“Maria!” klinkt zijn stem, en daarin klinkt alle onvoorwaardelijke liefde door waarmee een mens zich gezien en aanvaard mag weten.

Er zitten in de persoon van Maria Magdalena elementen die ook voor moderne vrouwen (èn mannen) herkenbaar zouden kunnen zijn: het rusteloze, verscheurde bestaan, heen en weer geslingerd tussen de vele stemmen en opinies van ouders, vrienden en media, en een wankel evenwicht zoekend tussen alle eisen die aan je worden gesteld door werk, sociale omgeving, kinderen, huishouding, en je eigen verlangen naar geestelijke verdieping. Wie móét ik zijn, wie kàn ik zijn, wie wil ik zijn? Wat stel ik voor, als niet iemand (Iemand!) mijn naam met wèrkelijke liefde uitspreekt?