Een goede week geleden is de lente begonnen.
De dagen worden langer dan de nachten, de zon schijnt langer,
er is meer licht dan duisternis, de vogels beginnen te fluiten,
lentebloemen bloeien, de bomen krijgen bladeren,
kortom, het leven groeit en bloeit in al zijn vormen.
Zo is ook Pasen: een feest van geloof en hoop in bloeiend leven.
De hoop dat het goede het altijd zal halen van het kwade.
Het goede in onszelf, in ons gezin, in onze omgeving,
in onze Kerk, in de wereld.
De hoop, die zekerheid is,
omdat God zijn schepping nooit in de steek laat,
net zo min als Hij Jezus in de steek heeft gelaten.
En ook de hoop die zekerheid wordt
dat het licht het altijd zal halen van de duisternis.
Het licht van Gods liefde en vrede,
het licht van leven in de palm van Gods hand.
Het licht van de verrijzenis en het leven.