Even sitl worden bij de moeder van ons allemaal.
Een kaarsje, een lied, een bloem, een gebed...
Maria heeft een spooor getrokken op deze wereld,
een spoor waarin mensen zich veilig voelen.
Hier en daar zou Maria
nog een teken blijven geven,
een spoorteken,
om ons de weg te tonen
of om ons op weg te brengen.
Soms, als het het heel donker wordt,
licht zij ons voor.
Zoiets vergeten mensen niet.
Dan bouwen zij een kapelletje
of iets groter,
of zij gaan op bedevaart.
Zij vertellen het aan hun kinderen
of zij maken haar portret
in steen of op doek.
|