Als een land in iets gelooft, dan valt het nog moeilijk te stuiten. De emotionele hoop verdringt dan moeiteloos de rationaliteit. Verliezen van Duitsland kon niet, gelijk spelen evenmin. We zouden winnen. Stilaan raakten de meesten overtuigd, tegen beter weten in. Geloof verzet immers bergen, althans tot aan het moment dat de berg dient beklommen te worden. Er wordt een waan gecreëerd. Wie dissonant klinkt, wordt met de rug bekeken. De pronostieken zijn unaniem.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En dan het moment van de waarheid. Koel afgemaakt, roemloos naar de vergetelheid gespeeld. De roes is ten einde.

Geloof als opium voor het volk, ook daar.