Het land van amen
De bomen in gebed boven de aarde met ingetogen takken en gebaren zonder uitbundigheid, woorden van blaren tegen de lucht gezegd, innig bewaarde gevoelens van verknochtheid in de wortels. Door wind gevormd en zijdelings bewogen de kruinen en de toppen in den hoge.
Het gras geknield. En in de tijd der tortels wanneer de jagers door de weide waden alom ontroerend roepen om genade.
Anton van Wilderode (1918 - 1998)
|