CD&V-politicus Steven Vanackere brengt op zijn Facebookpagina een mooie ode aan Maria, ter gelegenheid van Maria Tenhemelopneming.

15 augustus. Maria Tenhemelopneming. Het is een feest waarmee de katholieke (en ook de orthodoxe) kerk eer betuigt aan de vrouw die een onvervangbare rol in de geschiedenis speelt. Haar betekenis overstijgt — voor wie het hart wil openen — achterhaalde, 19de-eeuwse dogma's en zogenaamde geloofswaarheden.

Naar Maria kijk je best met het stuk van je ziel dat gevoelig is voor poëzie en paradoxen. Je moet een beroep doen op het diep in elke mens geworteld verstaan van wat de kern van het leven is. Maria helpt om andere antwoorden te geven op onvolmaaktheid en pijn dan vluchten of opgeven.

Tegenover Maria - zoals tegenover andere moeders - schaamt een mens zich minder voor zijn terugkerende zwakheden.

Een moeder is wel wat gewoon. Moeders hebben ogen en oren die vaders vaak missen. C'est elle qui sait que mes pieds puent, zoals Arno het nogal plastisch uitdrukt in Les yeux de ma mère. Maar kijk: onze zwakheid vermindert haar liefde niet. Wat een verademing. Wat een troost.

Samen met andere vrouwen, en in tegenstelling tot een dozijn (mannelijke) leerlingen, vluchtte Maria niet weg op het het rampzalig moment van de kruisdood.

Waar wij mislukken, loopt zij niet weg.

Doorheen het frustrerende falen dringt zij vol eenvoudig vertrouwen door naar iets waar anderen zouden aan twijfelen: onze goede kern. En meer nog: ze neemt het voor ons op. Ze bemiddelt en doet 'een goed woordje' voor ons. Zoiets is leven gevend.

Zonder deze genereuze, vrouwelijke liefde kan ik me geen katholiek geloof indenken. Maria zorgt voor een warmte en een menselijkheid die me een goed gevoel geeft bij deze katholieke, feilbare manier om God te zoeken.

Bron: Facebook Steven Vanackere
Gepubliceerd op dinsdag 15 augustus 2017 - 13:17