We naderen het einde van het kerkelijk jaar. a.s. Zondag is het al weer de laatste zondag, daarna begint de advent. In de lezingen van deze tijd wordt verwezen naar het einde van de tijd, einde van het leven. Dan moeten we verantwoording afleggen, hoe we in ons leven gepresteerd hebben. Het is belangrijk dat we nu en dan eens even stil worden en nadenken over ons leven, hoe wij erbij staan. Het evangelie maakt ons duidelijk dat het niet gaat om wat we presteren en produceren, zaken die in onze maatschappij toch als heel belangrijk gezien worden. God kijkt niet naar de uiteindelijke resultaten, maar wel naar onze inzet, onze wil om steeds weer het goede te doen.
God, ik weet dat U ook mij roept om mijn talenten in uw dienst te stellen, ik weet dat U ook tegen mij zegt: "Ik heb jouw handen nodig om te bouwen aan mijn wereld; Ik heb jouw voeten nodig om wegen van vrede te gaan; Ik heb jouw mond nodig om mijn boodschap uit te dragen; Ik heb jouw lichaam nodig om daar te zijn waar nood is, Ik heb jouw hart nodig om steeds meer lief te hebben." Maar ik ben zo bang om 'ja' te zeggen, want wat is dan mijn toekomst? Wat moet ik achter mij laten. En wil ik het wel? Kan ik het wel? Help me, God, om als het moet ja te kunnen zeggen. 'Ja' tegen U, 'ja' tegen de ander. Amen
|