God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Broeders en zusters, ik, de gevangene in de Heer, vraag u met aandrang: leidt
een leven dat beantwoordt aan de roeping die gij van God ontvangen hebt, in alle
deemoed en zachtheid, in lankmoedigheid, liefdevol elkaar verdragend. Beijvert u
de eenheid des Geestes te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één
Geest, zoals gij ook geroepen zijt tot een en dezelfde hoop, waarvoor Gods
roeping borg staat. Één Heer, één geloof, één doop. Één God, en Vader van allen,
die is boven allen, en met allen, en in allen.
Ik
geloof echt dat Jezus én vermenigvuldigde én deelde. Hij gaf hun eten, daardoor
zagen ze in hem een profeet. Maar Hij is meer dan een profeet, Hij is Zoon van
God. Hij wilde duidelijk maken dat God de leegte in de mens kan vullen én dat
God daarvoor ook een beroep doet op de mens. Met zijn goedheid riep Hij op tot:
wees gij - zoals God - goed en rechtvaardig, dan zal er overvloed zijn. Niet
krijgen, maar geven is de weg naar gelukkig leven, de weg van en naar God.
Jezus is de man van de open hand.
Als baby grijpen wij alles vast met gesloten vuist naar beneden
en brengen het naar onze mond. Als wij het kunnen opeten is het helemaal van
ons alleen. Misschien is dat een mooi beeld van wat erfzonde is. Jezus leert
ons onze hand draaien, geven met open hand. En alleen in een hand die gegeven
heeft en open is,
kan ook weer wat gelegd worden, zo was het ook met de twaalf manden waar maar
brokken in konden gelegd nadat zij leeg waren na het delen van wat er in lag.
zeker op de feestdag van de ouders van Maria ... en de dag waarop ik werd gedoopt ...
May the protection of Sts. Joachim and Anne, (today's
feast) the parents of our Blessed Mother, be always there for you. And may the
mantle of our Blessed Mother envelop you with her love and affection.
Voor die zovele intenties, want ook deze week weer zo veel gebeurd ... Laat het ons even stil maken en denken aan hen die het leven lieten, die afscheid moesten nemen van een geliefde; maar ook voor mensen die op reis zijn, dat ze veilig mogen thuis komen en onderweg iets van Gods grootheid mogen ervaren.
"Kom
nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust
daar wat uit. " Wij zijn geroepen om te geven, om te dienen, om
te werken aan een wereld met gelukkige mensen. Maar de boog die
altijd gespannen staat, breekt. Wie altijd op de toppen van zijn
tenen loopt, krijgt eens krampen. De plant die meer bloemen
voortbrengt dan haar wortels kunnen voeden, knakt af. In ons drukke
bestaan moeten wij momenten inbouwen waar wij, diep in onszelf, dé
stille plek, terug naar de bron gaan. Momenten waar schijn de duimen
moet leggen voor echtheid. Momenten waar wij aan onze persoonlijke
relatie met God voorrang geven. Daar vinden wij de nodige kracht, de
gedrevenheid om onze zending succesvol aan te pakken.
Onderwerp u dus aan
God, en verzet u tegen de duivel, dan zal die van u wegvluchten.
Voor wie bovenstaande onverwacht voorgeschoteld krijgt kan het lijken op een emmer koud water dat hij in het gezicht krijgt, zeker nu deze wereld verziekt is van alles met wat sex te maken heeft, en waar we zo moeilijk aan ontkomen....
