thank you for taking care of us all through today. .
Before I sleep I would remember others. ,. I ask you to Bless The Sick who will not sleep tonight ; The Sad who are very Lonely ; Those in peril in the Storms at Sea ; Those who are travelling by Land or in the Air ; Those in Prison and in Disgrace ; Those who have no Home of their own ; Those on National Services in the Navy , the Army and the Air Force. Lord Bless each and everybody and protect them from all dangers , I ask this in Jesus Name.
Wanneer we in Jezus blijven en het dubbelgebod van geloof in Hem en hnet liefhebben van de naaste onderhouden, dan is beloofd dat ons leven vrucchtbaar zal zijn. Ook al hebben we er soms zelf geen idee van hoe dat in zijn werk zal gaan.
Hij stond onder de bloeiende wingerd aan de voorgevel van een huis. De groene ranken slingerden zich rond deur en vensters, wierpen zich op het dak als om het hele huis te omhelzen. Een uitbarsting van groen en dat alles kwam voort uit een stugge stam. "Ik ben de wijnstok", zei Jezus, en Hij dacht aan de mensen die Hem gevolgd waren. Als zij Mij vasthouden zullen zij vruchten dragen. Hij zou hen het sap geven van zijn woord en zijn liefde. En zij zouden zich rond de mensen slingeren met de kracht van een omhelzing. (Manu Verhulst)
- Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren wordt het geluk van jonge mensen de kern van je leven. - Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren dan leef je in grote blijheid en hartelijkheid; je bent erop uit altijd met goedheid, eerbied en... geduld mensen tegemoet te gaan, bereid telkens opnieuw de eerste stap te zetten. - Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren herkent men in je de genegenheid van een vader, een kleinere of grotere broer of vriend; je bent in staat vriendschap te sluiten, daarin maak je hartelijkheid heel concreet en voelbaar. - Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren betoon je een wederzijds vertrouwen en de bereidheid dagelijks te vergeven en te herbeginnen. - Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren doe je geen beroep op wetten en reglementen om de onderlinge relaties te regelen, maar wel op hartelijkheid en geloof in de anderen. - Als je je door Don Bosco en Dominiek Savio laat inspireren laat je je niet vlug ontmoedigen door tegenslagen en moeilijkheden, je hebt immers het volste vertrouwen in God.
Jezus was te vinden waar mensen Hem zochten, luisterde naar hun vragen, sprak hun taal en hielp waar Hij kon, terwijl Hij tegelijk zijn licht niet onder de korenmaat stelde.
Naast het feest van de arbeid op 1 mei is deze dag voor ontelbaren, en dat over geheel de wereld, het begin van een maand die aan MARIA is toegewijd. Vele bedevaartsplaatsen hier in België en Nederland zullen vandaag massaal hun bedevaarders welkom heten. Deze genade valt trouwens heel zeker te beurt in Lourdes (FR), maar evenzeer in bedevaartsplaatsen rond de figuur van Maria zoals in India. Ik kon dan ook niet nalaten op deze eerste dag van mei hulde en dank te brengen aan onze hemelse Moeder die altijd onze steun en toeverlaat is en zal zijn 'hier, nu en in het uur van onze dood'. Amen!
Ik wens jullie een gezegende genadevollen meimaand toe, met heel veel kansen tot ontmoeting en her-BRON-ning!.
om 7.30u eucharistieviering om 18.30u eucharistieviering
om 15.00u stille aan bidding en rozenkrans in de kapel om 16.00u eucharistieviering in de kapel rosarium
Elke vrijdagavond
om 20.u30 eucharistieviering gevolgd door kaarsprocessie
Zaterdag
om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
Zondag
om 6.00u eucharistieviering om 7.00u eucharistieviering om 8.00u eucharistieviering om 9.00u eucharistieviering om 10.00u eucharistieviering om 11.00u eucharistieviering
om 16.00u eucharistieviering om 18.00u eucharistieviering
om 15.00u Mariale vesperdienst in de kapel
Inlichtingen: Pastoor: 056/ 50.91.50 ( tel en fax) email: andre.monstrey@telenet.be of pastoor@federatiemoorslededaizele.be onthaal kerk: 056/ 50. 52. 86
Naast bovenstaande vieringen kunnen parochies of groepen nog een aparte viering aanvragen, al dan niet voorgegaan door hun eigen priester. Door het drukke programma is het wel nodig dat u hiervoor tijdig een afspraak maakt zodat we de Basiliek of Rosariumkapel voor u kunnen vrijhouden. Deze viering mag eventueel samenvallen met een reeds vermeld uur.
Gisteren zo duidelijk aanwezig in een wolk, in het ruisen van de wind, in de hagel, in mens die op me beroep deed om mee te werken om voedselpakken uit te delen ... Vandaag nergens te bespeuren hoe ver ik ook kijk ... Misschien moet ik maar eens mijn ogen sluiten, en wakend bidden.
God is altijd zeer discreet als Hij met ons communiceert. Gelukkig maar. God is zo veel groter dan wij dat het goed is dat hij enkel voorzichtig met ons praat.
Heer, onze God, als missionaris trok pater Lievens naar India. Hij was er getuige van Jezus bevrijdende boodschap bij arme mensen. Hij luisterde naar hun noden en werkte met hen aan een betere toekomst. Zijn voorbeeld ontstak in hen het vurig verlangen om Jezus te leren kennen en te volgen. Dit vuur blijft er branden in een jonge kerk.
Wij bidden U: laat uw Geest het vuur zijn in ons bidden en werken voor uw Rijk. Zegen uw kerk in India en in Vlaanderen.
Vol vertrouwen bidden wij U om de zaligverklaring van uw dienaar pater Constant Lievens. Geef dat wij ons laten inspireren door zijn voorbeeld en mogen rekenen op zijn gebed.
We vragen het U door Christus, onze Heer. AMEN. Heilige Maria, Moeder Gods, bid voor ons.
+ Jozef De Kesel, bisschop van Brugge
Wie op de hoogte wil gehouden worden van alle nieuws rond deze bijzondere priester kan best eens surfen naar: www.constantlievens.be
Die volgelingen van hem, die zijn een tijdje ontredderd geweest, maar dag na dag drong het tot hen door wat een curieuse man hij toch geweest was. Wat een geweldig charisma hij moet gehad hebben, dat mensen die "het niet meer zagen zitten" onder zijn invloed weer klaar zagen in hun toestand, dat mensen die verlamd waren door de lasten van het leven weer overeind geraakten. Hij gaf moed en courage, zeg maar levenskracht. Zelfs zijn beste vriend Lazarus, die daar in een afgelegen dorp woonde besefte dat, "ik ga hier dood in dat verloren gat, maar als ik u zie RabbL.ik herleve!"
Medjugorje - Heilige Maagd Maria - Koningin van de
Vrede. Boodschap gegeven aan Mirjana op 2 april 2012.
Lieve kinderen, Als Koningin van de Vrede wil ik jullie
vrede geven, mijn kinderen, echte vrede, die komt door het hart van mijn
Goddelijke Zoon. Als moeder bid ik dat wijsheid, nederigheid en goedheid mogen
gaan heersen in jullie hart - dat de vrede moge heersen - dat mijn Zoon moge
heersen. Wanneer mijn Zoon in jullie hart zal heersen, zullen jullie anderen
kunnen helpen om Hem te leren kennen. Wanneer de hemelse vrede in jullie zal
heersen, zullen zij die op de verkeerde plaats naar vrede zoeken en zo mijn
moederlijk hart pijn berokkenen, de hemelse vrede herkennen. Mijn kinderen,
groot zal mijn vreugde zijn als ik zie dat jullie mijn woorden aanvaarden en mij
willen volgen. Wees niet bang, jullie zijn niet alleen. Geef mij jullie handen,
ik zal jullie leiden. Vergeet jullie herders niet. Bid dat zij in gedachten
altijd bij mijn Zoon zijn, die hen geroepen heeft om Zijn getuigen te zijn. Ik
dank jullie.
Meer hebben we eigenlijk niet nodig. Zo eenvoudig kan het zijn. Doorheen Zijn Woord zullen we Hem dagelijks en overal ontmoeten in de mensen om ons heen. We hoeven echt geen huzarenstukken uit te halen. Zo zal Hij ons zeker ook niet 'in bekoring leiden', want we zullen er niet eens aan denken andere wegen te gaan die de Zijne niet zijn....
Trappelend als een paardje vol ongeduld sta ik op de drempel van mijn leven. En vandaag, heel speciaal,
af ook de Heer me Zijn zegen. Omdat God niet overal kan zijn;
Hij is immers alleen,
schiep Hij lieve mensen om me heen. Wil je af en toe aan me denken, me liefde, vertrouwen en geborgenheid schenken? Spoor me wat aan als ik haast een mooie kans mis. Toom me in
ls mijn vaart te snel is. Moedig me aan om de hindernissen te nemen
want ongetwijfeld kom ik die ook tegen. Leer me om anderen te beminnen
en in mijn hart te dragen, zonder naar rang, stand of kleur te vragen. Toon me hoe ik een helpende hand, een luisterend oor kan zijn, voor als ik later groot ben; nu ben ik nog te klein. Dankzij Gods kracht en de hulp van jullie allemaal zal in het boek van mijn leven een boeiend en waardevol verhaal komen te staan.
Tridentijnse Missen in Vlaanderen in eenheid met de lokale
bisschop
- Brugge (Brugge),
elke laatste zondag van de maand in de Basiliek van het H. Bloed
(bovenkapel), Burg, om 17:00 (FSSP). -
Brussel (Mechelen-Brussel), elke weekdag in de Kapel van de Brussels
International Catholic School om 18:30 (woensdag om 8:45) en zaterdag om 11u
(ICRSS). - Brussel (Mechelen-Brussel),
elke zon -en feestdag om 10u30, maandag tot vrijdag om 18u00, zaterdag:
eucharistische aanbidding van 10 tot 12 gevolgd door de Mis in de St. Annakerk,
Watermaal-Bosvoorde (Léopold Wienerlaan 26)(ICRSS). - Brussel (Mechelen-Brussel), elke zon-en
feestdag in de Kapel van het Instituut van het Heilig Hart van Lindthout om
10:00 uur (Mgr. Gryson). - Brussel
(Mechelen-Brussel), in de Minimenkerk op dinsdag tot vrijdag om
18u30, op zaterdag om 9u00, op zondag om 9u30 (bepaalde zondagen om 17u30, zie
info).(FSSP). - Niel-bij-As
(Hasselt) in de Sint-Michaëlskapel. Info: www.caelenberg.info - Kortenbos - Sint-Truiden (Hasselt), elke
zaterdag om 7:30 in de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek (EH Luc Michiels
OPraem). - Antwerpen (Antwerpen) Elke
zondag in de St-Jacobskerk om 11:45 uur (EP Mattheus).
Wij, de sterken,
moeten de zwakken in hun kwetsbaarheid helpen en niet ons eigen belang dienen.
Laat ieder van ons zich richten op het belang van de ander, op wat goed en
opbouwend voor hem is.
De parochie is de enige ruimte waar iedereen op voet van gelijkheid welkom is. De parochie is er immers ook voor mensen die niet straf katholiek zijn of willen zijn. Jezus maakte ook niet iedereen tot apostel. Dus koester uw parochie!
In de komende maanden
zullen zeven van onze diakens tot priester gewijd worden na twaalf lange jaren
van vorming. Terwijl zes van onze theologieseminaristen tot diaken zullen
worden gewijd, zullen vijf anderen de eeuwige geloften afleggen in onze
communauteit.
Dit is het goede nieuws dat ik gisteren kreeg van de Indische missiecongregatie IMS uit Varanasi-Benares.
Jezus zegt: "Geneest
de zieken, wek de doden op, reinig de melaatsen, drijf duivels uit: Om niets
heb je ontvangen, om niets mag je geven" (Mt. 10: 8). We zijn de
boodschappers van het leven. Jezus vraagt ons om "de doden op te
wekken" als een van de missies die ons werd toevertrouwd. We begrijpen dat
dit niet letterlijk moet worden genomen. Er zijn zoveel mensen rond ons die
geestelijk en psychisch dood zijn; niet in staat om ten volle te leven:
zoals degenen die het geloof verloren hebben in zichzelf, in
anderen en in God; degenen die het gevoel van vreugde hebben verloren of
de betekenis van het leven; degenen die niet langer de hand kunnen reiken om
een ander mededogen en vergeving te schenken; degenen die het verleden
niet kunnen laten gaan en blijven leven in bitterheid, haat, schuld en
zonde; zij die niet in staat zijn hun leven te leven, zelfs met een beetje
voldoening en tevredenheid, omwille van de gigantische armoede en het
overwegend onrecht. Jezus kwam opdat we zouden leven en wel ten
volle! En nu worden wij opgeroepen nieuw leven in te blazen in al
diegenen die op één of andere manier dood zijn. De verrezen Heer geve nieuw
leven voor ons allemaal tijdens deze Paastijd Pas zo kunnen we de echte
ambassadeurs van het leven zijn, en aan anderen liefde en mededogen
reiken.
Probeer meer te bidden in de vasten, want ook dat is een vorm van loskomen. Wie bidt raakt het astma kwijt van aan zichzelf te denken: hij denkt aan God en aan de anderen. Wie bidt verliest de beklemming van de angs en het wantrouwen: hij ademt rustig, zijn hart volgt weer een normaal ritme. Bidders raken zelden in stress. En stress is misschien de meest knellende band in onze samenleving.
Wie 19 maart ziet, zegt en schrijft, denkt ook meteen aan Sint-Jozef. Ook hij was een man van gebed en stille inkeer, vol vertrouwen in wat hem te wachten stond en samen heeft hij met Maria JA gezegd. Jozef heeft iets van Johannes de Doper die zegt: 'Hij moet groter worden, en ik kleiner.'
Bij deze wens ik allen die de naam van de heilige Jozef in hun naam dragen een zailge feestdag toe!
Laten wij bidden voor de slachtoffers van de busramp in Zwitserland. Voor alle slachtoffers van oorlog, geweld en natuurrampen en voor allen die deze week gestorven zijn: dat hun leven niet tevergeefs is geweest en dat zij mogen thuiskomen in Gods eeuwige liefde.
Bidden wij ook voor hun families en vrienden, voor de schoolgemeenschappen, dat ze zich gedragen weten in deze moeilijke tijd. Bidden wij voor de gewonden: dat zij genezen en dat allen deze traumatische ervaring een plaats kunnen geven in hun leven.
De voorbije eeuw was de Kerk toonaangevend in de zorg voor zieken, stervenden, weeskinderen, mensen met een beperking. Daarin gaf ze een boodschap aan de samenleving. Ik pleit ervoor dat de Kerk mensen motiveert en armslag geeft, die op die vlakken iets betekenen. Dat evangelisch engagement voor wie minder kansen krijgt, moet ze levend houden. En dat kunnen we heel zeker ook op elke parochie als we maar voort-trekkers blijven zijn in onze kerk met kleine k; want waar twee of drie van jullie in Mijn naam samen zijn ... Dan zal er altijd een driehoeksverhouding blijven bestaan tussen mensen onderling en Christus. En dan zal de vraag of er kerken moeten gesloten worden zich van zelf oplossen zoals ik u eerder vertelde, maar het ligt wel enkel en aleen in onze handen!
Wanneer woorden van troost tekortschieten, kunnen we slechts bidden om geloof en hoop in deze moeilijke dagen. Dat de God die het leven geeft, aan U ook het perspectief van de verrijzenis mag blijven schenken, ook al is dit op dit ogenblik sterk verduisterd.
De vastentijd is een tijd van genade als we die goed gebruiken al besef ik dat we nogal vlug worden afgeleid. Er gebeurt zo veel tussen de goede voornemens in de morgen en het avondgebed waar je soms rouwvol omziet dat je er weeer maar weinig of niets van gebakken hebt. En toch vraagt God niet zozeer iets van ons. Hij biedt ons integendeel heel veel kansen aan. Noem het ruimte die we van hem krijgen om ons tot hem te keren; hij schort zijn oordeel over ons op om ons genadig te kunnen zijn. Die tijd is een kans, een genade, een gustige tijd zelfs.
Laat uw liefde
oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede toegedaan. Heb elkaar lief
met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.
We kunnen schrijven en lezen over geloven, maar als het er écht op aankomt moeten we handelen, en zeker op voorhand. Niet klagen en zeuren of protesteren nadat een kerkgebouw werd gesloten en een andere bestemming kreeg.
Het zal namelijk van jullie afhangen of het kerkgebouw open kan blijven, of er nog gemeenschap kan gevormd worden, en dat is heus heel wat meer dan de wekelijkse eucharistievieringen. Het zal van jullie afhangen of er bijvoorbeeld vrijwillig permanentie kan gehouden worden om het gebouw open te houden en zo een oogje in het zeil houden tegen ongewild bezoek, maar zo geef je wel de kans om een enkeling binnen te laten om er even te bidden. Het zal van jullie afhangen of er nog gemeeschap kan gevierd worden, tijdens de week in kleine groep, tijdens het weekend in de zondagsmis. Het zal van jullie aafhangen als er nog huwelijken en begrafenissen kunnen doorgaan in eigen parochiekerk. Het zal van jullie afhangen als er een spreker kan gevonden worden die iets zinvols kan zeggen rond dood en verrijzenis. Het zal van jullie afhangen als jullie zo een band vormen en voortrekker zijn, zelfs VOORT-TREKKER. Mensen die de liturgie en de catchese mee handen en voeten geven, die administratieve taken op zich nemen om de priester te ontlasten zodat hij zich kan concentreren op zijn echte roeping.
Ik hoop jullie hiermee wakker te hebben geschud! Er is nog zo veel te doen, maar wacht niet tot het te laat is. Niet het aantal kerkgangers is van belang, al houden steden en gemeenten daar rekening mee om tot sluiting over te gaan, maar zo lang er een levende gemeenschap is, elk met zijn eigen talenten, dan zal er altijd plaaats zijn om Zijn Woord in daden om te zetten!
Heb jezelf lief, omdat Ik van jullie houd. Weet dat
jullie kostbaar zijn in Mijn ogen. Ik heb jullie geschapen, ieder van jullie is
uniek. Ik heb Satan en de dood voor jullie overwonnen. Ik verlang naar hechte
gemeenschap met jullie. Vervuld met Mijn liefde kunnen jullie je leven
veranderen, je kleine stukje van de wereld. Jullie zullen vervuld zijn met Mijn
vrede en vredestichters worden. Jullie zullen Mijn zegen ontvangen en een zegen
zijn voor anderen. Mijn licht zal in jullie schijnen en zal de duisternis om
jullie heen verlichten. Mijn waarheid zal jullie regeren en anderen zullen
leren om in waarheid te leven. Jullie zullen hand in hand met Mij gaan in
geloof en vertrouwen en anderen zullen jaloers zijn en vragen stellen over Mij.
Laat het je enige zorg zijn dat je Mijn liefdevolle aanwezigheid niet verlaat.
4 Miljoen mensen in Amerika moeten leven met 2$ per dag. Politici en hooggeplaatsten nemen zo makkelijk "God bless America" in te mond. Lezen ze dan ook Lucas 16,19-31 ???
En ik spreek hier niet alleen over Amerika! Hoeveel was de winst van Inbev? Hoeveel "pensioen" krijgt de ex-Bundespräsident van Duitsland jaarlijks uitbetaald, levenslang? Wat was het bedrag ook alweer dat J.L. Dehaene zou uitbetaald krijge...n bij verkoop van zijn aandelen? Welke bedragen noemde HUMO in verband met Karel De Gucht? Onze premier wordt soberder: geen A8 maar een A6 als 'bedrijfswagentje'... Een A4 of een C1 had ook gekund. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.
En misschien moet ook ik met wat ik 'maar' verdien al de hand in eigen boezem steken. Ik heb meer dan 2$ per dag
70% van de Belgische jongeren beneden de 18 jaar heeft geen enkele band meer met de katholieke Kerk. Nauwelijks de helft van de Belgen noemt zich nog gelovig en minder dan 5% gaat nog wekelijks naar de mis.
Wat een mogelijke omkeerbaarheid van deze tendens
betreft, oordeelt Tommy Scholtes s.j. dat dit zal afhangen van de kwaliteit van de
christenen van vandaag, van de kwaliteit van de priesters, van de kwaliteit van
de verantwoordelijken van de gemeenschappen en van de kwaliteit van de
boodschappen die de Kerk uitzendt.
Is bidden gemakkelijk? Bidden is
in de eerste plaats stil worden. We kunnen niet bidden met veel rumoer rondom
ons. Vele mensen komen daarvoor naar de kerk omdat het hier stil is. Anderen
zeggen: we bidden elke avond in ons bed. We spreken dan met God. Voilà, dat is
bidden: spreken tot God, Hem alles vertellen wat op ons hart ligt, Hem danken
voor het vele goede dat we dagelijks krijgen zonder dat we erom vragen.
Grote mensen zeggen over het
bidden: het is de band met God verbeteren. We worden opgeroepen om onze
verbondenheid met God te vieren en te beleven in de liturgie en het gebed. Maken we het even stil, dan kunnen we bidden ...
Pas op
dat jullie je gerechtigheid niet doen voor het oog van de mensen, om door hen
gezien te worden.Anders wacht je geen
loon bij jullie Vader in de hemel.Dus
wanneer je barmhartig bent, loop er dan niet mee te koop, zoals de
schijnheiligen dat doen in de synagogen en op straat, om door de mensen
geprezen te worden.
Ik verzeker jullie, ze hebben hun loon al.Maar als jij barmhartig bent, laat dan je linkerhand niet weten wat je
rechter doet, opdat je barmhartigheid in het verborgene gebeurt, en je Vader,
die in het verborgene ziet, zal het je lonen.
Vandaag begint de vasten. Wat is dat eigenlijk
vasten? Wel, we gaan veertig dagen op weg met Jezus, tot aan Pasen.
Als we met Jezus op weg willen gaan, moeten we
opstaan, niet blijven zitten, en beginnen met een eerste stap te zetten. We
denken direct:Dat moet met de benen. Maar we kunnen ook opstaan met ons hart,
en openstaan voor Jezus boodschap. Vandaag ontvangen we een askruisje. Dat
betekent dat we deze vastentijd of de veertigdagentijd willen beginnen en
willen opstaan om te proberen een beetje anders te leven.
Kardinaal Danneels had ook aandacht voor de stormachtige groei van religieuze bewegingen en sekten, die de nadruk leggen op emotie, het hart en warme gemeenschappen. Daar tegenover staat de boodschap van de verrezen Christus, die een waarheid is waarover niet valt te schipperen. Er is geen verlossing buiten Christus. Christus is de enige Middelaar tussen God en de mensheid. Tegenover het secularisme en relativisme moet de Kerk primair de boodschap van hoop verkondigen. Als de hoop verdwijnt, is er helemaal geen toekomst meer. De Kerk is in een minderheidspositie terechtgekomen, maar was dat ook niet het geval toen Israël in ballingschap verkeerde? Juist toen hebben de profeten hun beste teksten geschreven.
God, help ons te ontdekken wat Gij van ons verwacht. Geef ons uw geest om
ten volle ja te zeggen en om onze levenstaak met hart en handen te
volbrengen. Geef ons Maria als model van beschikbaarheid, dat
zij ons vol vertrouwen en gelovig, leidt naar eenvoudige beschikbaarheid, zoals
zij voor Don Bosco een veilige gids was. Maak haar voor ons tot Hulp in ons
christen zijn. Maria, bescherm in uw goedheid uw jeugd en jongeren
in onze kleine wereld. Bemoedig alle moeders en vaders die met zorgen
zitten. Bewaar allen die u al jaren vergeten zijn en ook
ons die nu tot u bidden. Amen.
Onze
Vader die in de hemel zijt, uw naam worde geheiligd, uw rijk kome, Uw
wil geschiede op aarde zoals in de hemel, geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven en
leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade, Want van U is
het
koninkrijk, de kracht en de Heerlijkheid in eeuwigheid, Amen.
God wilde dat ik je het volgende zou vertellen, het gaat goed met u het
komende jaar ..
Maakt niet uit hoeveel je vijanden proberen dit jaar, toch zullen ze niet
slagen.
Je bent voorbestemd het te maken en je zal zeker al je doelen bereiken dit
jaar.
Voor geheel 2012 zullen al je kwellingen worden omgeleid en overwinning en
welvaart zullen binnenkomen in overvloed.
Vandaag heeft God het einde van je lijden, verdriet en pijn bevestigd, omdat
Hij die zit op de troon van je houdt.
Hij heeft weggenomen de ontberingen en je blijdschap gegeven.
Hij zal je nooit in de steek laten ..
God heeft alle gelovigen, elke gedoopte, broodnodig om zijn liefde aan de wereld kenbaar te maken. Laat ons samen werk maken van een kerkgemeenschap die zorg draagt voor haar identiteit, trouw aan de zending die ze heeft ontvangen, een kerk die open en toegankelijk is voor iedereen, met een ruim hart voor alle mensen.
De paus vraagt om zieken in het centrum van onze zorg te plaatsen en hij dringt aan op een humanisering van de ziekenzorg, die voor alle mensen wereldwijd toegankelijk moet zijn. Vooral priesters moeten oog hebben voor de zwaksten en hen hoop blijven geven. Tegelijk onderstreept hij de nauwe band tussen fysiek en geestelijk welzijn en looft hij alle mensen die actief zijn in de gezondheidszorg en professioneel of als vrijwilliger zieken zorg verlenen. Wereldziekendag kreeg als thema: Sta op! Uw geloof heeft U gered (Lc 17,19). De dag vindt jaarlijks plaats op de feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.
De man fluisterde: "God, spreek tot mij!" en een leeuwerik begon te zingen. Maar..... de man luisterde niet naar het vogeltje.
Dus ... de man schreeuwde: "God, spreek tot mij!" en de donder rolde door de lucht. ... ... Maar de man..... schonk er geen aandacht aan.
De man keek rond zich en zei: "God laat me U zien." en een ster schitterde aan de hemel. Maar de man.... lette er niet op.
En de man riep: "God doe een mirakel!" en..... een nieuw leven werd geboren. Maar de man had er geen erg in...
Dus riep de man in vertwijfeling uit: "Raak me aan God, en laat me weten dat U hier bent." Waarop God zich uitstrekte en de man aanraakte. Maar..... de man borstelde de mooie vlinder van zijn schouder weg ... en wandelde verder.
De man riep uit, "God, ik heb je hulp nodig!" En.... een e-mail kwam binnen, goed nieuws en bemoedigingen. Maar, de man "delete" hem en weende verder.
Mis een zegen niet omdat hij niet verpakt is op de manier die jij verwacht.
Het is niet zo moeilijk je door de zonde in tweeëen te laten breken. Door een dergelijke breuk dringt nog meer kwaad, nog meer zonde moeiteloos je hart binnen. Het is aan de zondaar zelf om Jezus te zoeken en om verlossing te vragen, om Zijn hulp in te roepen en zo weer heel te worden. God gaf een zondaar nooit meer dan hij kon dragen. Dat was Zijn geschenk aan de mens: Hij zou je nooit zo breken dat je niet meer gemaakt kon worden. Bij alles wat gebeurt in het leven van een mens, zelfs aan het eind, stelt God hem in de gelegenheid verlost te worden.
Dat deed Maria een leven lang, ook bij de opdracht van haar zoon in de tempel.De vreugde van het intens luisteren naar Gods wil, van het ja zeggen in gehoorzaamheid maakt blij. En sterk!Daarom zingt Maria ook haar Magnificat! Dit kunnen we voelen als we - al is het heel in het klein - echt ja zeggen tegen God. We krijgen weer adem en ons hart wordt warm. De vreugdeloosheid van onze tijd kan iets te maken hebben met ongehoorzaamheid, met normloosheid, met de verduistering van Gods wet.
Hemelse
Vader, Liefdevolle en Genadige God, ik bid u om zegen voor mijn hele familie en
voor mijzelf. Een familie bestaat voor U uit meer leden dan alleen een vader,
moeder, zus, broer, man en vrouw, maar allen die in u geloven. Vader, in dit
gebed vraag ik om zegen, allereerst voor degene die mij dit bericht gestuurd
heeft, maar ook voor allen die het nog zullen ontvangen. Want het gezamenlijk
gebed is het machtigste wapen dat er bestaat. Trouwe
Vader God, bescherm degene die dit leest, tegen financiele schulden en
schuldenlasten. Stort uw Goddelijke Wijsheid over mij uit opdat ik verstandig
mag omgaan met alles wat u mij gegeven hebt. Vader, ik weet dat U almachtig en
geweldig bent. Ik geloof dat wanneer wij u gehoorzamen en leven volgens uw
woord, met een geloof zo klein als een mosterdzaadje, wij stromen van zegen
zullen ontvangen. Ik dank u Heer voor alle zegen die ik recentelijk van u mocht
ontvangen en voor de zegeningen die u nog voor mij in het verschiet hebt. Want
uw Hand laat niets los waarmee U begonnen bent. Amen.
MASSASPEKTAKEL UIT LOURDES 12 FEBRUARI TE 15H. H.HARTKERK ROESELARE
VRIENDEN VAN LOURDES presenteren het Lourdesspektakel
" Een vrouw, genaamd Maria"
Op 13 augustus ll. was het voorplein van de Rozenkransbasiliek in Lourdes een theaterplaats voor een choreografische en muzikaal massaspektakel met 20.000 toeschouwers waaronder 3000 zieken.
Realisator en regisseur was de in Frankrijk vermaarde 82jarige schrijver Robert Hossein. Robert Hossein, op 40 jarige leeftijd bekeerd en samen met zijn kinderen gedoopt, was bij zijn bezoek aan Lourdes getroffen door de vele zieken in Lourdes. De mooie mozaïeken op de portiek van de Rozenkransbasiliek die de mysteries uitbeelden inspireerden hem. Bij zijn bezoek aan de Grot kreeg hij het idee om het evangelisch verhaal van de mozaïeken met de Moeder Maria in de grot te verenigen in een groots massaspel en het te brengen op de esplanade voor de Rozenkransbasiliek.
Dit evenement werd rechtstreeks uitgezonden door TF3 en dezelfde avond geprojecteerd op grootscherm op het voorplein van de Nôtre Dâme de Paris. In oktober werd het nog eens in het Congrespaleis van Parijs op doek gebracht. Ook werd dit spektakel in verschillende Franse filmzalen vertoond evenals in het Geneva Theater te Genève.
Dit spektakel wordt geprojecteerd op grootscherm in de H.Hartkerk te Roeselare. Wellicht is dit een primeur in onze streek,
God, help ons te ontdekken wat Gij van ons verwacht. Geef ons uw geest om
ten volle ja te zeggen en om onze levenstaak met hart en handen te
volbrengen. Geef ons Maria als model van beschikbaarheid, dat
zij ons vol vertrouwen en gelovig, leidt naar eenvoudige beschikbaarheid, zoals
zij voor Don Bosco een veilige gids was. Maak haar voor ons tot Hulp in ons
christen zijn. Maria, bescherm in uw goedheid uw jeugd en jongeren
in onze kleine wereld. Bemoedig alle moeders en vaders die met zorgen
zitten. Bewaar allen die u al jaren vergeten zijn en ook
ons die nu tot u bidden. Amen.
Wees over niets
bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal
de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in
Christus Jezus bewaren. -- Filippenzen 4:6-7
ZALIGE FEESTDAG VAN DON BOSCO AAN IEDER DIE DIT LEEST!
Heiligen zijn mensen, die de deur van het Rijk van God wijd openen en laten zien wat liefde voor God en mens vermag. Dat was niet altijd zo eenvoudig: hun temperament, hun medewerkers, hun concrete opdracht maakten het leven niet altijd gemakkelijk. Gegrepen door de Heer Jezus en vervuld van zijn Geest is hun liefde, dag in dag uit, gegroeid d...oorheen trouw in woord en daad. Zo is Don Bosco een uitnodiging van God in de gestalte van een man die eerlijk evangelisch leefde en de noden van zijn tijd niet uit de weg ging. Grenzeloos dienstbaar was hij. Voor hem telde niet de vraag of zijn eigen persoon, zijn mogelijkheden nu wel goed aan bod kwamen in de oproep van God die hem dagelijks overviel vanuit het drukke leven dat hem opeiste. Hij werkte en leefde zo innig met God verbonden dat in hem de Geest van God de kans kreeg om zichtbaar te worden. Vanuit een evangelische inspiratie is Don Bosco bij de jeugd en bij volwassenen aanwezig om hen een open oog en een warm hart te doen krijgen voor de wezenlijke waarden in het leven. Hij wekt de honger, het verlangen, de heimwee naar sterker leven, waar de mens van nu geen honger meer voor voelt. Omdat hij dat doet met zo'n een optimisme, getuigt hij met heel zijn wezen van de kracht van de liefde en dit in het concrete leven van iedere dag. Hij verschijnt als een mens met een boodschap voor iedereen, voor de arme het meest, dit in volkomen dienstbaarheid, bereid te luisteren en zich in de schoenen van anderen te plaatsen. In zijn leven is het rotsvast geloof bron van die animatie, dat geluk voor allen bewerkt
Kan het ook vandaag met ons gebeuren, dat ons hart weer
brandend wordt zoals bij de leerlingen van Emmaüs? Dat we weer iets ontdekken
van de eenvoud, de vreugde en de vrijheid van het geloof? En hoe kunnen we als
kerk vitaal aanwezig zijn in de samenleving, niet heersend maar dienend? Hoe
delen we in de vreugde en de hoop, maar ook in het verdriet en de angst van de
mensen van deze tijd? Vooral van hen die arm zijn of hoe dan ook te lijden
hebben? Wie zijn we en wat hebben we als kerk te betekenen?
We lijken op het volk Gods in de woestijn. We zijn
onderweg en weten niet precies waar we zullen uitkomen. Hoe zal binnen
afzienbare tijd de kerk er bij ons uitzien? Wat is haar toekomst? Steeds meer
dringt de vraag zich op: zullen er in de toekomst voldoende plaatsen zijn waar
Gods Woord wordt gehoord en het evangelie daadwerkelijk wordt beleefd en
gedeeld? Gemeenschappen die ook naar buiten uitstralen en iets betekenen voor
de vele zoekende mensen vandaag. Dergelijke plaatsen en gemeenschappen zijn van
groot belang. God wil zich langs dergelijke gemeenschappen bekend maken. Het is
in die gemeenschappen dat God wil thuiskomen. Het is ook langs die
gemeenschappen dat Hij zijn liefde wil tonen aan alle mensen.
Wij bewonderen mensen die leven voor de anderen, die in doen en laten getuigen van een aantrekkelijke liefde en godsvrucht. Wij bidden dat wij zulke mensen mogen worden, dat ook ons leven getekend mag worden door inzet voor en trouw aan elkaar.
Vertrouwen geven, dat kon Don Bosco, onverhoeds, onverwachts, vermetel soms; mensen oproepen en uitdagen en zeggen: jij kunt het! Ik weet dat jij het kunt! Jonge mensen opnemen in zijn eigen enthousiasme en overtuiging en hen verwarmen met zijn eigen dromen, deelgenoot maken van zijn plannen. Er werd iets wakker in hen, verbazing werd zekerheid, twijfel werd kunde. Aanstekelijk werkte het op die j...onge handen en harten. Want dat was het wonder: zij begonnen in hun eigen kunnen te geloven, groeiden boven zichzelf uit. Zij werden Don Bosco s armen op andere plaatsen, een verlengstuk van zijn liefde. Vertrouwen geven, niet uitkijken naar jaren, niet luisteren naar het ongeloof van de buitenstaandermaar zijn mensen in de ogen kijken en fascineren met zijn plannen, dat deed Don Bosco. Hij had een rotsvast geloof in de goede wil van zijn jonge medewerkers en een aanstekelijke overtuiging die wonderen verrichtte. Zo maakte hij van straatjongens priesters en van spelende patronaatsgasten leraars. Zo maakte hij van onmondigen vlotte sprekers en van angstige knapen kerels die durfden aanpakken.
Soms is de meest efficiënte communicatie die van de stilte, die ons tevens in staat stelt om te onderscheiden wat werkelijk het beluisteren waard is. In die stilte ontstaat ook de ruimte voor gebed, bezinning en het stille gesprek met God.
Zaai je verlangens niet in de tuin van je buurman, maar verzorg alleen je eigen stukje grond. Probeer ook niet een ander te zijn dan je nu bent, maar streef ernaar zeer goed te zijn wat je bent. ... Hou je aandacht gericht op de vraag hoe je hierin nog altijd verbetering kunt aanbrengen en hoe je die grote en kleine kruisen kunt dragen die je op je weg tegenkomt. Geloof me, dit is de voornaamste en ook minst gehoorde raad in de geestelijke leiding: iedereen houdt van wat hem het meest aanstaat; slechts weinigen houden van wat hun plicht en O.L. Heer van hen vraagt. Wat heb je eraan kastelen te bouwen in Spanje als je in Frankrijk moet wonen?
Blik eens terug op je leven, overschouw je leven als een film die voorbijtrekt en ga dan in gesprek met God.
Dan zal je Hem graag dankenn omdat Hij je tot op vandaag in leven hbeeft gehouden.
Want het is niet vanzelfsprekend dat ik vandaag nog leef! Ik heb geen recht op een lang leven. Elke dag wordt me wel opnieuw gegeven. Wees daarom dankbaar om wat tot nu mogelijk is geweest.
Maar wees ook dankbaar dat je vandaagnog leeft!
Stel dat je vandaag het leven zou moet verlaten, waarover zou je dan spijt hebben?
Alles komt van God. Wij leven uit God en we leven naar God. Hoe zou mijn leven er ook anders kunnen uitzien, meer afgestemd op God en op het Evangelie van zijn Zoon?
Velen zijn op zoek naar rust, stilte, inzicht en verinnerlijking. Engelen brengen hoop, vertrouwen en bovenal liefde. Het zijn boodschappers van God., omdat ze de goddelijke eigenschappen in zich dragen en doorgeven aan mensen. In de drukte van het leven lijken engelen soms ver weg.
Om hen opnieuw toe te laten in het leven, is stil worden cruciaal.
Is dat niet bidden?! Luisteren wat de Heer ons te zeggen heeft, ons openstellen voor zijn roepen? Wij hebben van bidden iets anders gemaakt in de zin van: Heer, wil eens naar me luisteren, ik heb je zo veel te zeggen en te vragen.
Het iks natuurlijk heel menselijk dat wij onze vragen en noden bij de Heer brengen, maar misschien moeten wij eers proberen te luisteren wat God van ons verlangt. En dat kan het best in stilte. Dan hoor je wat de Heer echt van je verlangt en dan zal Hij je vragen in de naam van Zijn Zoon: Wat wens je?
Je weet niet wat je leest als je dit voor de eerste keer ziet, en toch heeft Max Ernst ooit een schilderij gemaakt waarop te zien is hoe de maagd Maria haar zoontje slaat.
Het moet aantonen dat Jezus een mensenkind is tussen de mensen, maar ook dat vanaf het begin van zijn leven hij niet geroepen was in dit leven om Koning te zijn en te worden, want meteen valt het kroontje van zijn hoofdje - zie foto. Dat kroontje zal helaas plaaats maken voor een doornenkroon. Een koning die bespot wordt. Maar Hij heeft wel zijn leven gegeven voor ons!
Een fotomeditatie op deze zondag, met dank aan een vriend-blogger van het eerste uur voor de foto!
Is het niet dezelfde God die spreekt in ieder van ons? Wat mij boeit in God, boeit ook anderen. Het is vreemd, maar het is zo. Elk mens is als een ruimtetuig dat naar dezeflde ster onderweg is.
Christus, die wijzen waren
geen Joden
en aan een Messias verwachtten zij zich al helemaal niet.
Toch volgden zij consequent uw ster,
bleven zij de goede richting zoeken.
Wij weten vaak wat van ons wordt verlangd,
maar we kijken de andere kant op,
omdat we schrik hebben voor de consequenties.
Daarom: Christus, ontferm U over ons.
Gij die over alle
grenzen van landen en rassen heen
uw Zoon aan mensen hebt gegeven,
wij vragen U:
maak ons ontvankelijk
voor uw Blijde Boodschap,
zodat ook wij, over alle grenzen heen,
uw licht zouden doorgeven
in het voetspoor van Jezus, uw Zoon. Amen.
Het is een oud verhaal dat er ook een vierde koning was op weg gegaan, maar dat hij het bewuste rendez-vous in de stal op die zesde januari miste omdat er telkens onderweg op hem een beroep werd gedaan. Hij arriveerde in Jeruzalem juist toen Jezus werd gekruisigd. Te laat dus, veel te laat, maar toch net op tijd ... om bij het cruciale moment het hart van de verlossing te horen kloppen. Hij had zijn tijd verloren, dacht hij, totdat hij hoorde dat ook Jezus heel veel tijd verloren had voor mensen. (Ward Buyninckx)
Als wij te laat komen voortaan, dan ligt het daaraan!
We moeten doen zoals de wijzen. Ze gaan op weg en vertrouwen erop dat er wegwijzers zullen staan waar ze langskomen. Ze stellen zich tevreden met dagreizen, zonder uitgewerkt reisplan, en ze gehoorzamen aan wat hun op elk ogenblik wordt gevraagd. Ze zijn helemaal niet ontredderd als er eens een fout adres tussen zit, zoals het huis van Herodes. Wie gelukkig wil zijn moet tevreden zijn met een kaart voor één dag. Hij moet kunnen geloven en hopen. Een beetje Abraham zijn, vertrekkend en niet wetend waar hij naartoe moe. De tijd is iets van God: je moet hem zijn werk laten doen. En het is niet goed om problemen nog voor zonsondergang te willen oplossen. God zorgt morgen ook nog voor zijn kinderen.
Opeens ging de ster die ze hadden zien opkomen voor hen uit, tot ze bleef staan
boven de plaats waar het kind was. Toen ze de ster zagen,
werden ze met buitengewoon grote vreugde vervuld. Ze
gingen het huis binnen en zagen het kind met zijn moeder Maria. Ze vielen op hun
knieën en huldigden het. Ze haalden hun schatten tevoorschijn en gaven Hem goud,
wierook en mirre als geschenk.
Op 1 januari vierden we het feest van Maria als Moeder van God. Om haar zo te ontdekken moeten we bidden. Zo wordt ons ook geopenbaard dat God zelf geen pijnlijke dominantie is, maar authenticiteit en nabijheid, want het is toch op die manier dat Maria ons altijd en overal nabij is. Je kon het gisteren nog zien op tv in een reportage waar mensen elkaar haas onder de voet lopen om haar zegen maar mogen te ontvangen. God wil je a.h.w. leren zwemmen in het geloof zoals in die mensenmassa: hij staaat aan de rand van het zwembad, gooit je in het water en springt je achterna. Zo ervaar je dat je een kind bent van God, geborgen in zijn liefde, in de schoot ook van Moeder Gods. Moge Zij je zegenen en bewaren in dit nieuwe jaar!
Omdat ondergetekende zelf oud-leerling is van Don Bosco, en omdat ik er recent wat mantelzorg deed in hun gemeenschapshuis laat ik graag een woord uitleg achter rond de rol en de betekenis, en tot op vandaaag i.v.m. DSon Bosco en zijn werk.
De Tenhemelopneming van Maria is een belangrijke Mariafeestdag, die nog steeds zeer populair is. Wij stellen gelovigen uit alle bisdommen voor zich op deze dag te verenigen in hetzelfde universele gebed. 
"Bewaar de u toevertrouwde schat met behulp van de Heilige Geest die in ons woont" (2 Tim 1,14).
Moeder Maria,
