In het bewuste uur van sterven

is er duisternis en angst

onweer, gevecht

is er verwarring

fundamentele verlatenheid

in het bewuste uur van sterven

is er warmte en verbondenheid

is er liefde

met alle dierbaren ver en dichtbij

vroeger en nu

in het bewuste uur van sterven

is er licht en verlangen

in het bewuste uur van sterven

is overgave

is vrede

Ida Guetens

Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder met haar zuster, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria uit Magdala. Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie Hij veel hield, zei Hij tegen zijn moeder: ‘Dat is uw zoon’, en daarna tegen de leerling: ‘Dat is je moeder’. Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis. 

Toen wist Jezus dat alles was volbracht, en om de Schrift geheel in vervulling te laten gaan zei Hij: ‘Ik heb dorst’. Er stond daar een vat water met azijn, ze staken er een majoraantak met een spons in en brachten die naar zijn mond. Nadat Jezus ervan gedronken had zei Hij: ‘Het is volbracht’. Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.