Voorlopend op het feest van Lichtmis dat we straks vieren is het misschien goed even stil te staan bij het doopsel, want we hadden het al eerder over het vormsel.
Als ouders beslisen hun kindje te laten dopen, wat bedoelen ze dan? Wat gebeurt dan? Hoe ga je best te werk? Elke parochie heeft daarin een eigen aanpak, maar alle parochies zijn het erover eens dat het doopsel een goeie voorbereiding vraagt.
Het doopsel is immers het eerste sacrament in het prille leven en het is té spijtig om een doopsel als een fai-divers te laten voorbijgaan. Hoe beter het doopsel voorbereied, des te intenser en mooier het wordt beleefd, geleefd. Als men op dat moment God voelt, dan is dit ronduit zalig.
De doopaanvraag gebeurt via de pastoor of de parochiaal verantwoordelijke. Daarna kunnen in het beste geval catechisten ten huize gaan bij de jonge ouders en hen een doopmap aanbieden met keuzeteksten voor de opmaak van een eigentijds doopboekje; maar nog belangrijker in deze ontmoeting is de kans om een gesprek aan te gaan om over een tekst dieper stil te staan en aan te geven hoe rijk de symboliek is van het doopsel: het kruisje, handen, water, olie.
|
