Mensen vergeten vaak dat ze een onderdeel zijn van de natuur. Als hoogste op de ontwikkelingstrap wanen we ons bijwijlen de sterkste, de onaantastbare. Maar dan, een iets hevigere wind, zware regenval en plotse lawines. Machteloos ondergaan we de wetten van datgene waarvan we deel uitmaken. Is de natuur dan slecht en op andere momenten goed? Nee, de natuur kent geen ethische beschouwingen. Of om het met de Chinezen te zeggen, de natuur is datgene wat van zichzelf zo is. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />