Lector zijn is eigenlijk de mooiste geloofsbelijdenis. Het zijn vertrouwde gezichten, mannen en vrouwen die zich vrijwillig engageren om lector te zijn in de eucharistieviering. Elke gelovige is geroepen om zijn geloof te tonen in woord en daad. Wie zich aangesproken voelt door God kan niet over Hem zwijgen. Een lector is op de eerste plaats een gelovige. De specifieke taken die een lector opneemt maken het mogelijk om op een bijzondere wijze het geloof te belijden. Enerzijds kan de lector getuigen van zijn geloof doorheen de verkondiging van Gods Woord. Anderzijds kan ook het voor- en meebidden van een lector een ware geloofsbelijdenis zijn. Je staat er niet zo maar iets af te lezen of af te dreunen. Je voelt de nabijheid van de Heer heel intens in en om je heen. Je doet het allemaal met het nodige respect, en hoe langer je lector mag en kunt zijn, hoe meer je er ook van gaaat houden, het laat je niet meer los want je staat meteen ook ten dienste. Zelf ben ik heel lang lector geweest, en het eigenaaridge, zeg maar het merkwaardige is dat mensen die ik al langer niet meer had gezien wegens verhuis, me nu soms nog aanspreken met "Jij was het zeker die voorlas in onze kerk". Mooier compliment kan je toch niet krijgen. Mag dit een uitnodiging zijn voor hen die eraan denken lector of voorganger in het gebed te worden.
|
