Toen: In die dagen reisde Maria met spoed naar het bergland
Nu: Met spoed naar het bergland reizen ...
Maria zet ons op weg naar Kerstmis,
de geboorte van God met ons, niet van God voor mij alleen.
God wil er zijn voor iedereen en dat door mijn solidariteit.
Bespaar ik mij geen moeite om, zoals Maria, solidair te zijn?
Als iemand solidair naar mij toekomt hoe ontvang ik die?

Toen: Maria en Elisabeth weten van elkaar dat zij zwanger zijn.
Nu: Zwanger zijn …
Ook ik, elk van ons, is altijd zwanger.
Wie draag ik in mij?
Ben ik zwanger van mezelf, van God, van elke medemens?
En … als ik dan toch niet zwanger ben of wil zijn:
wil ik iemand herbergen die zwanger is?
Of is er geen plaats in mijn herberg, in mijn hart?

Toen: Elisabeth, vervuld van de H. Geest spreekt een zegening uit over Maria ...
Nu: Zegenen …
Ben ik ook iemand die zegenende woorden spreekt?
Ben ik door wat ik doe een zegen voor wie mij ontmoet?
Zeg ik al eens tot een medemens:
waaraan heb ik het te danken dat gij tot mij komt?
Zeg ik dat al eens tot God zelf?

Toen: Zalig die geloofd heeft dat tot vervulling zal komen
wat haar vanwege de Heer gezegd is ...
Nu: Geloven in vervulling …
Sta ik open voor wat God mij zegt?
Geloof ik dat ook bij mij tot vervulling zal komen
wat Hij mij zegt?
Geniet ik van elk klein moment van vervulling?
Van dit moment?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />