“Ja, ik geloof wel in God”, zegt mevrouw Aalberse, “maar ik kan God niet geloven. In de Bijbel staat dat God liefde is en dat zeggen ze in mijn kerk ook. Ik wil dat wel geloven, maar ik merk er niks van in de kerk. Ik doe alles precies zoals het hoort. Ik bid, ik belijd mijn schuld, ik ga naar de kerk, ik help mensen, maar er is niemand die nu eens aan mij vraagt: ‘Hoe gaat het met je, hoe voel jij je nu?’ Soms denk ik wel eens: als ik een gebroken arm had, zouden ze vragen hoe het met me is, maar mijn pijn zit veel dieper. Ik voel me in de steek gelaten. Van binnen voel ik zo koud aan als een steen, zo afgewezen als wat. Toen ik er dan een keer over begon, kreeg ik het ene na het andere advies over wat ik moest doen. Wie luistert er nu eens naar mij? Dat komt er maar nooit van! Ik doe daarom de laatste tijd maar net alsof het wel goed met me gaat ...”
- Naar Matthias Bayer.
|