God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Velen zijn op zoek naar rust, stilte, inzicht en verinnerlijking. Engelen brengen hoop, vertrouwen en bovenal liefde. Het zijn boodschappers van God., omdat ze de goddelijke eigenschappen in zich dragen en doorgeven aan mensen. In de drukte van het leven lijken engelen soms ver weg.
Om hen opnieuw toe te laten in het leven, is stil worden cruciaal.
Is dat niet bidden?! Luisteren wat de Heer ons te zeggen heeft, ons openstellen voor zijn roepen? Wij hebben van bidden iets anders gemaakt in de zin van: Heer, wil eens naar me luisteren, ik heb je zo veel te zeggen en te vragen.
Het iks natuurlijk heel menselijk dat wij onze vragen en noden bij de Heer brengen, maar misschien moeten wij eers proberen te luisteren wat God van ons verlangt. En dat kan het best in stilte. Dan hoor je wat de Heer echt van je verlangt en dan zal Hij je vragen in de naam van Zijn Zoon: Wat wens je?
Je weet niet wat je leest als je dit voor de eerste keer ziet, en toch heeft Max Ernst ooit een schilderij gemaakt waarop te zien is hoe de maagd Maria haar zoontje slaat.
Het moet aantonen dat Jezus een mensenkind is tussen de mensen, maar ook dat vanaf het begin van zijn leven hij niet geroepen was in dit leven om Koning te zijn en te worden, want meteen valt het kroontje van zijn hoofdje - zie foto. Dat kroontje zal helaas plaaats maken voor een doornenkroon. Een koning die bespot wordt. Maar Hij heeft wel zijn leven gegeven voor ons!
Een fotomeditatie op deze zondag, met dank aan een vriend-blogger van het eerste uur voor de foto!
Is het niet dezelfde God die spreekt in ieder van ons? Wat mij boeit in God, boeit ook anderen. Het is vreemd, maar het is zo. Elk mens is als een ruimtetuig dat naar dezeflde ster onderweg is.
Christus, die wijzen waren
geen Joden
en aan een Messias verwachtten zij zich al helemaal niet.
Toch volgden zij consequent uw ster,
bleven zij de goede richting zoeken.
Wij weten vaak wat van ons wordt verlangd,
maar we kijken de andere kant op,
omdat we schrik hebben voor de consequenties.
Daarom: Christus, ontferm U over ons.
Gij die over alle
grenzen van landen en rassen heen
uw Zoon aan mensen hebt gegeven,
wij vragen U:
maak ons ontvankelijk
voor uw Blijde Boodschap,
zodat ook wij, over alle grenzen heen,
uw licht zouden doorgeven
in het voetspoor van Jezus, uw Zoon. Amen.
Het is een oud verhaal dat er ook een vierde koning was op weg gegaan, maar dat hij het bewuste rendez-vous in de stal op die zesde januari miste omdat er telkens onderweg op hem een beroep werd gedaan. Hij arriveerde in Jeruzalem juist toen Jezus werd gekruisigd. Te laat dus, veel te laat, maar toch net op tijd ... om bij het cruciale moment het hart van de verlossing te horen kloppen. Hij had zijn tijd verloren, dacht hij, totdat hij hoorde dat ook Jezus heel veel tijd verloren had voor mensen. (Ward Buyninckx)
Als wij te laat komen voortaan, dan ligt het daaraan!
We moeten doen zoals de wijzen. Ze gaan op weg en vertrouwen erop dat er wegwijzers zullen staan waar ze langskomen. Ze stellen zich tevreden met dagreizen, zonder uitgewerkt reisplan, en ze gehoorzamen aan wat hun op elk ogenblik wordt gevraagd. Ze zijn helemaal niet ontredderd als er eens een fout adres tussen zit, zoals het huis van Herodes. Wie gelukkig wil zijn moet tevreden zijn met een kaart voor één dag. Hij moet kunnen geloven en hopen. Een beetje Abraham zijn, vertrekkend en niet wetend waar hij naartoe moe. De tijd is iets van God: je moet hem zijn werk laten doen. En het is niet goed om problemen nog voor zonsondergang te willen oplossen. God zorgt morgen ook nog voor zijn kinderen.
Opeens ging de ster die ze hadden zien opkomen voor hen uit, tot ze bleef staan
boven de plaats waar het kind was. Toen ze de ster zagen,
werden ze met buitengewoon grote vreugde vervuld. Ze
gingen het huis binnen en zagen het kind met zijn moeder Maria. Ze vielen op hun
knieën en huldigden het. Ze haalden hun schatten tevoorschijn en gaven Hem goud,
wierook en mirre als geschenk.
Op 1 januari vierden we het feest van Maria als Moeder van God. Om haar zo te ontdekken moeten we bidden. Zo wordt ons ook geopenbaard dat God zelf geen pijnlijke dominantie is, maar authenticiteit en nabijheid, want het is toch op die manier dat Maria ons altijd en overal nabij is. Je kon het gisteren nog zien op tv in een reportage waar mensen elkaar haas onder de voet lopen om haar zegen maar mogen te ontvangen. God wil je a.h.w. leren zwemmen in het geloof zoals in die mensenmassa: hij staaat aan de rand van het zwembad, gooit je in het water en springt je achterna. Zo ervaar je dat je een kind bent van God, geborgen in zijn liefde, in de schoot ook van Moeder Gods. Moge Zij je zegenen en bewaren in dit nieuwe jaar!
Heer, soms denk ik dat ons bidden veel te zwak is, dat gij daarom niet luistert, ons niet verhoort. Maar dan voel ik weer de troost van uw nabijheid. Ik heb weer moed en kracht om mee te werken aan uw droom, uw rijk van vrede en gerechtigheid waar alle mensen elkaar aanvaard en waardeerd weten, als kinderen van één famlilie.
Er is geen hedendaags geloofsverhaal als er geen boodschappers zijn die onze tijdgenoten op het spoor brengen van God die ons rakelings nabij komt zo anders dan we vermoeden. Onze tijd heeft nood aan evangelisten die ons helpen ontdekken waar en hoe God vandaag naar ons toekomt. Een goede waarneming en een gezond verstand volstaan blijkbaar niet om de tekenen van zijn bescheiden nabij komen op te merken. Er is nood aan evangelisten die ons spreken over Christus nabijheid telkens wij Brood breken en delen in zijn Naam. Er is nood aan boodschappers die ons in de teksten van de Schrift het levend Woord van de Heer helpen ontdekken. Er is nood aan engelen die ons toefluisteren hoe dicht Christus bij ons is als mensen-in-nood op ons een beroep doen.
Ik heb het geloof van mijn ouders meegekregen veel meer omdat we allerlei dingen gezien en meegemaakt hebben dan door de lessen die mijn vader mij gaf.
Kardinaal Godfried Danneels
Ik wens al mijn blogvrienden maar ook allen daarbuiten een gezengd, vredevol en vreugdevol KERSTFEEST!
De paus zei de gelovigen dat Kerstmis meer is dan de viering van de geboorte van Christus, tweeduizend jaar geleden. Met Kerstmis vieren wij een mysterie, dat de geschiedenis van de mensheid tot op heden blijft vorm geven. De paus riep gelovigen op om zoals de herders uit het kerstverhaal op zoek gingen naar Christus, zelf op zoek te gaan naar God en onze medemensen. De tijd die wij voor God vrijmaken en waarin wij naar onze medemensen toegaan is geen verloren tijd.
