God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Ja, ik was er even niet. Eén van de redenen daarvoor is het feit dat mijn blog - althans voor mij - blijbaar totaal verdwenen was. Anderen zagen dan wel weer wat ik had gepost. Dank zij enkele attente lezers die me een hint gegeven hebben dit euvel te verhelpen was ik meteen terug! Het deed dan ook goed te weten dat dit blog wél wordt gelezen, ook zonder commentaar, wat ook niet de bedoeling is. Een andere reden voor de afwezigheid was dat het vooral aangenaam is GELOVEN in daden van LIEFDE om te zetten waardoor er geen tijd meer is voor een zinvol bloggen.
Laten we dan ook smeken om de kracht en de stekte die van God uitgaat in zijn omgang met mensen, straks bij mijn ouders, later in het troostend aaanwezig-zijn bij mensen waarvan hun dochter zich hebben gekeerd tegen hun ouders. Deze mensen lijden omdat ze opgebracht werden met de waarden die ze zelf aan dochterlief doorgaven: EER JE VADER EN JE MOEDER!
Laten we van laatste een punt maken voor vandaag en voor de rest van de week!
Het grootst is Jezus' vreugde als hij ziet hoe kleinen alles begrijpen en groten niet meekunnen. Als de vreugde in ons ontbreekt - of in onze kerk! - moeten we ons afvragen: zijn we wel klein en arm genoeg? Waar de kleinen zijn, heerst vreeugde. Dat is immers de Geest van Jezus.
Nu een priester die dacht ten dode zijn opgeschreven na meeerdre infecties van de luchtwegen, genezen is, leit hij volgende noteren ... wel in het Engels.
For the sake of the Gospel, Lord, take away everything which you want to take from me and give me everything that you wish me to have for the sake of the Gospel.
Gij draagt ons leven en elke dag is voor ons een kans om in wederliefde en
dienstbaarheid mensen nabij te zijn. Wij bidden U om een geest van
volgehouden geloof. Geef ons een sterke ruggengraat om in te gaan tegen de invloed van cijfers en statistieken die zeggen dat onze aandelen bij
U niet veel opbrengen.
Laat onze overtuiging het halen dat wij zeker zijn bij U, vanuit ons geloof als een
mosterdzaad.
De Dominicaanse traditie ziet gebed vaak als
een vriendschapsdaad.
En zoals er geen technieken zijn voor
vriendschap,
zo zijn er ook geen technieken voor het
gebed.
Ik moet toegeven dat bidden niet mijn
sterkste kant is.
Ik ben nogal verstrooid. Vaak ga ik gewoon
naar de kapel om daar in stilte wat bij God te zitten. Vaak echter zijn mijn
hoofd en mijn hart daarvoor te sterk met allerlei dingen bezig. Ik zit te
denken aan mijn problemen en mijn dossiers,
ik maak me zorgen.
Ooitontmoette de Engelse dramaturg Noel Coward
een van zijn vrienden op een feestje en zei:
Wij hebben niet de tijd om over ons beiden
te praten.
Laten
we het dus maar over mij hebben.
Vaak begint ons gebed een beetje op die
manier.
We richten ons tot God, maar wat Hij te horen
krijgt, is ons inwendige gepraat over onszelf en de anderen, en ondertussen
zitten we ons nog af te vragen wat er 's middags te eten zal zijn.
Blijven we echter lang genoeg zitten, dan komt
er een moment van stilte waar we met God zijn.
Bidden is niet aan God denken.
Zoals Simon Tugwell, een vriend uit mijn
noviciaattijd, zegt:
Als we met vrienden samen zijn, denken we
niet aan hen,
dan
zijn wij bij hen.
Bidden is bij God zijn.
Uit: Timothy
Radcliffe o.p., Vrienden van God, een ontmoeting, Lannoo, p.
118.
want Gij hebt het donker en de kilte van ons leven doorbroken met Uw adem, als een
vuur van licht en warmte dat alle donker van ons leven openbreekt en een
vreugde schenkt in overvloed.
Gij zelf
blaast ons nieuw leven in.
Laat uw Geest ons leven leiden,
klank en warmte schenken aan onze stem, innigheid en
echtheid aan ons gebaar.
Het Pinksteren van de eerste leerlingen, het Pinksteren
van de kerk, het Pinksteren van elke mens, van jou en mij...
Gods Geest over jou en mij, zijn kracht en liefde, zijn genade en adem die een mens
leven doet, hem weghaalt uit zichzelf en schenkt aan een ander, vol vuur en
vreugde.
God wij danken U om Uw Geest over de wereld en bidden dat
Gij het nooit moe wordt ons Uw Geest te schenken ...
God, die de
harten van uw gelovigen door de verlichting van de Heilige Geest hebt onderwezen,
geef dat wij door die Geest de ware wijsheid mogen bezitten en ons altijd over
zijn troost mogen verblijden door Christus uw Zoon en onze Heer. Amen.
Geruisloos zijn we in deze meimaand de Pinksternoveen binnen getreden, de tijd tussen hemelvaart en Pinksteren. Vandaar nemen we stilletjes afscheid van wat ik met jullie wou delen de voorbije tijd rond de figuur van Onze-Lieve-Vrouw.
PINKSTERGEBED.
Jezus, jij
weet hoe ik ben.
Je weet dat het niet goed gaat met me:
Je kent mijn pijn en angst,
Je kent mijn ziekte en mijn zwakheid.
Je weet dat ik blij ben, blij omdat ik je ken, blij omdat
jij er steeds voor me zijt.
Jezus, in elk gelaat probeer ik je te zien en te
erkennen, of het nu een gelaat is van mensen, met een blik hard als staal en
gesloten; of het gelaat van een kind, zacht, blij, open en uitnodigend; het
gelaat van een gastarbeider of een vreemde, van een kleurling of een blanke,
van een buur, een familielid of een totaal onbekende.
