Toch is de basiliek open.
Toch ben je van harte welkom.
Toch versierden we de kerk...
Ter ere van Maria, ter ere van Bernadette.
Op de stoelen ligt een blaadje,
Gemaakt voor jullie die hier komen...
Het weekend-evangelie dat niet luidop werd voorgelezen, ging over de Samaritaanse vrouw die Jezus water gaf.
Dit wordt, op dit blaadje, verbonden aan de verschijning van Onze-Lieve-Vrouw aan Bernadette, die water krijgt van de bron in Lourdes, van Maria...
Je kan individueel hier, kort of lang, wat mijmeren, wat bidden, jouw rozenkrans in de hand, zoals Bernadette...
Al zijn haar relieken niet hier,
toch kan je tot haar bidden...
Of ook: samen met haar bidden tot Maria.
En door Maria, tot Jezus...
En zo samen met hen die dit hier lezen, verbonden zijn in gebed, met de vele Christenen in de wereld.
Ook al zijn we niet allemaal samen, op een vast staand uur, hier of elders.
In het begin van de vasten hoorden we:
"Als je bidt, sluit je deur van je kamer en bid tot je Vader is
en je Vader die in het verborgene ziet, zal het je vergelden."
Zo blijven we echt verbonden als gelovigen...
in ons gebed!
Van harte welkom, blijf je!
Hier in de basiliek, of in jouw gebed!
