Brood, een krentenmik, een tarwebolletje
of een sneetje roggebrood,
zo gewoon, vertrouwd en vanzelfsprekend,
het zou pas opvallen als het er ineens niet meer was.

Het graan in de aarde,
gemalen en gekneed, gerezen en gebakken
en vervolgens aan zo vele keukentafels door zorgzame handen uitgedeeld.

Brood, daar zit levenskracht in
of het nu door heilige handen wordt gebroken
of aan de keukentafel wordt gedeeld,
pas daar waar mensen hun leven werkelijk delen met elkaar
gaat het brood smaken naar meer.