Ooit was de berg van de stier overdekt met liefelijke
bomen, maar hij stond vlak bij de hoofdstad van een groot
land.

Mensen met bijlen en kapmessen

hakten de bomen om en de berg verloor zijn pracht.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar zelfs toen bereikten hem nog

de lucht van de dag en de nacht

en werd hij vochtig van regen en dauw.

Hier en daar ontkiemden nieuwe
scheutjes.

Toen kwamen schapen en koeien die afknabbelen

en de berg werd zo dor en kaal als hij nu is.

Als ze hem zo dor en kaal zien staan,

denken de mensen dat hij nooit bebost is
geweest.

Naar: MENG-TSEU. De berg van de
stier.