Het evangelie van de zaaier
stelt goed en kwaad lijnrecht tegenover elkaar.
Iemand zaait goed zaad op zijn akker.
Maar ’s nachts komt zijn vijand
er onkruid tussen strooien.
Zo gaat dat vaak tussen mensen:
wat de een opbouwt, breekt de ander af.
Maar de vraag is:
zijn deze beide zaaiers twee verschillende personen,
of zijn het twee kanten van ons eigen ik?
Dan klinkt het verhaal heel anders:
wijzelf zijn dan soms tarwe, soms onkruid. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hoeven anderen niet te beoordelen,
maar steken de hand beter in eigen boezem.
Mensen kunnen elkaar maken en breken,
elkaar optillen en elkaar kleineren.