Welzijn is toch meer waard dan welvaart, geluk toch meer dan genot en vreugde meer dan plezier. Of niet?
Voor de gevoelens in ons hart bestaat ook een vaste waardeschaal.
Wie het geluk had op vakantie te kunnen gaan, heeft zeker ervaren dat hij veel materiële dingen kan missen en toch gaaf geluk en volle vreugde beleefde aan het samenzijn in genegenheid en geborgenheid.
Spijtig genoeg gunt onze maatschappij ons daar veel te weinig tijd voor.
Toch roept Jezus ons op om altijd vakantie te nemen, om altijd vacant te zijn, om altijd vrij te zijn van het bijkomstige, dikwijls het materiële,
om zo vrij te zijn voor de mens en zijn geluk, om vrij te zijn vanuit Hem die ons tot liefde roept.
Dat het materiële een relatieve waarde heeft, ervaren wij ook op een andere manier. Hier moeten wij het woord relatief in de betekenis nemen van in relatie. Iemand kan zeggen: Wat een prul draag jij daar!
als hij je ring, armbandje of ketting ziet, maar voor jou is dat geen prul omwille van degene die het je gaf. Het heeft een gevoelswaarde die groter is dan de marktprijs ervan. Die prul wil je zelf niet ruilen voor goud.
|
