God, ik zoek even contact met U. Wil je mij nabij zijn? Geef mij geloof en vertrouwen kracht en volharding zodat ik mij ten volle kan geven aan de opdracht die ik nu mag vervullen. Amen
God, geen mens zo ziek, geen hoofd zo leeg, geen relatie zo stuk geen misère zo groot,... geen spot zo kwetsend, geen leven zo kapot, dat Gij met ons er niet aan beginnen wilt.
Een sprankeltje van uw levenskracht is genoeg voor ons om toch weer van start te gaan.
Paus Franciscus hield een emotionele oproep voor een einde van de oorlog in Gaza, Oekraïne en Irak. "Nooit meer oorlog! Nooit meer oorlog! Ik denk allereerst aan de kinderen, zonder hoop op een waardig leven, een toekomst. Dode kinderen, gewonde kinderen, verminkte kinderen, weeskinderen, kinderen van wie het speelgoed het overschot is van de oorlog, kinderen die niet weten hoe te lachen. Stop alstublieft! Ik vraag het met heel mijn hart, het is tijd om te stoppen. Stop alstublieft!"
Heer van hemel en aarde, Schepper van al wat bestaat, ongrijpbare God Ik heb je gezocht in de bomen van het bos, in de golven van de zee, in zilver, goud en diamant, in beelden, schilderijen, in eenzaamheid. Ja, overal heb ik naar jou gezocht en tenslotte heb ik je gevonden in het mooiste wat je ons gaf: in de mensen, in hun liefde en goedheid. Dank je wel, God.
Heer van hemel en aarde, Schepper van al wat leeft, in het hart van elke mens hebt u een groot verlangen neergelegd naar geluk, iedere mens is in wezen een gelukszoeker, alleen zoekt hij het vaak op de verkeerde plaatsen. Geef ons een opmerkzame geest, vol wijsheid en begrip, opdat wij duidelijk kunnen zien waar we echt levensgeluk kunnen vinden. Schenk ons de kracht om daar ook alles voor over te hebben. Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen
Als je mij zou vragen, wat bij me opkomt wanneer ik denk aan christen zijn, dan is het onder meer dit: een leven leiden in verbondenheid. Als christen sta ik niet alleen in de wereld, maar weet ik me verbonden met alles wat mij omgeeft. Dat is om te beginnen de wereld zoals ik die dagelijks zintuiglijk waarneem: de straten, de passerende mensen, de uitzichten, de zomer, de herfst, noem maar op. Maar het zijn ook de mensen die ik elke dag opnieuw mag o...ntmoeten, de vertrouwde mensen uit mijn leefomgeving evenals de niet vertrouwde, nieuwe gezichten. Het is altijd fascinerend om nieuwe mensen te leren kennen.
Verbondenheid is niet vrijblijvend. Er horen allerlei gevoelens bij: de vreugde van de wijdsheid van de wereld, de vreugde anderen te kennen, het meelijden om wat mensen dichtbij of veraf meemaken, de onmacht om wat ik doen kan, en ook het besef dat mijn verbondenheid nog niet ver genoeg gaat, te egoïstisch blijft – te zeer betrokken op het ego, in plaats van op God. Maar hoe het ook zij: elke nieuwe dag schenkt nieuwe kansen voor leven in verbondenheid. Ondanks alle beproeving, blijft geloven een heerlijk geschenk dat mij overkomt.
God van leven en licht, nu de nacht valt over onze stad, bidden wij voor wie het duister een dekmantel is: voor vrouwen en kinderen die tot heimelijke arbeid worden gedwongen; voor zwervers die geen geborgenheid kunnen vinden; voor daklozen die geen veilig onderdak meer bezitten; voor verslaafden die wonen in hun duistere dromen; voor asielzoekers die zich noodgedwongen schuilhouden. Wij bidden ook voor al degenen die zich inzetten voor deze mensen-van-de-nacht, omdat Gij voor licht en leven hebt geschapen.
Wij denken aan hen die niet kunnen slapen van de zorgen, de gekwetsten en rechtelozen. Voor de slachtoffers en nabestaanden van vlucht MH 17, van de oorlogen in de Oekraïne, in Gaza, Syrie, ... Blijf bij hen in het donker van hun lijden, in de nacht van hun bestaan. Wees Gij het licht in hun bestaan.
Dit is de Arabische letter 'nun' waarmee de christenen - als Nazoreeërs - door de moslims in het Midden-Oosten worden aangeduid. Met deze letter worden in Mosul (Irak) door de moslimrebellen de huizen van christenen getekend om hen te kunnen vervolgen en vermoorden. Uit solidariteit met hen plaats ik hier deze letter op mijn profiel, fier om christen te zijn, solidair met hen die vervolgd worden.
Het doet denken aan het bloed dat aan de deurposten werd achtergelaten, eeuwen geleden. Maar heel triest dat dit een teken tot vervolging en dood is in onze éénentwintigste eeuw!
Er zijn woorden die alleen als ontspanning dienen en zoals de wind vergaan.Anderen scholen de geest in enig opzicht. Jezus woorden echter moeten tot in het hart doordringen, hierin wortel schieten en het hele leven vormen. Anders blijven ze leeg en verdwijnen ze....
De waarheid van het evangelie is geen object dat men kan consumeren of waarop men oppervlakkig een beroep kan doen, maar een gave die een antwoord in vrijheid verlangt.
‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Wees als een boom, geplant in goede aarde: gevangen in de stralen van Gods Licht. ook als de levensstormen hem niet spaarden, toch fier omhoog, de takken opgericht.
Een boom, gegrond, geworteld in de liefde; beschenen door de Zon, die nimmer dooft. En, wanneer de bliksem hem doorkliefde, beschermd wordt door het schild van het geloof.
Een boom, die op de levensboom geënt is, begoten door de Zegen van het Woord; een boom, die door de Hovenier gekend is… Zo'n boom brengt waarlijk goede vruchten voort!
Zr. Anita Bouten S.Sp, in: Geleid door de Heilige Geest
Moeder van de Gekruisigde zijn, het lijden van de wereld, het lijden van God dragen, en blijven hopen en bidden, blijven vertrouwen dat lijden en dood het einde niet zijn, dat er ooit vrede zal zijn ook tussen de kinderen van Israël. Het valt niet altijd mee de moed er in te houden. Laten we elkaar vast blijven houden en bemoedigen en samen de weg gaan, onze voeten richtend op de weg naar vrede.
Mensen zonder verwachting zijn gestorven voor ze dood gaan. We horen ook vaak in onze tijd: “Waartoe dient het nog?” Op deze vraag antwoordt Jezus: “Kijk naar de boer.” Ook na een slechte oogst zaait hij opnieuw, hij gelooft in de groeikracht van het zaad. Zaaien en oogsten horen samen. Zaaien is het zaad strooien en wachten met lege handen. Voor ons is wachten niet moeilijk … als onze handen gevuld zijn. Jezus heeft gelijk: er zijn tekens van hoop. Er zijn mensen die een tweede adem vinden; die doordoen en getuigen door hun inzet dat zijn woord niet vruchteloos voorbij¬gaat; die geloven dat er altijd een plekje is waarop wasdom mogelijk is, waar groeikracht is; mensen die geloven en wachten, niet met de handen in de schoot, maar die onkruid wieden en bemesten omdat hun hoop wortelt in het onverwoestbaar gelovig ‘en toch …’ Bidden wij dat wij zo’n mensen zijn en dat God, onze dragende kracht, ons steunt om elkaar te bemoedigen met groeikracht gevende liefde.
Als wij opnieuw de Vader ontdekken, en de Zoon die met ons op weg gaat, kunnen we weer ademen, worden we bevrijd van de grimas die we op ons gezicht kregen door zozeer ons best te willen doen. We doen zo veel goeds, maar zijn te gespannen. Zo kun je niet voluit leven. Zo word je onverschillig, of wanhopig.
Barmhartige God, in uw handen leggen wij ons leven, ons doen en laten in goede en in kwade dagen. Aanvaard ons zoals wij zijn: pelgrims op weg naar U. Doe ons weer opstaan wanneer wij zijn gevallen, bewaar in ons wat goed is en breng ons tot voltooiing op uw dag in Jezus Christus, onze Heer.
