God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Nu men, zowel in Frankrijk als hier, aan het denken is rond een hertaling van het Onzevader, dacht ik spontaan dat het ook tijd werd de figuur van Maria in het kruiisteken te verwerken. Zij stond toch onder het kruis van haar Zoon, en zo was Zij wegwijzer naar Hem en naar de Vader.
Zou het niet zinvol zijn dan de tekst zo aan te passen? Ik doe het persoonlijk al vaker bij de maaltijd wanneer ik een kruisteken maak.
Maria, er is over U reeds veel geschreven. Op vele plaatsen van onze wereld, komen duizenden mensen naar U op bedevaart. Zoals onze moeder ons leerde lopen, ons heeft geholpen om groot te worden,... zo bent U Maria, de moeder van ons geloof. Help ons daarin groeien. Help ons daarin groot worden. Leer ons het geloof belijden. Wijs ons hoe wij echte christenen kunnen zijn. Maria, moeder van de Heer, zorg ervoor dat wij blijven geloven elke dag wat meer.
We kennen allemaal wel mensen die de sfeer maken..., op je werk, in een lerarencorps, in de voetbalclub. Iemand die met zijn vriendelijkheid de stemming bepaalt op familiebijeenkomsten of tijdens een busreis.
Zo heb je dus ook de zonnetjes-in-huis, de mensen die smaak geven aan de avond, aan het etentje, de camping of de wandeling. Eén is genoeg. Je hebt aan één smaakmaker, een lichtgever genoeg voor een gezellige buurt, voor een fijne flat of een prettige afdeling in het ziekenhuis.
In het evangelie noemt Jezus deze mensen ‘het zout in de pap’.
Zout en licht zijn er voor de omgeving. En dan is het niet onduidelijk hoe de smaak van het zout moet zijn: het moet naar Jezus smaken! En het is ook duidelijk welke kleur het licht moet hebben: het moet de glans van Christus verspreiden! Het gaat erom, dat de mensen dwars door mijn daden, door heel mijn leven heen zien wie Gód is. Door zó te schijnen in deze wereld ontdekt men hét Licht: God.
Zout en licht … het zijn op zich maar kleine dingen. En toch belangrijk! Zijn ze er niet dan missen we ze!
Het is erg bemoedigend dat je zout niet over het hoofd kunt proeven en dat je licht niet over het hoofd kunt zien.
Wees gewoon die je wezen mag: zoutkorreltje, lichtgevertje!
God, Gij kent mij door en door. Gij zijt in mij, overal om mij heen, in licht en donker zijt Gij. Ik adem in en uit: Gij zijt de ziel van mijn gedachten. Gij zijt er altijd; ik zal nooit aan U ontkomen. Uw rechterhand omvat mij, draagt mij, nooit zal ik vallen uit uw hand. Gij zijt bron en zee van mijn bestaan. Gij hebt me al gezien voor ik geboren werd. Wijs mij nu, getrouwe God, uw weg van eeuwigheid.
De huidige paus Franciscus wijst voortdurend op armoede.
Op de eerste plaats ziet hij één van de wezenlijke taken van de Kerk om zich te bekommeren om mensen in armoede, mensen zonder kansen, kinderen die de straat als ‘thuis’ hebben… kortom mensen die ‘moeten’ leven in mensonwaardige omstandigheden. De Kerk moet het niet zoeken in kathedralen en kastelen… juist in de ogen van de arme is God te vinden en met hen kun je geloof delen en vieren. ...
Op de tweede plaats pleit deze paus voor armoede als zelfgekozen levenshouding en als armoede als een deugd. Wil je de diepe armoede van mensen nabij zijn en ervaren, dan zul je zelf op zijn minst niet mogen verdwalen in bezit en rijkdom… delen van wat je bezit is onvoorwaardelijk in het waarachtig omgaan met mensen in armoede.
Machtige Geneesheer, help artsen en ander medisch personeel vandaag om zieke en lijdende mensen een speciale genezende aanraking van U te geven. Laat uw genezingskracht door hen heen stromen. Bemoedig hen. Omgeef en versterk hen door uw heilige tegenwoordigheid. Amen.
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal (Matthéüs 9 vers 35).
God heeft ons het eerst liefgehad en daardoor in ons een verlangen gewekt om naar Hem op zoek te gaan. Zo ontstaat een Godsverbondenheid die meteen ook de zending inhoudt om Gods liefde aan anderen kenbaar te maken (cfr. Joh. 15, 16a: "Niet jullie hebben Mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen").
Er wordt heel wat afgeschreven…boeken, tijdschriften, reclamefolders. Allemaal willen ze een boodschap kwijt. Soms heb je er wat aan, soms belandt het direct bij het oud papier, zonder dat je er een woord uit gelezen hebt. Hoe anders is het met het Woord van God? Luisteren we naar Zijn stem, lezen wij Zijn woord? Kan God ons bereiken of geven wij niet thuis? Het is alsof Hij keer op keer onze stem in de voicemail hoort:... "Op dit moment ben ik niet thuis, spreek uw boodschap in, ik bel U dan zo spoedig mogelijk terug."
Eigenlijk zouden we iedere dag een moment moeten nemen om stil te worden voor God, ons open te stellen voor Zijn stem. Wie zich thuis geeft voor God, hoort Gods stem, hoort Zijn Woord. Niet op een spectaculaire manier, maar in stilte, in de verborgen omgang, in de intieme ontmoeting, in de diepte van ons hart.
Z orgzaam (samenleven) Z ijn (maar ook doen) Z ien (en graag zien) Z ingen (en bidden) Z wijgen (als ‘t nodig is) Z ondag (vieren) Z ieken (bijstaan) Z wervers (een plaats gunnen) Z even maal Zeventig maal (opnieuw beginnen) Z acht (en toch sterk) Z uiver (van hart/op de graat) Z ielsgelukkig (en dankbaar) Z oekend (evengoed) Z enuwachtig (soms ook eens) Z invol (bezig) Z elfstandig (en dienstbaar) Z onder (ophef/veel woorden) Z onneke (in huis/in ‘t klooster) Z ottemuts (ipv (zots)’kap’) Z omers (gezind en gezonden) Z uiders (getint en gekruid) Z uinig (maar niet op vrienden en met glimlachen) Z wierig (met bemoediging) Z waaiend (met lof) Z alf (op de wonde) Z out (der aarde/en zoet ook wel) Z uur (desem!) Z alig (komt net voor heilig!) Z egen (voor jongeren…Zeer Zeker en Zomaar) en dat allemaal met de Z van Zuster!
