Het kruisteken is in zekere zin de samenvatting van ons geloof, want het toont ons hoezeer God ons heeft liefgehad; het zegt dat er een liefde is die sterker is dan de dood, sterker dan onze zwakheden en onze zonden. De kracht van de liefde is sterker dan het kwaad dat ons bedreigt, soms rakelings nabij.
Alle mensen van goede wil, allen die lijden in hun hart of in hun lichaam - en concreter kan het niet in deze dagen waarin ons land weer eens in rouw werd gehuld - mogen met het vertrouwen van onze Moeder MARIA hun ogen richten op het kruis van Jezus om de bron van het leven en het heil te vinden. We werden bij de geboorte getekend met het kruis en dit gebaar werd herhaald bij ons doopsel. Het allerlaatste teken over ons bestaan zal dan ook een kruis zijn.
We zijn misschien met zijn allen op een eilandje beland nu nog meer kerken en kloosters worden gesloten, maar bij droevige gebeurtenissen komen mensen terug naar de kerk, zoals ze ook massaal samen kwamen te Lourdes in 2008.
Misschien moeten we allen, ook ikzelf, opnieuw het kruisteken te leren maken om daarmee onze angst in het leven te verdrijven. Mochten we het slechts elke dag van het jaar maar dan héél bewust maar één maal doen, dan veranderen we de wereld om ons heen.
|
