God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
Als mensen geloven in de verrijzenis, is daar aanleiding en reden toe maar evident is het niet! In ons geloof wordt het bestaan gezien als een geschenk, iets... om voor te danken. Het vindt zijn oorsprong in een God die Vader heet en liefde is. Het aanvaarden van een leven na de dood ligt verweven in ons Godsbeeld. Wij geloven in een God die liefde is, omdat wij het bestaan ervaren als een gave. Daarom aanvaarden wij ook dat de dood niet het einde is. God neemt zijn geschonken gave niet terug. Hij vernietigt niet wat Hij tot bestaan geroepen heeft en wat Hij voortdurend het leven, bewegen en zijn geeft. Dat onze God geen God van doden maar van levenden is, heeft Hij bewezen in het leven, de dood en de verrijzenis van Jezus. Ons christen zijn staat of valt met deze geloofszekerheid. Geloven in eeuwig leven wil dan ook zeggen dat God nu al zijn eeuwig leven in ons uitleeft en dat blijft doen.
Hoe kunnen we dan het evangelie in België verkondigen? Ik zou mijn ervaring willen meedelen. Op zekere dag hadden enkele jongeren me zien voetballen en hadden me gevraagd of ik voetballer was. ‘Neen,’ heb ik hun gezegd, ‘ik ben salesiaan.’ ‘Wat is dat een salesiaan,’ vroeg een van hen. ‘Een salesiaan is een kloosterling, priester of coadjuteur.’ ‘Wat doe jij hier?’ vroeg een andere. Ik heb hun gezegd: ‘Ik ben missionaris.’ ‘Wat? Een missionaris in België! Lijkt je dat niet vreemd?’ repliceerde hij verwonderd. Zo heb ik dan eeantwoord: ‘Ik ben een echte, moderne missionaris!’ Toch ben ik door middel van die ontmoeting hun vriend geworden. En nu beginnen we over religie, geloof en God te spreken. Ook als missionaris hebben ze me nu aanvaard. Meer zelfs, ik heb ontdekt dat vriendschap ook in deze geseculariseerde, materialistische en rationalistische maatschappij de weg opent voor de eerste verkondiging van Christus.
"De liefde voor de armen staat in het centrum van het evangelie. Dat zei de paus tijdens een lange toespraak tot boeren, mijnwerkers, straatverkopers, afvalruimers en andere afgevaardigden van volksbewegingen uit de hele wereld. De paus zei aan de dat het woord solidariteit vaak verkeerd begrepen is. "Solidariteit is ook de strijd voor sociale rechten en de rechten van arbeiders. Het lijkt vreemd, maar als ik over deze dingen spreek, lijkt het alsof de paus een communist is. Zij begrijpen niet dat de liefde voor de armen de kern is van het Evangelie."
Van mensen houden is: anderen vrij laten hun eigen weg te gaan maar van mensen houden is ook: durven voorgaan, als iemand geen weg meer weet.
Van God houden is: jezelf over durven geven aan een groter geheel maar van God houden is ook: durven ingrijpen, waar dit noodzakelijk is.
Van jezelf houden is: naar buiten gaan, naar anderen om gezien, genoemd te worden maar van jezelf houden is ook: binnen blijven om bij jezelf en tot rust te komen.
Van God houden is zwijgend stilstaan bij het wonder van het leven maar van God houden is ook: tieren en vloeken bij het onrecht dat gebeurt.
Machtige Geneesheer, help artsen en ander medisch personeel vandaag om zieke en lijdende mensen een speciale genezende aanraking van U te geven. Laat uw genezingskracht door hen heen stromen. Bemoedig hen. Omgeef en versterk hen door uw heilige tegenwoordigheid. Amen.
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal (Matthéüs 9 vers 35).
Allerheilligen blijft een bijzonder feest. We horen wel hoe mensen heilgig geworden zijn door hun manier van leven, toen en nu; maar toch denken we op deze dag vooral aan onze dierbare overledenen. Alsof we al Allerzielen 'vieren'. Ik hoor velen zeggen dat je niet naar het kerkhof moet gaan om aan de geliefde te denken, en dat is ook waar, maar het is een plaats en een moment om er intens te verwijlen, te danken, te bidden... en waarom niet een traan te laten na het plaatsen van een bloem.
Voor mij is deze Allerheiligen bijzonder, nu mijn broer op 28 juli overleed, pas 57 jaar jong.
In de loop van een leven beleeft een gezin vele mooie momenten: de rust, de maaltijd samen, een uitstapje naar het park of de natuur, een bezoek aan de grootouders, het bezoek aan een zieken ...
Maar als de liefde ontbreekt, ontbreekt de vreugde, ontbreekt het feest. En het is Jezus die ons altijd die liefde schenkt: Hij is de onuitputtelijke bron.
Roeping heeft iedereen, of hij het nu weet of niet. Allemaal stellen we ons vroeg of laat de vraag: "Hoe zal ik een gelukkig mens worden? Waarom ben ik er? Wat heeft God met mij voor?" Het is een opdracht voor iedereen. God heeft ons allemaal nodig, wie we ook zijn, waar we ook wonen of werken, man of vrouw…
De weg van het evangelie is één van de mogelijkheden om een antwoord te geven op de vraag hoe ik of jij gelukkig kan worden. Voor ons dé weg. Die weg ontdekken kan de moeite waard zijn, niet alleen voor jezelf, maar ook voor de anderen. Leven met God, voor God, met mensen voor mensen.
is voor een groot deel gebaseerd op de Schriften, en zo vergeten we maar al te vaak dat het leven van Jezus o.a. te boek gesteld werd door de evangelisten waarvan Lucas er één van was. Het is dan ook gepast even sil te staan bij de figuur van de Heilige Lucas.
Velen zijn trouwens genoemd naar zijn naam: Luc of Lucas.
Ik denk dat Jezus zelf geen wervingsdrang getoond heeft maar alleen wie hij zelf was en welke hoop hij in zich droeg; gezegd dat er ook voor ieder mens plaats was in die hoop...
Anders zou hij toch beter kort na palmzondag zijn biezen gepakt hebben...niet???
