Net als bij het kaarten zit het leven vol keuzes.
Welk spel kan ik met deze kaarten spelen?
Wie zal ik vragen?
Met wie zal ik meegaan?
Wie wil met mij meegaan?

Vragen die moeilijker worden naarmate je ouder wordt.
Die moeilijker worden naarmate je keuzes slinken.
Die moeilijker worden naarmate je armer bent.
Na een leven lang werken (of zoeken)
dromen mensen van een mooie oude dag.

Een oude dag waarop je omringt wordt door warme mensen.
Een oude dag waarbij je nog lang zelf op eigen benen kan staan.
Een oude dag waarbij een stuk van je zorgen gedragen wordt
door de mensen voor wie je zelf lang hebt ingestaan…

Helaas blijft dit voor veel mensen een droom.
Hun kaarten liggen niet goed.
Te weinig troef bedeeld,
een moeilijk spel,
niet de juiste medespelers.

Hun zorgen blijven. Groeien zelfs.
Nóg moeilijker om te vragen,
nog moeilijker om mensen te vinden die met je meegaan.

Oud en arm? Grote miserie, als je ’t mij vraagt.
Is het leven dan toch een kaartspel?