Anderlecht is kampioen geworden, meende ik gehoord te hebben. Na de reguliere competitie was de pret er af. Het lijden van een terminale en kwalitatief zwakke competitie was niet langer om aan te zien. Iedereen deelde in de malaise: spelers, bestuursleden en scheidsrechters. Het publiek bleef wijselijk weg van deze vaudeville. Kon het symbolischer voor Anderlecht? Kampioen worden na een oerzwakke partij waarin de ref op het einde een penalty floot, nou moeder. Maar ere wie ere toekomt. Hij had het lef om een einde te maken aan deze eindeloze competitie. Ondeskundig, maar zo welkom.
