Einde van het kerkelijke jaar.

Gisteren vierde de Kerk het feest van Christus Koning van het Heelal. De laatste zondag van het kerkelijk jaar. De hele schepping en de hele kosmos worden geplaatst in een spiritueel kader. Christus als de bezielende kracht die schepping en kosmos doordringt. God zet in Christus de ‘kroon’ op Zijn werk.

In het verleden was dit een echt katholiek triomfalistisch feest. De triomf van de katholieke kerk werd bezongen en gevierd. Het lied: Aan U , O Koning der eeuwen is daarvan nog een overblijfsel. De triomf van de katholieke kerk is allang verbleekt en haar zichtbare en tastbare aanwezigheid is geworden tot onzichtbaar. De essentie van het feest blijft. In Christus krijgt de schepping een ‘andere’ belichting en wordt de schepping zelf een zichtbare verwijzing naar de Schepper, God.