Toen Don Bosco straatjongeren zag die aan zichzelf overgeleverd waren, “werd hij als mens bewogen, en begon hij te denken hoe deze jongeren te laten opgroeien … menselijke manieren. En dan had hij de moed om met Gods ogen te kijken … met vaderliefde, en naar God kijkend met de ogen van een bedelaar die om licht vraagt, ging hij op weg”.