God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ook nu rekent Jezus op onze medewerking. Hij zendt ons twee aan twee en zegt: Neem geen bankkaart mee, geen gsm, geen laptop en geen IPod. ... Stel je gps niet in en ook je cruiscontrole niet. Laat dat alles achter om op je sandalen al de tijd te nemen om mensen te zien, te spreken en hen te bevrijden van elke geest die verknecht. Als ge ergens binnen gaat en de TV staat op, stap op. Wordt ge op een gezellige BBQ genodigd, neem deel, deel in de vreugde, getuig van het goede en bevestig het. Zo zult ge zalven, zieken genezen en Mij aanwezig stellen.
Het evangelie is een bron van genezing voor heel de mens. Het heeft betrekking op zijn waardigheid als mens en op zijn geestelijke roeping. Het zou dus van onrecht getuigen als wij de andere het evangelie onthouden. Misschien daarom kunnen sommige mensen niet slapen zolang ze weten dat er andere mensen zijn die nog nooit van het Woord van de Heer gehoord hebben....
Je mag allles verliezen in je leven, maar niet je vertrouwen. Je kunt je gezondheid, je werk, je huis verliezen, maar één iets moet blijven, dat is het vertrouwen en de hoop. God verbiedt ons de hoop te verliezen!
"Bewaar de u toevertrouwde schat met behulp van de Heilige Geest die in ons woont" (2 Tim 1,14).
Misschien ligt deze wel aan de basis van zo vele heiligen die deze week de revue passeerden op onze kalender en waar ik jammer genoeg niet voldoende aandacht kon aan besteden.
Neem ons maar mee op het pad van bevrijding en verlichting. Geef ons heden ons dagelijks brood zodat we niet cynisch hoeven te worden bij het zien van zoveel onrecht, pijn en onmenselijkheid.
Leer ons onszelf relativeren in een wereld die mensen maakt tot producten met een zo lang mogelijke houdbaarheidsdatum, tot producten zonder fouten.
Breng ons niet in de verleiding om olie op het vuur te gooien Breng ons niet in de verleiding om liefde en vriendschap te vergeten.
Nee, Laat ons samen met andere mensen op zoek gaan naar die diepe vrede en hartelijkheid waartoe een mens in staat is.
Verlos ons van het kwade, al weten we dat het tot het leven behoort.
Laat ons er in elk geval niet door bepalen. Dat we mogen leven in eeuwigheid, eeuwigheid als mystieke kracht opgewekt door een beweging van mensen.
BRUSSEL (KerkNet/Cathobel/Zenit) De film Une femme nommée Marie van de Franse cineast Robert Hossein is de winnaar van het derde internationale Festival van de Katholieke Film, van 2 tot 5 juli in het Vaticaan. Hossein wint er ook de Gouden Vis, een onderscheiding die verwijst naar het symbool van de eerste christenen. Het internationale filmfestival vindt plaats met steun van de Pauselijke Raad voor de Cultuur. Het wil films, documentaires, televisieseries en kortfilms in de kijker plaatsen die universele morele waarden promoten en die positieve voorbeelden voorspiegelen. De film Une femme nommée Marie werd vorig jaar voor 30.000 pelgrims geprojecteerd in het Franse bedevaartsoord Lourdes en gelijktijdig ook uitgezonden op de Franse televisie.
Deze film heb ik zelf mogen zien en heb die jullie warm aanbevolen in februari. Ik hoop dat hij binnenkort in onze zalen te zien zal zijn. Eigentijds en toch heel trouw weergegeven waar de kern van het Evangelie in soberheid wordt meegegeven.
Een van de geheimen van een lang en vruchtbaar
leven, is de gewoonte om iedereen alles te vergeven elke avond voordat je slapen gaat.
Francois de La Rochefoucauld
Talita Koemi: iemand die als een levende dode
neerligt bij de hand nemen en doen opstaan, dat ligt ook in onze macht. Je kan
het: mensen die je ter harte gaan terugschenken aan het leven. Je kan het:
mensen bij wie het water van verbittering tot aan de lippen staat uit het water
tillen. Je kan het: mensen uit een afgrond van vertwijfeling omhoog trekken. Je
kan het: mensen weer thuis halen in de gemeenschap waartoe ze behoren. Zon
wonderen kunnen wij verrichten als ons geloof groot genoeg is en onze liefde
krachtig. Ook vandaag zegt Jezus tot ons: Ga en doe gij evenzo!.
Het geloof is dezer dagen zo zwak en de onverschilligheid voor God is zo groot. We zijn ver, zeer ver van het ware christelijke leven afgedwaald. Vele woorden van de Schrift begrijpen we niet meer. Dit onbegrip vloeit voort uit ht feit dat wij door de zogenaamde voorlichting in een dergelijke duisternis van onwetendheid zijn beland dat we tegenwoordig niet meer begrijpen wat voor de oudere generatie nog zo duidelijk was.
Jezus vond het
belangrijk om de bidden. Hij zocht Zijn Vader op, in de eenzaamheid. Als het
voor Jezus belangrijk was, hoeveel te meer voor ons. Ieder van ons zou elke dag
even stil moeten staan, de wereld de rug toe keren en tijd nemen om met God te
praten, en Hem de gelegenheid geven tot ons te spreken. Temidden van volle
programma's, grote tijdsdruk en de stress van het dagelijks leven, is die stille
tijd gewoonlijk het eerste dat verdwijnt. Dat kunnen we niet toestaan, als we
tenminste een effectief leven willen leiden als christenen. Wij kunnen niet
zonder Hem, maar Hij kan wel zonder ons. Hoewel de Vader verlangt naar die
gemeenschap met ons. Een dagelijkse tijd van afzondering met de Heer, geeft ons
geestelijk leven diepgang.
Dat is wat ik lees op het koppelslot van een broeksriem die ik al jaren bewaar in één van mijn laden. Jawel, Kristus met K; wat toen blijkbaar vooruitsrtrevend was, zeg maar progressief.
Dit is inderdaad een slot van een oude Chiroriem. Ik heb er dit weekend thuis in de kast ook één gevonden, maar met de leren riem er nog bij. Die riemen werden gedragen op het oudste uniform, zowel dat van de jongens als van de meisjes. Vanaf 1974 werd dit oudste uniform vervangen, dus het is alleszins ouder dan 1974.
Niemand was toen beschaamd om zo iets te dragen, het was een vaanzelfsprekendheid en het werd met fierheid gedragen.
Die trouw aan Christus zal misschien wel in stilte worden aangehouden maar toch niet meer op deze manier tot uitdrukking gebracht worden. We kunnen ons niet meer voorstellen dat we onze trouw aan Christus, het lopen in zijn spoor, nog zouden uitdrukken op deze manier. En toch, het blijft heel zinvol als je er langer blijft bij stil staan.
"Bewaar de u toevertrouwde schat met behulp van de Heilige Geest die in ons woont" (2 Tim 1,14).
