Onderweg
In de aanwezigheid van de kracht, door God aangereikt,
ben ik als een kind, rustend in de schoot
van zijn moeder.
Ben ik als een blad,
drijvend op het water.
Ben ik als het kruingewas,
onbewegelijk na een storm.
Biddend beloop ik het pad,
bewandel ik mijn levenspad,
wat mij na iedere bocht iets nieuws laat beleven.
Laat mij enkel leiden door de kracht
wat mij wordt aangereikt
door mijn Herder.
Want als een schaap ben ik,
als een lam ooit geboren uit de schoot
van de aarde.
Mijn gebed heeft als doel:
Geen angsten moeten trotseren.
Geen lasten moeten meedragen.
Geen overdaad moeten verrichten.
Geen losgeslagen gedachten moeten toegeven.
Want mijn gebed schenkt mij:
De mogelijkheden die ik anders niet zou zien.
De kracht wat ik anders mislopen zou.
De inzichten van de aarde durven aanvaarden.
De waarheid kunnen aannemen.
Als een kind was ik,
als een kind ben ik.
als een kind zal ik zijn.
Niet enkel gisteren, vandaag en morgen,
maar voor de rest van mijn leven.
zolang ik bidden kan
zonder schroom
en zonder twijfel.
Zo ben ik nu onderweg
naar later.
Zo ben ik onderweg
naar mijn Herder mijn Hoeder.
Daarom Heer vraag ik jou nu,
leer mij vandaag het kind te zijn
wat zijn ziel tot rust kan brengen
door te geloven in jou, en jouw aanwezigheid
hier in dit klein en nietig lichaam.
Dit gebed is ontroerend, zeker als je weet dat de schrijver recent een zware operatie heeft ondergaan t.g.v. longkanker. Zijn naam: Eddy Hautekeete.
|
